|Hoofdstuk 8|

499 37 0
                                    

'Mam, staat dit leuk?'vroeg ik aan mijn moeder die eigenlijk totaal geen modestijl had. Maar toch kon ze altijd een lach op mijn gezicht brengen. 'Jij bent vast de allermooiste op het feestje en die Cade kijkt waarschijnlijk zijn ogen uit.' 'Cade? Hij is gewoon een vriend van me hoor.' 'Ja, ja'grijnste ze maar ik meende het serieus. Cade was niks vergeleken bij Blake, maar hij was wel een echte vriend. 'Om negen uur word je opgehaald, toch?' 'Ja, zometeen dus'zei ik en ik trok mijn zwarte leren jack over mijn jurk aan. Ik hoorde de deurbel al gaan. 'Hij is optijd, dat is goed. Nou, veel plezier'zei mijn moeder en ik liep de trap af naar beneden. Heel voorzichtig deed ik de deur open en ik zag dat Cade meteen naar me glimlachte. 'Wat zie je der mooi uit!' 'Bewaar je complimentjes maar voor later'grijnste ik en samen liepen we naar zijn auto. Cade was al ouder dan mij en had zijn rijbewijs allang al gehaald. 'Hopelijk heb je der een beetje zin in. Geloof me, het wordt echt super.' Ik knikte vriendelijk naar hem en voorzichtig stapten we in de auto. Het was niet lang rijden naar het feestje en je kon al van mijlenver de muziek horen. 'Er zijn ook een aantal vrienden van me die bij onze pack horen, dus probeer geen ruzie te maken'zei hij nog maar dat was ik niet van plan. Ik kwam mee om lol te maken en even die rot laatste paar dagen te vergeten.

Het was druk en iedereen was aan het dansen of met elkaar aan het zoenen waardoor ik me ongelofelijk slecht begon te voelen. 'Als je weg wilt gaan, zeg het dan'zei Cade die het waarschijnlijk merkte. 'Nee, nee'zei ik en ik ging zitten op een stoeltje bij de bar. 'Jij ziet er wel uit alsof je graag uitdagen neemt'hoorde ik achter me en ik zag drie jongens me aanstaren. 'Dat ligt aan de uitdaging'grinnikte ik. 'Wat dacht je van een aantal shots. Wie het eerste stopt, heeft verloren.' 'Sorry, ik ben hier niet gekomen om bezopen te raken'zei ik en ik draaide me weer om. Maar toen Cade weer wilde kijken of het goed met me ging, had hij me betrapt dat ik met de drie jongens het drink spel aan het doen was. 'Jake! Kom op zeg, ze is nog hartstikke jong'zei hij terwijl hij de glazen aan de kant smeet. 'Sorry man'lachte Jake en hij legde zijn arm over hem heen. Hij had duidelijk iets te veel shots op, net als mij. 'Weet je Cade'zei ik tegen hem en ook ik gooide mijn arm om hem heen. 'Misschien moet je even relaxen.' Maar op dat moment merkte ik al dat ik door mijn benen zakten en een black out kreeg.

