(A/N belangrijke vraag in de authors note. Ik zou graag willen dat je hem beantwoord omdat het impact zal hebben op het verhaal. Veel leesplezier)
Pov Sydney
'Is dit niet té?' vroeg ik. 'Het is perfect en deze bloemen maken het echt af' stelde Nina me gerust. Nina had een werkelijk prachtig kapsel gemaakt van mijn haar en was er nu bloemen in aan het doen.
En de jurk had een dip-dye. Ik was klaar voor een avondje muziek.
'Let's go!' riep Seb en we liepen het dorp in. Vrolijke muziek vulde het plein en er werd gedanst door mensen van alle leeftijden. Er stond een piano en ik kreeg drang om te spelen. Hij stond aan de zijkant van het plein dus het viel hopelijk niet op. Ik had in de tijd dat ik hier was een lied geschreven en dat wou ik hier debuteren.
Pov Liam
Ik had een wit overhemd aan en een witte broek. We liepen door het dorp en ik hoorde hoe Sydney werd opgeroepen op het podium. We renden naar het plein en keek naar de beeldschone Sydney die op het podium stapte. Ze nam plaats achter de piano en begon te spelen.
'I know i made faults
But let me now, be free
I came home after years
To find myself hereI am back now and i am better now
I found myself now here
I found the music to my heart
I am not afraid anymore
I am opening all the doors
I found the music to my heartI had a journal for a long time
Made new friends and found love again
And of course my voice again
And the voice came out!I am back now and i am better now
I found myself now here
I found the music to my heart
I am not afraid anymore
I am opening all the doors
I found the music to my heartSee everything now bright, can hold it back now
Can you see me? I am happy again
I found my voice again!I am back now and i am better now
I found myself now here
I found the music to my heart
I am not afraid anymore
I am opening all the doors
I found the music to my heart'Toen ik de tekst hoorde begreep ik het. Ze wilde naar huis om zichzelf terug te vinden. In de tijd dat zij bij mij was, was ze veranderd. Ze zong haar eigen liedjes niet meer, gedroeg zich anders, speelde alleen nog maar piano en geen viool meer. Ik heb nu pas de echte Sydney gezien.
Ze speelde nog de laatste noten en werd overweldigd door applaus. Ze glimlachte weer, voor de eerste keer dat ik haar zag en ze zwaaide. Ineens begon het te regenen. Mensen baarde het niet en de muziek bleef spelen. Ik kreeg oogcontact met Sydney en liep naar haar toe.
Pov Sydney
Ik wist dat Liam iets wilde zeggen want hij liep naar me toe. Ik was langzaam doorweekt door de regen en ik raakte hem kwijt. Ik keek om me heen tot ik voelde hoe iemand mijn hand vastpakt. Ik draai me om en zie Liam staan. Als eerste sla ik zijn armen om zijn nek en omhels hem. Als antwoord sloeg hij mij armen om mijn middel. 'Het spijt me' zei hij zacht. 'Nee het spijt mij, ik had het moeten zeggen, vertellen. Als ik dat wel had gedaan zouden we niet in deze situatie zitten' zei ik zacht. Ik liet hem los en keek hem aan. Ik weet niet waarom maar ik drukte mijn lippen op de zijne. Vol overgave zoende hij me terug. In de regen. Wij tweeën, samen.
Ik trok me terug en keek hem aan. Regendruppels stromen over zijn gezicht. Onze voorhoofden legde we tegen elkaar. Onze handen op elkaars wangen. Onze lippen centimeters van elkaar verwijderd. Regendruppels die op ons vallen. Het leek alleen of wij er waren. Dat bleek ook te zijn, veel mensen hadden onderdak gezocht.
Ik keek recht in zijn ijsblauwe ogen. 'Kom mee naar huis' zei Liam. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, ik wil blijven' zei ik zacht. Liam liet me los. 'Ik ben hierheen gereist om jouw terug te halen en dan krijg ik dit. Stank voor dank' zei hij geërgerd en hij liep boos weg.
Pov Liam
Boos, gefrustreerd en teleurgesteld, dat is hoe ik me voelde. Ik wist de weg niet dus liep richting het strand. Ik plofte neer in het zand en trok mijn knieën omhoog.
Na een lange tijd hoorde ik voeten wegzakken in het zand. 'Ga weg Sydney' zuchtte ik. 'Je kent me toch? Dat doe ik niet' zei ze en ze ging naast me kijken. Ik bleef kijken naar de maan die op het water reflecteert. 'Ik snap nu waarom je hier wil blijven' zei ik. Ik keek naar Sydney die knikte. 'Luister Syd, morgen gaan wij weer naar huis. Je hebt jij eigen vrienden en broer nog niet begroet, waarom?' vroeg ik. Ze haalde haar schouders op. 'Me don't know' antwoorde ze. Ik ging op mijn rug liggen. 'Ga je mee naar huis? Je bent al 5 maanden weg' vroeg ik. 'Ik weet het nog niet, ik zal moeten terugkomen voor Kerstmis en nieuwjaar' antwoorde ze. 'Sydney! We gaan! Nina en Jenny zijn nogal dronken!' riep een stem. 'Ik moet gaan' zuchtte ze. Ik pakte nog haar vast en keek haar aan. 'Ik laat he niet gaan voordat je me kust' zei ik met een grijns. Sydnley schudde lachend haar hoofd en boog over me heen. In plaats van me een kus geven gooit ze zand in mijn haar. 'Zandhappen mag je doen' zei Sydney en ze verdween. Ik glimlachte even en keek weer naar de maan.
A/N
Tja binnenkort gaat Syd weer terug naar LA voor een lange periode. Maar gaat ze dan weer terug naar Australië of blijft ze? Wat willen jullie? Jullie mogen kiezen bij deze wat er gaat gebeuren.
A. Sydney gaat terug naar Australië na de eindexamens
B. Sydney blijft in LA
Ik zou het heeeeel fijn vinden als er antwoord komt. Dus wat kiezen jullie?
A of B?
Vote
Comment
Follow
Xxx Sunny
JE LEEST
Sydney's Badboy (1&2)
Teen Fiction'Wat moet je van me?' siste ik. Zijn ogen stonden vol woede. Hoe kan dat aan mij liggen? 'Waarom bedank je me niet een?' vroeg hij op een arrogante manier. 'Omdat ik je haat' antwoorde ik nerveus. Hij kwam dicht bij mijn oor en ik voelde zijn warme...