Chapter 44: To Love and Be Loved Part 1

3.7K 80 9
                                    

A/N:

Hello ~ Good evening everyone! :) Namiss ko kayong lahat! Sorry kung medyo natagalan. Okay, mamaya na ko magku-kwento sa inyo. Hahaha!

Enjoy reading ~

Another thing, sorry po sa mga errors kung sakaling meron. Hehehe. Hindi ko pa po ito na-e-edit. :)

Vote if you want.

Comment if you like.

Follow if you desire.

=============================================================================

Chapter 44: To Love and Be Loved Part 1

MIKAELA THERESE's POV

Napabuntong hininga na lang ako saka pabagsak na nahiga sa sofa dito sa salas namin. My goodness, Tristan! Ano bang balak mong gawin sakin? Gusto mo na ba kong mamatay sa kakaalala kung nasaan ka!? Napabuntong hininga na lang ulit ako. It's not time for me to act like this. Kailangan kong malaman kung nasaan siya... Kinuha ko yung phone ko sa table dito sa salas habang nakahiga para tawagan si Tristan.

*ring ring ring*

*ring ring ring*

~The subscriber cannot be reached. Please try again later.~

Napabuntong hininga na naman ako saka ibinalik yung phone ko sa lamesa. Hindi ko mapigilan di mag-isip at mag-alala. Kahapon pa ng umaga umalis si Tristan at hanggang ngayon ay wala parin siya. Hindi siya umuwi. Asan ka na ba Tristan? Hay...

=====FLASHBACK=====

"Fine, I'll leave..."

"...but I'll definitely come back and get everything that is mine." mariing sabi niya habang nakatitig sakin at saka siya umalis ng bahay. Napayuko na lang ako. Parang alam ko na kung anong nangyayari. Parang alam ko na kung bakit bumalik si Kuya Xavier...or should I say, Xavier. Nabalik ang atensyon ko sa realidad ng biglang hawakan ni Tristan yung kamay ko kaya napatingin ako sa kanya na ngayon ay mariin din na nakatingin sakin. Tristan...

"Ah, guys! Di ba may mga pupuntahan pa tayo?" Narinig kong sabi ni Martin na nakapagbasag ng katahimikan dito sa bahay. Si Tristan... Iba yung mga titig ni Tristan sakin ngayon kesa sa dati...

"Oo nga pala. Tara." Narinig ko rin na sabi ni Jerome at dun na ko tumingin sa kanila habang mahigpit na hinahawakan ni Tristan yung kamay ko.

"Aalis na kayo? Ayaw niyo bang mag-breakfast muna?" Tanong ko sa kanila. Akala ko dito sila kakain.

"No, we're fine. Actually, dumaan lang talaga kami para bisitahin kayo." Si Emmanuel habang inaayos yung buhok niya sa salamin.

"Hoy. Saan punta at kung makaharap sa salamin wagas?" Narinig kong sita ni Micchi sa kanya. Itong dalawang 'to, ang obvious umarte. Hahaha.

"Sa office. Alangan pumunta ako dun na magulo ang itsura." Si Emmanuel na nakakunot noo na naman. Okay din 'to eh no. Gwapo parin kahit kunot noo. Hahaha!

"Weh? Talaga lang ha... O baka naman nagpapapogi ka para kay Dae?" Dudang tanong ni Micchi. Tamang hinala 'tong bata na 'to. Hahaha!

"Ewan ko sayo. Ang nagger mo." Asar na sabi ni Emman. Wow. Hindi siya nagalit? Hay naku, iba talaga ang nagagawa kapag mahal mo ang isang tao no?

Campus Nerd married to Mr.Popular [COMPLETED] 🌸Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon