I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 106

-Harry's pov-

Als ik het klaslokaal weer inloop, zie ik Jason zitten. Hij grijnst naar Melody. Als hij er maar niet eens aan denkt haar aan te raken. Melody en ik gaan naast elkaar zitten, en gelukkig gaat Jade daar geen drama van maken. Ik voel al snel dat melody hard in mijn handen knijpt. Nouja, hard. Ik bijt op mijn lip, want ik merk dat ze het echt heel erg eng vind om hem te zien. Ik sla mijn arm om me heen."Rustig maar.."  mompel ik, ookal weet ik zelf ook wel dat het geen enkel  nut heeft. We gaan zitten en ik pak mijn tas. Ik speel een beetje met de pen die ik van Melody heb gekregen. Ik voel al snel dat ze weer mijn hand vastpakt, eni k kijk haar aan. Ik begin zelfs een beetje nerveus te worden van Melody. Ze blijft maar omkijken naar Jason. Ik zelf houd mijn ogen makkelijk van hem af. "Hij kan echt geen kans maken" Mompel ik zachtjes. Ik zie Melody me aankijken en knikken, maar ze heeft nog altiijd mijn hand stevig vast, wat aangeeft dat ze me nog niet echt geloofd. Jammer genoeg. Ik probeer me te concentreren op de les, wat erg moeilijk gaat. Ik trek Melody tegen me aan. "Wat eens is gebeurt gaat niet meer gebeuren mel" Fluister ik lief in haar oor. Ik kijk kort om en zie Jason naar ons kijken. Logisch.  De bel gaat en ik zie dat Melody bijna aan het trillen is. Zou ik dit ook aangedaan hebben bij alle meiden die ik wél heb verkracht? Zouden die nu ook voor hun leven vrezen om mij tegen te komen? ik bijt op mijn lip en schud de gedachte van me af. "Vast niet' Mompel ik heel zachtjes in mezelf, ookal weet ik dat ik tegen mezelf aan het liegen ben. Ik pak Melody's hand wat beter vast als ik mijn tas om mijn schouder heb geslagen.  "Wil je wat drinken?" Vraag ik terwijl ik mijn ice tea uit mijn tas begin te graaien, maar ze schud haar hoofd. "H-hoeft niet' Hoor ik haar zachtjes zeggen. Ik sleep Melody bijna langs Jason heen, aangezien hij achter ons loopt. Ik let er ontzettend goed op of hij haar aanraakt, en werp hem een valse blik toe. Daar ben ik best goed in. We lopen in een vlot tempo richting de fietsen. Gelukkig loopt hij neit meer achter ons. "Kunnen we aangifte doen?" Hoor ik haar dan zeggen na een lange stilte.  Ik kijk haar aan. "we uh kunnen het proberen..' Zeg ik kort. IK hoop dat de agenten me zullen vertrouwen, wat ik hevig betwijfel. We wachten op Jade die ook aan komt lopen. "We gaan aangifte doen" Zeg ik tot slot tegen haar. Ze knikt en ik haal mijn fiets van het slot en wacht op Melody. We fietsen naar het politiebureau. Ik bijt op mijn lip als ik denk aan de tijd dat ik hierachter heb vastgezeten. We lopen naar binnen naar de balie."We willen aangifte doen" Zeg ik terijwl ik naar het tafelblad staar. "Wacht maar in de wachtkamer. Er komt zo iemand bij jullie." Krijg ik als antwoord. Ik knik en we gaan zitten. Ik zie letterlijk élke agent die langsloopt naar me kijken. Ik slik en begin me best wel ongemakkelijk te voelen. Melody zoekt weer naar mijn hand, en die geef ik aan haar. Dan worden we geroepen en we staan alle drie op. We volgen de agent en geven hem een hand, ondanks het niet nodig was om mijn naam te vertellen, zei ik het toch, uit automatisme. "Peter Jansman." "Harry" We gaan zitten en ik slik kort. "Zo.. Jullie wouden dus een aangifte gaan doen. Van wie, wat, waar, waarom?"  Ik kijk naar Melody. Zij is uiteindelijk degene die het moet doen. Ik zie haar nerveus mijn richting opkijken."V-van"  Begint ze. Ze haalt diep adem en er beginnen tranen in haar ogen op te wellen. Ik schuif mijn stoel richting die van haar en pak haar hand zachtjes vast.

-

Hope you liked that. Comment, vote and share ;) xx Liselotte.