Pov Liam
'Geef terug Daniel!' schreeuw ik naar mijn broer. 'KIDS KOM EENS!!!' riep ons mam.
'Je vader en ik gaan twee weken op zakenreis en om feestjes te voorkomen mogen jullie bij de familie Redwood verblijven' vertelde mijn moeder. Ik begon te glimlachen. Een week bij Sydney! 'Pak je spullen maar want we dumpen jullie zometeen' voegde mijn vader toe.
Pov Sydney
Ik pak de strijkstok en mijn viool. Ik zet hem in mijn nek en begin te spelen.
Ik speel vol genot en passie het nummer. Mijn vader begeleidt ne met de bas en mijn moeder met de cello. Ik heb in zo'n lange tijd nog nooit met zoveel plezier gespeeld.
Pov Liam
We horen muziek en lopen met onze tassen naar de muziekkamer. We zijn Sydney viool spelen, haar vader bas en haar moeder cello. Ze spelen 'take me to church van Hozier'. Daniel staat met open mond te kijken en ik eigenlijk ook. Dit is ongelooflijk. Ze speelt de hoge noten en ze sluit haar ogen. Ze speelt duidelijk met passie want ze gaat helemaal erin op. 'Dit is geweldig' riep Daniel boven de muziek uit. Ze stopte abrupt en draaide zich om. 'Wat doen jullie hier?' vroeg Sydney verbaasd. 'Ze blijven twee weken hier omdat hun ouders op zakenreis gaan' antwoorde Sydney's moeder.
Pov Sydney
Ik was super blij maar liet het niet zien. 'Laat ze maar de logeerkamers zien' zei mama en ik zette mijn viool weg.
'Je speelt echt ziek goed viool' zei Daniel. 'Thanks' zei ik glimlachend en ik opende de deur. Daniel nam een aanloop en sprong op het bed. 'Maak het maar gemakkelijk dan ga ik naar mijn eigen kamer' zei ik en ik liep weg.
Ik was bezig met huiswerk toen er op mijn deur werd geklopt. 'Open!' riep ik en ik boog me weer over mijn huiswerk. Ik hoorde de deur opengaan en voetstappen achter me. Sterke, vertrouwde armen sloegen om me heen en ik voelde de adem van Liam in mijn nek. 'Goedenavond' zei hij hees. Ik draaide me om en keek in Liam's ogen. 'Goedenavond, wat is er? Ik probeer huiswerk te maken' vroeg ik. 'Ik verveel me en ik heb afleiding nodig' antwoorde Liam. 'Dus ik moet lastig worden gevallen?' vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Yup' zei Liam en hij drukte zijn lippen op de mijne. Ik kuste terug een het ging al snel over naar een gepassioneerde zoen.
Ik stond op en we liepen zoenend naar mijn bed waar ik op ga liggen. Liam hangt boven me en doet zijn shirt uit. Hij trekt mijn sweater over mijn hoofd en kust me weer. Ineens vliegt de deur open en we zien Daniel nog niets vermoedend aan de deuropening. 'O wat te fack' zei hij. 'Kan er nog iemand bij?' vroeg Daniel terwijl hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. 'Nee!!!' riepen Liam en ik tegelijkertijd. Zo snel als Daniel binnen was, was hij weer weg. Liam kijkt weer naar mij en rolt van me af. 'Je broer is raar' zei ik. 'Mhm' mompelde Liam. Ik ging op mijn boek liggen en keek naar Liam. Gelukkig draag ik altijd een topje onder sweaters. 'Nu moeten we wel oppassen' zei Liam. Ik kroop dichter tegen hem aan en knuffelde hem. 'Maakt mij niks uit' zei ik. Liam sloeg zijn armen om me heen en trok me dichter tegen hem aan. Ik deed mijn ogen dicht en sloeg mijn arm om hem om heen. Ik voelde nog hoe hij een deken om ons legde en ging toen in een comfortabele positie liggen.
A/N
Ik heb leuk nieuws! Ik heb een nieuw badboy boek gepost:
Nu komt een stukje uit het eerste hoofdstuk dat al online staat:
De meeste mensen vinden het leuk om te verhuizen. Nieuwe mensen ontmoeten en een nieuw huis. En dan heb je mij. Ik ben Cara Hamilton, 17 jaar, Brits, grappenmaker en de nieuweling op Westbrook High School of beter gezegd WHS. Of zoals ik het noem: mijn nieuwe slachtoffer. Ik haal met iedereen grappen uit. Van confettikanonnen tot plasticfolie om iemands auto.
En? Wat vonden jullie. Als je naar het boek zelf gaat kan je ook nog de volledige beschrijving lezen.
Vote
Comment
Follow
Xxx Sunny
JE LEEST
Sydney's Badboy (1&2)
Teen Fiction'Wat moet je van me?' siste ik. Zijn ogen stonden vol woede. Hoe kan dat aan mij liggen? 'Waarom bedank je me niet een?' vroeg hij op een arrogante manier. 'Omdat ik je haat' antwoorde ik nerveus. Hij kwam dicht bij mijn oor en ik voelde zijn warme...