'Jennie?' Ik opende mijn ogen weer en ik merkte dat Cade en ik bij het zwembad lagen waar andere mensen nog aan het feesten waren. 'Wat is er aan de hand?' Ik voelde aan de pijnlijke steek in mijn hoofd maar ik probeerde niks aan Cade te laten merken. 'Je bent niet erg verantwoordelijk hè.' 'Kijk eens wie de wijsneus uithangt'zei ik nog een beetje dronken tegen hem. Ik was duidelijk nog steeds in een dronken staat en meestal was het gene wat uit mijn mond kwam niet erg logisch. 'Ik denk dat het beste is dat we gaan, Jen..' 'Waarom? Ik had het net zo gezellig'grinnikte ik en ik voelde door Cade zijn haar. 'Ik meen het, Jen.' 'Goed hoor, papa. Ik ga al mee hoor'grijnste ik en liet me door Cade optillen. Hij had duidelijk haast ookal wist ik niet waarom. 'Snel.' Samen renden we zowat tussen alle dansende mensen door maar dat ging voor mij helemaal niet goed. 'Cade.. Ik denk dat ik moet..' Ik trok mezelf los van Cade en ik vond de dichtstbijzijnde vuilnisbak waarin ik meteen moest overgeven. 'O, nee..'hoorde ik Cade zeggen die meteen mijn haren van mijn gezicht weghield. 'Gaat het allemaal wel goed hier?'hoorde ik opeens. Het was Lacey die naast ons stond. 'Jawel, het is zo'n geweldig feest'zei ik terwijl ik mijn mond afveegde. 'Hier heb je wat water.' Meteen dronk ik de hele fles van Cade leeg. 'Wat doe je hier eigenlijk, Lace'zei ik met mijn handen in mijn zij. 'Nou, Blake had gevraagd of ik met hem meewilde gaan.' 'Mmh, met hem moet ik ook nog even een hartig woordje spreken. Waar kan ik hem vinden?' 'Hij is geloof ik bij het zwembad'zei Lacey verbaasd omdat ze niet had verwacht dat ik met hem wilde spreken. 'Bedankt'zei ik en ik sleurde Cade aan zijn arm meteen mee.

Daar stond hij samen met wat vrienden te praten. Ze hadden duidelijk het heel gezellig maar ik was van plan om daar meteen wat roet in te gooien. 'Jennifer stop! Je bent dronken, dit moet je niet doen.' Cade probeerde me de hele tijd tegen te houden maar ik moest dit doen. 'Hé Blake!'schreeuwde ik naar hem en hij draaide zich verbaasd om. 'Wat ben jij eigenlijk een ongelofelijke klootzak zeg!'schreeuwde ik weer en ik balde mijn vuist. 'Wat is er met haar?'hoorde ik hem vragen aan Cade maar ik gaf hem geen tijd om te antwoorden. 'Ik snap eigenlijk niet waarom ik je zo leuk vond. Je bent achterbaks, een leugenaar en bovenal een bedrieger! En het even aanpappen met een vriendin van mij? En dan denken dat dat me niets doet.' Ik wilde hem in zijn gezicht slaan maar ik was net niet dronken genoeg om te vergeten wat de eerste keer gebeurde toen ik dat deed. 'Jennifer, je bent dronken.' Dat was zijn enige reactie. Inderdaad was ik dronken maar wat ik zei meende ik wel serieus. 'Weetje, jij vergat mij heel makkelijk. Nou ik ben jou ook helemaal vergeten hoor!' 'Dat ben je niet, Jen..'zei hij en hij wilde mijn hand vastpakken maar dat liet ik niet toe. 'Wil je bewijs? Dan krijg je dat ook!' Ik draaide me om en pakte Cade vast die daar duidelijk niet op was berekend. Meteen drukte ik mijn lippen op de zijne en de kus duurde langer dan ik had verwacht. Alsof Cade me niet wilde loslaten. Ik probeerde hem weer van me af te drukken maar iemand anders was me al voor. Ik zag hoe Blake Cade van me afgooide en hoe hij keihard tegen de muur aankwam. Ik keek naar Blake zijn ogen die weer verkleurde en naar zijn nagels die begonnen te groeien. Hij was er klaar voor om het gevecht aan te gaan met Cade maar ik sprong meteen voor hem. 'Waag het Blake! Blijf van hem af!' Gelukkig kwam Lacey ook naar buiten gesneld en kon ze Blake tegenhouden. Voorzichtig haalde ik Cade overeind die onder de wonden zat. 'Kom, ik help je wel..'zei ik zacht tegen hem en we verlieten het feestje terwijl ik hem ondersteunde.

| Broken Spirit | Dutch | On Hold |Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu