'En wat vind je ervan?' Mila had me in een zwarte jurk gehesen, die precies mijn maat was. Het gaf me een wat authentieke look, maar dat vond ik niet zo erg. De jurk was prachtig. 'Dankje'zei ik tevreden maar toch was ik ergens over aan het twijfelen. En dat zag zij ook. 'Wees niet onzeker, je ziet er sprankelend uit.' 'Nee, nee. Dat is het niet'zei ik tegen haar met een scheve lach. 'Ik weet niet of het zo'n goed idee is om naar het bal te gaan.' 'Kom, het is een traditie. Zoiets wil je niet missen'hoorde ik Drake zeggen, die met zijn rug naar ons toegekeerd stond. 'Ik voel me vereerd, maar er is iets gebeurd. En ik ben bang dat het misschien voor problemen gaat zorgen.' Zonder dat ik nog iets zei had Mila al mijn haren aan de kant geschoven, om naar mijn nek te kijken. 'Is dit het?' Ik voelde gelijk aan mijn nek, waar een rode plek zich aan het vormen was. 'Het waren die verdomde jagers zeker. Ongelofelijk dat ze na al die jaren terug zijn gekomen.' 'Hoe weet je dat hun dat waren?' 'Omdat ik dit al eerder heb gezien..'
Mila keek hoofdschuddend naar boven, in het sprankelende licht van de maan. 'Het betekent niets goeds..' Iets in haar stem klonk paniekerig, alsof er iets verschrikkelijks zou gebeuren. 'De jongen die me net 'gevangen' had genomen, was eigenlijk een Beta van Blake. Hij zei dat ik in een monster veranderd was. De duivel om specifiek te zijn. Nadat de jagers me hadden meegenomen.' 'Tja, dat verbaast me niets. Het spul wat ze bij je in hebben gespoten zorgt ervoor dat je weerwolven DNA verandert. Eigenlijk lijkt het spul op het eerste gezicht vriendelijk. Het zorgt er alleen voor dat je transformeert, wat zelfs niet helemaal lukt. Totdat het in je bloed is opgenomen. Dan gebeurd het plezier. Ik ben bang dat we je goed in de gaten moeten houden, Jennifer. Je weet niet wat je allemaal kan aanrichten.' 'Hoe ben je zo op de hoogte hiervan?'vroeg ik aan Mila, die gestrest naar Drake keek. 'Ehm.. ehm.' 'Zeg nou maar!'moedigde ik haar aan en gelukkig hielp dat al een beetje. 'Het middeltje is bedacht door mijn man, Hyde Strass.'
'Uw man! Was hij een jager!?' Ze schudde haar hoofd, maar het bracht alleen nog meer vragen in mijn hoofd. 'Hyde was een weerwolf. En niet zomaar een weerwolf. Hij was een man van idealen, en hield zich altijd aan zijn woord.' 'Maar waarom heeft hij dit dan verzonnen, als hij zelf een weerwolf is?' Mila zuchtte, en Drake liep langzaam naar zijn moeder toe om haar te steunen. 'Hij wilde ons ras beter maken, sterker. Hij werkte jaren hieraan. Hij vergat mij, en zijn zoontje. Alles om hem heen werd onbelangrijk. Hij zat wekenlang in het schuurtje om onderzoek te doen. Totdat het op een dag klaar was..' Ze leek er moeite mee te hebben. 'En?'vroeg ik nieuwsgierig, ookal wist ik dat het haar kwelde. 'Toen gebruikte hij het. Op zichzelf.. Het leek eerst te werken, zijn transformatie liet zichzelf zien en eigenlijk voelde hij al een soort kracht. Een kracht die hem beter liet voelen. Maar het mocht niet zo zijn. Na een dag merkte ik dat hij last had van de plek waar hij het had ingespoten, en op het moment dat de pijn zo erg werd, schoot hij eraan onderdoor. Ik had geen keus, Jennifer.. Ik was de enige die hem kon stoppen. Die dag, vermoordde ik mijn eigen man..'
Geschrokken staarde ik naar Mila, die met haar hoofd tegen Drake zijn borst aangedrukt was. Mijn vader was een goed mens, maar op het moment dat hij in dat wezen veranderde, had mijn moeder gewoon geen andere opties. Ik neem het haar niet kwalijk, ik kende hem nauwelijks. Als mij hetzelfde was overkomen, had ik het ook gedaan'hoorde ik hem zeggen. 'We begroeven hem ergens diep in het bos en gaven hem een echte weerwolven begravenis. Totdat ik op een dag naar het graf toeliep, waar hij was opgegraven. Het was de daad van de jagers. Ze hadden hem meegenomen en van zijn gemuteerde bloed een nieuw serum gemaakt. Hetzelfde die mijn vader had ontwikkeld. Ze dachten dat het alleen kon laten zien dat een mens een weerwolf was, maar uiteindelijk moesten zij zelf ook hun proefpersoon vermoorden. Ze wisten dat ze een moordwapen hadden gemaakt. Sinds die ene dag, verdwenen de jagers en hielden hun geheime serum voor de hele wereld verborgen. Tot nu dus. Het lijkt erop dat iemand bereid is om eens wat spanning te schoppen.' 'Dus.. Ik word ook een monster..' Ik keek Drake aan, die niet goed wist wat hij met de situatie moest doen. 'Misschien niet helemaal'zei Mila zachtjes, terwijl ze haar tranen afveegde. 'Ik denk dat de jagers het middeltje gespecialiseerd hebben.. Dat ze eindelijk een manier hebben gevonden om hun weerwolven in bedwang te houden, ookal zijn ze meedogenloos.' 'Hoe weet je dat?' 'Weet je nog hoe je eruit zag op het moment dat je transformeerde?' 'Niet echt, het enige wat ik kan herinneren waren de zwarte haren die ik niet herkende..' 'Het lijkt dus te kloppen'fluisterde Mila zachtjes, terwijl ze Drake losliet.
'Ik vermoedde het al. Ik denk dat de jagers verantwoordelijk zijn voor de duistere alfa's waartegen wij we ons verzetten. Ik denk dat zij hetzelfde middeltje hebben ingespoten gekregen, waardoor zij zo zijn geworden. Heb je dan ook niet gezien dat ze groter waren dan de gemiddelde weerwolf. Sterker, dan ieder ander die je ooit hebt gezien. Gevaarlijker, dan een hele pack bij elkaar..' Verbaasd keek ik haar aan, net zoals Drake die duidelijk ook nooit dit van Mila had gehoord. 'Hun zwarte haren, nog zwarter dan die van jou Drake. Jouw vader kreeg die ook opeens, nadat het middeltje gewerkt had. En die alfa's ook..' 'Maar waarom zei je dat niet eerder?' 'Ik had geen bewijs. De jagers waren verdwenen dacht ik. Ik dacht dat ze het middel nooit zouden gebruiken. Maar ik had het mis. Ze zijn terug. En het middel is verbeterd.' 'Ik snap alleen niet waarom één van de twee alfa's me wel redde. Toen op school, ik weet het nog als de dag van gisteren.' 'Je kan doen wat je wil, maar emoties en persoonlijkheid zijn dingen die je nooit kan veranderen. Diep vanbinnen zijn het gewone weerwolven, met hun eigen ervaringen. Je kan nooit iemand helemaal beheersen, zelfs de jagers niet.' Bang voelde ik weer aan mijn nek, en mijn hart bonsde hard in mijn keel. 'Straks gebeurd hetzelfde met mij...' 'We zullen alles doen om dat te voorkomen..'
