'Wat moet je van me?' siste ik. Zijn ogen stonden vol woede. Hoe kan dat aan mij liggen? 'Waarom bedank je me niet een?' vroeg hij op een arrogante manier. 'Omdat ik je haat' antwoorde ik nerveus. Hij kwam dicht bij mijn oor en ik voelde zijn warme...
'Je moet afleiding hebben' zei Nina. 'Inderdaad, laten we gaan zwemmen' zei Dave. Nina en Dave waren me aan het opvrolijken. Ook al sprak ik ze nauwelijks ze waren er wel voor me. 'Sydney kom op!' riep Jenny. Jenny, Caleb, Kennedy, Maia, Noah en Seb stonden met zwemkleding aan voor mijn neus. Ik keek naar ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'Vooruit' zuchtte ik.
Onze vaste zwemplek lag weer vol met handdoeken, een koelbox en rugzakken. Ik trok het topje boven mijn hoofd en gooide hem op mijn handdoek.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'O my godness, Syd hij staat je fa-bu-leus!' riep Kennedy. Ik glimlachte. 'Let's go!' riep Dave en hij dook van de rots af. Caleb en Noah doken erachteraan en ik volgde. Nina en Jenny doken achter mij aan en president Kennedy en Maia de bij ook.
Ik lag nu op een luchtbed met Noah, Kennedy en Maia. 'Je bent Liam tegengekomen hé?' vroeg Noah. 'Ja, en ik heb hem in zijn ballen getrapt' antwoorde ik. 'Dat is best lullig' zei Maia droog. We schoten in de lach. Ik keek even naar boven want daar liep een weg. Een paar honderd meter verderop lag wel een publiekelijk strand maar wij waren zichtbaar vanaf de weg.
Ik heb Australië enorm gemist, ik heb er vaak aan gedacht om niet meer terug te gaan. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Kennedy. Ik keek licht geschrokken naar haar en zag een bezorgde blik. 'Waar dacht je aan?' vroeg ze. Ik zuchtte diep en liet even mijn hand door het water gaan. 'Ik wil niet weg, Australië is mijn thuis. Toen ik naar LA verhuisde leek het net of er een stuk van mij afbrak. Maar nu ik mijn vrienden uit LA weer zag, zag ik in dat ik weer deel uitmaakte voor hen. Ik moet keuzes gaan maken. In Australië blijven of terug naar LA waar mijn familie woont' vertelde ik.
Het was erg stil nu. De andere waren bij ons komen drijven en hebben mee geluisterd. Je kon de golven tegen de rotsen klappen. 'Syd, keuzes maken doe je niet met je brein maar met je hart. Wat zegt je hart' zei Jenny. Ik keek haar aan. 'Weet ik niet' zei ik zacht.
Pov Liam
De ramen stonden open om te kijken of we Sydney konden spotten. Ik zat versuft voor me uit te kijken en zat na te denken. Sydney wou dat ik wegging, naar huis.
'Jongens moet je zien!' riep Max. Felix parkeerde de auto langs de weg en we stapte uit. Max liep naar de overkant van de weg en wees naar een groep mensen. Ik keek en zag een groep van circa 9 personen in het water. Zelfs van deze afstand kon ik iemand herkennen: Sydney. Ze stond op een hoge rots en sprong er vanaf. Ze kwam boven water en de andere kon je horen klappen en joelen. Ik wist niet wat ik moest doen maar Felix was me voor. Via oude verroeste trappen liep hij naar beneden. Sam en Skyler volgde hem dus deden Daniel, Max en ik het ook maar.
Pov Sydney
Ik zat op een rots samen met Jenny en Seb te kijken naar Dave, Caleb en Noah die zich aan het uitsloven waren. 'Sydney!!' riep een stem. Ik keek verbaasd naar de trap en zag Felix en de rest. 'Wie zijn dat?' vroeg Jenny. 'Mijn vrienden' antwoorde ik.
A/N
Ojee wat gaat er gebeuren? Dat vind je pas uit in het volgende hoofdstuk😆 Ik heb leuk nieuws! Ik heb een covershop geopent en hij is gratis! Dus ga naar mijn profiel en neem een kijkje!
Vergeet niet te stemmen want we zijn naar #22 gegaan!
