I Love That Weird Girl (Completed)

CHAPTER 20.1 (Strange Feelings)

CHAPTER 20.1

(Strange Feelings)

(A/N: Oh yeah! Malapit na ang Oct. 16! E ano nga bang meron sa araw na yan? Basta. Hehe.)

(Ian's POV)

"Kumapit ka lang sa braso ko once na magulat ka ha? Dito lang ako sa tabi mo. ^___^"

Ahehe. Alam kong iniisip niya na hindi ako seryoso pero seryoso talaga ako promise. Tsaka pinaparinggan ko din yung mga rainbow na sunod ng sunod samin sa likod. Diskompyado talaga sila kung totoo bang girlfriend ko tong si Mikay. Yee. Im enjoying this really.

"Tinanong mo pa ako e gusto ko nga ang mga ganitong bagay. -____-"

Basag trip naman to oh. Di masakyan ang trip ko. Nak ng teteng. -___-

Di bale na, mamaya mas lalo akong mag eenjoy. Hehe.

Muka namang nakakatakot dito sa loob pero di ko ma feel kasi hindi naman natatakot yung kasama ko. Ang malala pa..hugis puso ang mga mata nya sa tuwing makakakita sya ng mga anatomical models. -__-

Tapos naririndi na rin ako sa mga rainbow na nasa likod namin. Ang lakas pumalirit e tapos biglang magtatatalon tapos tatakbo then mabubunggo kami ni Mikay. Muntik na nga syang matumba kanina e. Tsk.

Yan na..nasa may bandang gitna na kami. Pero tokwa lang. -____- Nagkagulo yung mga rainbow tapos nagtakbuhan uli sila nung nagkakagulatan na. At dahil nag kakagulo na sila napahiwalay sakin si Mikay. Damn.

"Mikaaay!"

Tinatawag ko sya. Pero puro sigawan ng mga babae ang naririnig ko at nakakarindi. Sobrang ingay pa sa loob. Asar. At ang dilim pa.

Pinailaw ko ang phone ko pero bigo pa rin akong makita si Mikay. Argh, san na sya napunta?

"Mikaaay!"

"Nandito ako Ian!"

Nasa bandang unahan na pala sya. Kaya pumunta na ko palapit sa kanya.

"Nasaktan ka ba? May masakit ba? Natumba ka ba?"

Ang dami ko kaagad na tanong sa kanya. Syempre, magkakalintikan pag nalaman kong nasaktan at nasugatan sya.

"O-okay lang ako. Inanod lang ako nung mga babae nung nagkagulo kanina."

"Ganun ba? Hindi ka ba nasaktan?"

"Oo. Okay lang ako."

"Hawakan na kita ha. Baka madapa ka na nyan mamaya."

Tapos hinawakan ko yung kamay nya.

*Thag-thug!*

Eer? Ano yun? Ang weird.. -__-

Kakaiba yun a..ang strange..

De wala yun, natural lang yun.

Pansin ko na nagulat din sya..pero di na naman nya inalis yung kamay niya. Mas okay na to para hindi na sya mapahiwalay sakin.

Nasa labas na kami ngaun at hindi ko alam bigla na lang kaming napahagalpak ng tawa parehas. E kasi naman, natawa kami dun sa mga rainbow, lakas ng loob pumasok sa horror house di naman pala kaya ang takot. Heto sila sa isang tabi at nag iiyakan. Yung isa muntik pang atakihin ng asthma. Nakakaawa tuloy..

"Seriously! Hindi na ko papasok sa punyet*ng horror house na yan! Dammit!"

Ahehe. Kasi naman. Tapos mas muka pa silang mga multo ngayon kesa sa mga mascot na multo sa loob. Kayat-kayat na kasi ang mga make up nila e tapos gulo-gulo na ang mga buhok nila. Kaya nakakatawa.