'Er is een hoop gebeurd, Jennifer. En er is veel dat je moet weten.' Ik keek Drake diep in zijn ogen aan en ik wist dat hij me even alleen wilde spreken. Hij ondersteunde me naar een andere plek, iets verder in het bos, waar we even konden praten zonder dat iemand ons zou kunnen horen. 'Het is je denk ik al opgevallen dat mijn pack helemaal uit één is gevallen. Ze zijn namelijk allemaal één voor één meegenomen.' Ik keek hem vragend aan omdat ik niet zeker wist wat hij bedoelde. 'Ik weet niet hoe ik het precies moet uitleggen maar het begon allemaal vier maanden geleden. Ik hoorde van een andere alfa, die ik tegenkwam op mijn zoektocht naar jou, dat hij vier Beta's was verloren en nooit meer terug zijn gekomen. Ik hielp hem met zoeken maar het was tevergeefs. Zelfs omdat een paar Beta's van mijn groep ook verdwenen waren en ik hun ook niet meer terug vond. Het punt is dus dat alle Beta's verdwijnen. We weten niet waar ze heen worden gebracht maar ik denk dat Troyd er meer over kan vertellen.' Ik vond het een raar verhaal maar Drake was te serieus om het niet te geloven. Ik keek toe hoe hij Troyd bij zich riep en hij wist duidelijk meteen waar we het over hadden.
'Ik weet nog dat ik door het bos aan het patrouilleren was maar ik had de tijd uit het oog verloren. Op het moment dat het donker werd sloegen ze toe. Het waren er twee, twee alfa's die me bijna aan stukken scheurde, en me mee wilde nemen. Ik herkende ze niet, daar was het te donker voor. Ik kon nog maar net aan hun greep ontsnappen.' 'Troyd was de enige die kon ontsnappen en daar was ik ongelofelijk blij mee. Ik kon het niet aan om weer één te verliezen.' Ik dacht na en meteen wist ik al een verdachte aan te wijzen. 'Het is Kimberly, toch?' 'We weten het niet zeker maar ik ben bang dat zij het niet is. Troyd zei dat hij aan hun lichaamsbouw kon herkennen dat het mannen waren.' 'Maar misschien doen er nog meer alfa's mee aan het plot'zei ik en dat bracht ze meteen weer aan het nadenken. 'Dat zou kunnen maar het belangrijkste op dit moment is dat jij, Gina en Jared gewoon weer naar school gaan en het ons laten regelen.' 'Goed dan, maar ik denk niet dat Gina en Jared weer terug willen naar huis.' 'Jullie gaan ook niet naar huis'glimlachte Drake die duidelijk al een heel plan voor ons had. 'We hebben al wat geregeld voor jullie. Tenminste voor ons allemaal. Als jullie het niet erg vinden om onder een dak vol met weerwolven te wonen.' 'Tja, als jullie het goed verborgen houden voor Gina en Jared, vind ik alles best'zei ik glimlachend.
Terwijl we naar de anderen terugliepen zag ik dat Gina en Jared al in een diepe slaap verzonken waren. 'Zo zijn ze tenminste wel het makkelijkst om te vervoeren.' Ik lachte naar Troyd die Gina meteen om zijn schouder heen sloeg. 'Ik denk dat jij misschien ook liever wilt gaan slapen?'vroeg Drake aan mij maar ik schudde meteen mijn hoofd. 'Nee, liever niet..' 'Door je nachtmerries zeker? Die zijn toch niet echt'grinnikte hij maar ik moest niet lachen. Het waren de ergste nachtmerries die ik ooit had gehad. Vooral omdat ze steeds op dezelfde manier eindigde met de woorden:Wanneer laat je me nou eindelijk je ware aard zien. 'Ik kan toch ook gewoon wakker blijven?' 'Natuurlijk, klim maar op mijn rug'gebaarde Drake en ik deed meteen wat hij zei.
De snelheid van Drake, Troyd en Daniel was optimaal en ik voelde de wind langs mijn haren als een windvlaag strijken. 'Op dit tempo zijn we der bijna'lachte Drake een beetje uitgeput maar toch ging hij door. De jongens bleven keihard rennen en ik had eigenlijk niet verwacht dat ze het zo lang konden volhouden. 'Daar is het al!'hoorde ik Troyd schreeuwen die voorop aan het rennen was. Hij wees ondertussen naar een groot, verlaten huis die er toch nog mooi van buiten uitzag. 'Perfect'zuchtte Daniel, die Jared langzaam liet zakken. Hij had het duidelijk veel zwaarder dan Troyd en Drake. 'Gaat het?'vroeg ik aan hem terwijl ik me langzaam van Drake liet afglijden. 'Ja, ik weet niet wat er was'zei Daniel die weer rustig op adem kwam. 'Let jij even op hun Troyd? Dan gaan ik, Daniel en Jennifer naar binnen.' Het was duidelijk niet echt een vraag want Drake liep meteen al op het huis af en had duidelijk geen tegenspraak verwacht. 'Dus, je hebt me een halfbloed gebracht?'hoorde ik opeens en ik keek achterom naar een vrouw met lange zwarte haren. Ze keek fel uit haar ogen maar er was ook een bepaalde vriendelijkheid aan haar gezicht te zien. 'Onze rondleiding moet heel even wachten'grinnikte Drake die de vrouw omhelsde waardoor ik me een beetje verward voelde. 'Ik wil jullie graag voorstellen aan Mila.' De vrouw maakte een kleine buiging en op het moment dat ze ons weer in de ogen keek zag ik dat haar oogkleur rood werd. 'Mijn moeder'voegde Drake nog toe en ik keek naar Troyd en Daniel die meteen voor haar knielde.
'Ik denk dat mijn zoon, nog niet zo veel over me heeft verteld'zei Mila tegen mij op een kalme toon en ik keek naar Drake die zich meteen een beetje schuldig voelde. 'Wie bent u eigenlijk?' 'Laat ik maar zeggen dat ik nog één van de oudste weerwolvensoort ben.' Mila glimlachte maar zo oud leek ze helemaal niet. 'Uiterlijk bedriegt, lieverd'zei ze meteen en ik liep achter haar aan het huis in. 'Wat bedoelde u eigenlijk met halfbloed?'vroeg ik me af en ik zag aan Daniel dat hij hetzelfde wilde vragen. 'Jou. Het is erg eigenaardig dat je niet een weerwolf bent als je vader. Maar dat zal vast komen omdat je moeder er geen was.' Ik snapte niet hoe ze dat alles van mij wist maar ik zag al dat ze een beetje moe werd van mijn vragen, dus vroeg ik maar niks. 'Er is genoeg plaats voor jullie allemaal.. alleen..' Ik keek naar Mila die naar de slapende Jared en Gina zat te staren. 'Ik weet niet of die het hier zullen redden. Aangezien het vaak genoeg zal gebeuren dat wij weerwolven nog weleens moeite hebben met ons te beheersen.' 'Ik regel dat dat niet zo is'onderbrak Drake ons snel en ik keek toe hoe hij en Daniel de trap opgingen. 'Ga maar snel weer terug naar je vrienden en stuur Troyd ook maar naar boven. We moeten even nodig een gesprek voeren.' Ik gehoorzaamde meteen en ik liep naar Troyd die bij Gina zat, die rustig wakker werd.
