I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 8

-harry's pov-

De les is al een tijd begonnen, en ik staar nog altijd wat voor me uit, niet lettend op wat de docent zegt. Ik kijk naar de pen die ik van Melody heb, en heb moeite om er niet op te gaan kauwen. Ik zucht zachtjes. Ik moet een beetje in het goede licht komen, aangezien ze net al niet wou dat ik haar überhaupt aanraakte. Ze riep dat ik het heb veroorzaakt. Wat heb ik veroorzaakt? Ik snap het eigenlijk helemaal niet. Ik heb haar toch geen kwaad gedaan? Ik houd mij mond maar, aangezien ze dat aan het begin van de les al van me vroeg. Ik kijk kort naar Melody, en schrik bijna als ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft. Ik blijf haar aankijken, niet goed wetend wat ik moet doen. Dan rollen de tranen ook nog over haar wangen. Dan staat ze op, met al haar spullen in haar tas gepakt en loopt de klas uit. Ik laat mijn spullen gewoon liggen en ren haar bijna achterna. Nu moet ik het niet verpesten. Ze rent naar buiten, en ik ren haar achterna. Ik ben duidelijk sneller dan haar en haal haar gemakkelijk in. Ik ga voor haar staan en houd haar tegen. "Melody! Wat is er?' Ik haar aan. Mijn armen hebben haar bovenarmen vast, wat ze absoluut niet leuk vind, volgensmij. Mijn stem klinkt nog niet echt medelevend. Ik klink eigenlijk nooit medelevend. Melody zegt niks en ik zucht. Ik houd haar tegen als ze langs me wil lopen, wat ze blijkbaar heel graag wil. Ze stopt met tegenstribbelen, en staart strak naar de grond. Ik til haar kin op en kijk haar aan. "Waar ging dat gesprek over waar ik niet bij mocht zijn? Wat heb ik veroorzaakt?" Ik kijk haar aan. Niet dat ik schattig of lief ben, of probeer te kijken, maar toch hoop ik dat ze het zegt. Hoe kan ik zo stom zijn. Ze kent me één dag, en mag me gelijk al niet, dat is duidelijk. Waarom zou ze dan dingen tegen me zeggen, die haar blijkbaar pijn doen? Ik blijf haar aankijken, en merk dat ze mijn blik wil ontwijken. "melody?" Zeg ik met een zware en een beetje schorre stem. "I-Ik.. Z-ei" Zegt ze en ik frons. Hoe moet ik hier wat nuttigs uithalen? Ik zucht diep en denk na. Als ik net weer wat wil zeggen, is Melody me voor. "Ik ben mijn vriendinnen kwijt.' Zegt ze koud en kijkt weer naar de grond. Ik haal mijn hand weg onder haar kin, aangezien die daar nog alijd zat. Ik kijk haar aan, Zelfs mij doet dit.. pijn? Mentale pijn? Voelt dat zo? Ik frons en weet echt niet goed wat te zeggen. Ik lik even over mijn lippen en slik. Ik neuk meer met meiden dan dat ik met ze praat, dus wat moet ik in hemelsnaam gaan zeggen wat haar beter moet laten voelen? Ik haal een beetje ongemakkelijk mijn hand door mijn haar. Normaal zou ik haar gewoon verder negeren, want meiden met problemen zorgen ook voor problemen voor jou. Maar Melody is anders. Een van de weinigen die mij níet wil. Misschien wil ik haar daarom júist wel. Toch heb ik ergens het gevoel dat het geen wedstrijd word voor Melody. Je gaat toch niet menen dat ik serieus verliefd op haar ben? Gadver. Ik zeg het idee zo snel mogelijk uit mijn hoofd. Ik kijk weer naar Melody, aangezien ik net de andere kant uit heb gekeken. Ik zie dat er weer tranen over haar wangen lopen. Ik word er een beetje ongemakkelijk van. Ik had Melody ondertussen helemaal los gelaten. Ze zet een stap achteruit en ik kijk haar fronsend aan. "Melody?" Ik kijk haar nog altijd vragend aan. "Waarom zou ik dit allemaal eigenlijk aan jou gaan vertellen" snauwt ze bijna. "Het boeit je toch helemaal niks! Helemaal niks boeit jou!'  Overduidelijk gefrustreerd loopt ze weg. Ik loop haar achterna. Ik ben niet verliefd op haar, maar ik kan haar niet laten weglopen. Ik pak haar arm weer vast, maar trekt hem ruw weer terug. Ik grijp nog eens naar haar, en blijkbaar een heel stuk harder, want ik kan aan haar gezicht zien dat ik haar pijn doe. Ik laat haar meteen los zodra ik dat zie. Verdomme. Ze rent hard weg, veel harder dan net. Ik zet nog een paar stappen in haar richting, maar ze zit al bijna op haar fiets. Dat haal ik nooit meer in. Waarom moest ik haar nu weer pijn doen? Ik zucht hopeloos.

-

Hope you all like it so far :D Made by Liselotte :)