8.

4.3K 201 24
                                    

Pov Liam

Ik zat aan tafel met mijn ouders. Ik prikte wat in mijn aardappels en zuchtte diep. 'Wat is er Liam? Sinds Sydney weg is gegaan eet je nauwelijks' vroeg mijn moeder. 'Niks' snauwde ik. 'Liam Ashton! Praat niet zo tegen je moeder!' riep mijn vader boos. 'Agh laat me toch met rust!' riep ik terug. Mijn vader stond op, hij was een stuk groter en intimiderender. 'Naar je kamer, NU!!!' schreeuwde mijn vader. Ik stond boos op en liep de kamer uit.

Ik smeet de deur van mijn kamer en voelde hoe ik razend werd. Ik pakte mijn telefoon en twijfelde. Zou ik Sydney moeten bellen? Wat als ze niet opneemt of me niet wil spreken. Ik drukte toch haar nummer in en zette de telefoon aan mijn oor.

Pov Sydney

In de warme avondlucht lag ik buiten in een hangmat. Terwijl ik rustig wiegde voelde ik mijn telefoon afgaan. Zonder te kijken wie het was nam ik op. Stomste fout ooit.

*Sydney?*

Ik ging rechtop zitten en wilde wegdrukken. Maar het lukte niet.

*h-hoi*

*Sydney waar ben je?!*

*Liam?*

*Ja natuurlijk ben ik Liam. Godverdomme Sydney waar ben je!!!*

Ik haalde de telefoon van mijn oor. Liam was kwaad, erg kwaad.

*geef het op badboy, je verandert weer ik een klootzak*

*Sydney ik verander niet. Ik wil weten waar je bent en dat antwoord wil ik nu!!!*

Dit spelletje ging ik niet spelen.

*Liam, ik ben niet jouw eigendom. Dat zal ik nooit worden*

Het kwam hard aan want hij was stil. Ik drukte hem weg en gooide mijn telefoon tegen de boom. 'Fuck!' mompelde ik. Ik stond op en liep naar mijn telefoon. Ik raapte hem op en keek naar het gebarsten scherm. Ik zuchtte en liep naar binnen. Ondertussen gooide ik de telefoon weg.

'Wtf heb je gedaan?' vroeg Kennedy. 'Niks' snauwde ik, dat kwam er harder uit als ik wilde. Ik liep de trap op en ging mijn kamer in. Terwijl ik de deur sloot zakte ik naar beneden. Op mijn knieën zat ik in mijn kamer. Ik legde mijn hoofd in mijn handen en voelde een traan stromen. Waarom voelde de juiste keuze zo slecht?

Pov Liam

Ik duwde de nerd tegen de kluisjes. 'Jij gaat dat signaal voor me zoeken of anders gaan er andere dingen gebeuren' zei ik dreigend. De nerd (aka Natt) knikte.

'Schiet nou op!' snauwde ik naar Natt. 'Als jij nou eens rustiger doet' zei Natt. 'Bek dicht voordat ik hem dicht sla' snauwde ik weer. Natt ging in stilte verder. 'Moeten we hem wel vertrouwen?' vroeg Max. 'Hij kan mij naar Sydney leiden, dus dan doe ik het maar' antwoorde ik. 'Ze is je ex, waarom wil je haar weer terug?' vroeg Daniel. Ik gaf hem een stomp. 'Sydney lult wel dat ze zichzelf wil terugvinden, maar diep van binnen wil ze weer naar terug naar mij' zei ik. 'Sydney heeft het nu erg moeilijk. Een normaal persoon zou haar met rust laten, want wat je nu doet is ook niet goed voor haar' zei Daniel. Ik keek hem even aan. 'Gelukt!' riep Natt ineens. Ik liep vluchtig naar hem toe en keek. 'Het laatste signaal dat is opgevangen zit tussen Melbourne en Sydney (de stad) in. Ze zit aan de kust maar het signaal geeft niet de werkelijke plaats weer' vertelde Natt.

A/N

Oké ze weten nu waar Sydney ongeveer zit, maaaaarrrr gaan ze ook daadwerkelijk haar zoeken want in dat telefoongesprek te horen niet.

Ik heb nog twee vragen aan jullie.
1: willen jullie een Q&A? Zoja stuur je vragen in de comments en vooral welk personage dit moet beantwoorden.

2. Wat vinden jullie van Adrien?

Vergeet niet te stemmen!

Vote

Comment

Follow

Xxx much of love Sunny

Sydney's Badboy (1&2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu