I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 81

Melody pov

Opeens begont hij hickeys in me nek te drukken. Ik begin zwaar te ademen. Niet omdat ik het fijn vind maar omdat ik bang ben. Ik verstijf waardoor ik niks meer kan doen. 'Stop.' Mompel ik zacht. Ik kijk harry hulpeloos aan maar hij kijkt gelijk weer weg. Als jason en ik ook nog bij elkaar in een groep worden gezet word het helemaal gek. 'Ik kan het wel. Je hoeft me niet te helpen.' Mompel ik zacht. 'Hmm., doe dan maar alsof je het niet kan.' Ik frons. Hij pakt me van achteren beet. 'Laat me los.' Mompel ik bang. De tranen staan in me ogen. Hij leidt me naar de muur. Hij drukt zich tegen me aan. Ik kan niet weg omdat ik tegen de muur aansta. 'Help!' Roep ik op mijn hardst met een brok in me keel. Jason slaat gelijk zijn hand voor mijn mond. 'Jij gaat mee doen met alles wat ik doe, slet.' De tranen rollen over me wangen. Hij begint weer hickeys in me nek te drukken. Ik trap hem hard in zijn ballen. Ik zie hem in elkaar krimpen. Ik probeer weg te rennen maar hij pakt me been waardoor ik voorover val. De gym docent komt eraan gerend. 'H-h-hij....' stotter ik. De tranen lopen nogsteeds over me wangen. Een paar mensen zagen het gewoon en ze deden niks. Ik ren naar harry en knuffel hem zo stevig mogelijk. Hij fronst wat maar knuffelt toch mee. 'Wat is er, babe.' Ik hik van het huilen. 'J-j-jason... B-betastte... Me.' Zeg ik met een aantal pauzes erdoor omdat ik nog moet bijkomen. 'Wat?' Ik hoor de woede in harry's stem. 'I-ik kon niks doen.' Ik barst weer in tranen uit. Het was eng. Echt eng. En dat niemand me hielp, dat had ik nooit verwacht. Harry legt zijn hand op mijn wang en veegt mijn tranen weg. Hij sust om me rustig te krijgen. 'Melody, ga maar even naar de kleedkamers. Ik praat met jason.' Hoor ik de docent roepen. Ik knik. 'Wil je alsjeblieft mee?' Vraag ik aan harry. Hij knikt. Hij slaat beschermend een arm om me heen. We lopen de meiden kleedkamer in. Ik ga op harry's schoot zitten met me buik naar hem toe. Ik sla mijn armen om hem heen. Eindelijk voel ik me weer veilig. Eigenlijk is het allemaal me eigen schuld. Ik heb met zo'n jongen gezoend en nu wilt hij meer. Ik zeg een tijdje helemaal niks en geniet gewoon over hoe we nu samen zitten. 'Ik wil niet steeds problemen hebben door die amy.' Mompel ik zacht. 'Ik ook niet, babe. Maar je moet snappen dat ik haar niet wil.' Zegt hij liefjes. Ik knik. 'Geloof jij dan dat ik niks met jason wil.' Ik ril even als ik zijn naam uitspreek. Ugh. Creep. Hij knikt. Hij drukt een lief kusje op me mond. 'En nu gaan we alleen maar leuke dingen doen.' Zegt hij liefjes. Ik grinnik en knik. Ik wrijf me tranen weg. Ik hoor geklop op de deur waardoor ik gelijk naar de deur kijk. Ik zie jason tevoorschijn komen. 'Ik moest sorry zeggen, maar je moet weten dat ik nog niet klaar ben met jou.' Ik kijk hem geschrokken aan. Ik kijk harry bang aan die mij gelijk van zich afzet. Hij loopt boos naar jason toe. 'Jij blijft met je tengels van haar af!' Roept hij boos. Ik glimlach licht door zijn bescherming. Maar ergens weet ik ook dat jason dit niet serieus neemt en nogsteeds niet klaar met me is. 'Jij kan me niks vertellen, harold.' Zegt jason lachend. Harry wilt net op hem afstormen maar dan komt de docent erbij staan. Hij wenkt naar jason dat hij weg moet gaan. 'Je moet wat doen tegen die jongen. Hij is niet goed wijs.' Roept h arry hard. Ergens in me hoofd weet ik dat harry ook zo is geweest. Maar hij is veranderd in zo'n lieve, beschermende jongen. Ik sta op en loop naar de docent. 'We zijn hierna uit. Mogen wij alvast gaan?' Vraag ik de docent dan. De docent knikt. Ik loop naar harry en knuffel hem. 'Het komt wel goed.' Mompel ik zacht. De docent loopt de kamer uit. 'Blijf bij me.' Mompel ik als ik zie dat hij weg wil gaan omdat ik me om moet kleden. 'Ik wil niet alleen zijn.' Ik slik even. Hij knikt en gaat op het bankje zitten. Ik draai mijn rug naar hem toe en verwissel dan snel me shirt. Ik laat me sportbroek gewoon an omdat ik toch gelijk richting huis gaan. Ofja,, jades huis. Ik noem het voortaan ook mijn huis. Ik draai me weer naar harry om. We lopen naar de jongenskleedkamer zodat harry zich kan omkleden. Hij trekt zijn shirt uit en ik kan me niet inhouden om even te kijken. 'Like what you see?' Vraagt harry lachend. Ik bijt op me lip. 'Misschien. Dat zul je nooit weten.' Zeg ik lachend. Ik kijk hem ondeugend aan. Harry schudt lachend zijn hoofd. Als hij klaar is pakt hij zijn spullen en loopt weer naar me toe. 'Ga je mee naar me huis?' Ik knik. Ik sms jade straks wel. Veilig bij harry. Ik glimlach bij de gedachte.

-

Vote,comment and share x christy