Campus Nerd married to Mr.Popular [COMPLETED] 🌸

Chapter 46: His Side

A/N:

Good morning everyone! Teka, morning parin ba? Hehehe. Anyway, enjoy reading everyone! :D

Pagpasensyahan niyo na kung may mga errors. Saka ko na aayusin if ever meron. :D

Pahabol lang... Happy Birthday sa mommy kong very supportive sakin always. I love you mom! Stay pretty and healthy. ♥

Vote if you want.

Comment if you like.

Follow if you desire.

=============================================================================

Chapter 46: His Side

MIKAELA THERESE's POV

"Therese..."

"...do you love Tristan or you just learned to love him because you need to?"

"Paano ako? Minahal mo ba ko, Therese?"

Napailing na lang ako sabay buntong hininga at tingin ulit sa labas ng bintana ng kotse. Nasa loob na kami ng sasakyan ni Tristan at pauwi na. Ewan ko ba pero mapahanggang ngayon ay ginugulo parin ako ng mga nangyari kanina at hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwalang apat na taon narin pala siyang nakikipagpalaban sa sakit niya ng mag-isa.

"I leave because I have a brain tumor!"

Bakit? Bakit niya inilihim sakin? Dahil masasaktan ako? May mas sasakit pa ba sa paglilihim na ginawa nila ni Tristan sakin?

"Don't lie anymore, Tristan! I leave not because I want to but because I have no choice."

"If I stay, I could die... If I go, I c-can still l-live. I-i leave b-because I still want to live... I still want to be with you, Therese."

Napapikit na lang ako habang nakasandal sa bintana ng sasakyan. For the past years... Bakit hindi man lang ako nagtaka kung bakit wala ni isang sulat man lang na dumating galing kay Xavier? Bakit nga ba hindi ako nagtaka at nagtanong kung bakit biglang umalis si Xavier ng bansa? Bakit hindi ko nalaman ng mas maaga na iniwan niya ko dahil kinailangan niyang magpagamot sa ibang bansa? Bakit wala akong alam?

"Mas kaya kitang mahalin kesa kay Tristan. Pwede tayong magsimula ulit. Babalikan naman talaga kita eh... Bakit kasi... *sigh* Listen to me, Therese... Ako dapat ang pinakasalan mo kung di lang ako nagkasakit... You were my fiance."

"Naging masaya ka ba kay Tristan?"

"Pero sa nakikita ko ngayon... Hindi ka naging masaya, Therese."

Bakit ba nangyayari samin 'to? Bakit kung kelan okay na ang lahat? Bakit? *sigh* Hindi ko parin talaga maintindihan. Napadilat ako ng ipatong ni Tristan yung kamay niya sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya habang nagda-drive. Halata sa mukha niya na sobra na talaga siyang stress ngayon. *sigh* Tristan... Bakit ba nangyayari satin 'to?

Nasa bahay na kami pero hanggang ngayon ay hindi parin kami bumababa ng sasakyan. Ewan ko ba kung bakit hindi pa ko bumababa. *sigh* Bahala na. Bubuksan ko na sana yung pintuan ng kotse nang bigla itong ini-lock ulit ni Tristan kaya napatingin ako sa kanya na nakasubsob na ngayon sa manibela.