I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 99

Melody pov

Huilend word ik meegetrokken door harry. Ik trek ondertussen me shirt aan en zit zonder broek aan achterop bij harry. Ik zit snikkend bij hem achterop. Ik begin nog harder te huilen als jason achter ons aan komt rennen. Harry trekt me zijn huis binnen en doet alle sloten erop. We rennen naar boven en hij legt me op bed neer. Ik begin wat zwaarder te ademen. Ik pak zijn arm en trek die naar me toe. 'I-ik was zo bang.' Mompel ik snikkend. Ik hoor harry allemaal lieve dingen zeggem. Ik zou er niet aan moeten denken als harry er niet was geweest op dat moment. Ik begin gelijk weer wat harder te huilen als ik er aan denk. Misschien lijk ik nu wel een klein kind kaar ik kan gewoon moeilijk met dit soort dingen omgaan. Harry gaat liggen en trekt me strak tegen hem aan. 'H-hoe wist je dat ik daar was?' Zeg ik huilend. 'Hmm,, ik had zo'n voorgevoel.' Ik glimlach zwak. Wat als hij dat voorgevoel niet had gehad? Gosh melody, denk daar niet aan. Ik trek hem tegen me aan. 'Harry, ik zou niet zonder je kunnen.' Mompel ik zwak. Misschien klinkt het wat cliché maar ik meen het. Ja, hij heeft me in de problemen gebracht maar hij heeft me ook goede dingen opgeleverd. Ik kijk naar boven om zijn gezicht te zien. Ik merk nu pas weer de donkere kringen onder zijn ogen op. 'Ik ook niet zonder jou.' Mompelt hij liefjes. Ik wrijf fronsend met me vinger over zijn kringen. Ik kijk naar me vinger en zie al het grijs op me vingertop zitten. 'Wat is dit?' Vraag ik fronsend. 'Make-up.' Ik begin nog erger te fronsen als ik hoor dat hij "make-up" zegt. 'Anders kon ik niet weg om jou te zoeken. Ik was "ziek".' Ik glimlach.

Na een paar uur zo op bed gelegen te hebben lopen we naar beneden. Anne kijkt ons bezorgd aan. Ik wrijf snel de mascara onder me ogen weg. 'Wat is er gebeurd, meisje.' Anne komt naar me toe lopen en knuffelt me. Oh gosh. Dit had ik even nodig. Een moeder knuffel. Wat zou ik graag me moeder willen knuffelen. Uit het niets begin ik weer te huilen. Bij moeders kun je altijd alles uithuilen. Ze begrijpen alles. Ze laat me uiteindelijk los en wrijft me tranen weg. Ik glimlach zwak. Ik voel dat harry's hand zich verstrengeld met de mijne. Ik kijk er glimlachend naar. We lopen samen naar de bank. 'Wil je vertellen wat er is?' Vraagt ze liefjes. Ik knik en begin heel het verhaal uit te leggen. Over dat amy harry zoende en ik jason. En tot nu toe, dat hij me had opgesloten en me had betast. En natuurlijk over hoe harry me gered had. Anne kijkt harry trots aan. Ik glimlach. 'Agh, me jongen is eindelijk echt is een keer verliefd.' Zegt ze lief en wrijft over harry's wang. Ik kijk harry aan en zie hem licht blozen. Hij kijkt de andere kant om op het niet te laten merken. 'Je mag hier zo vaak komen als je wilt. Als je wilt praten.' Zegt anne en wrijft over me knie. Ik geef haar een knuffel. 'Dankjewel.' Mompel ik zachtjes. Eigenlijk moet ik het jade ook nog vertellen maar ik blijf het liefst nu bij harry. Ik voel me veilig bij harry. Ik voel me thuis. Bij jade ook wel maar het voelt anders. Het is stil en ik staar wat hopeloos voor me uit. De tranen lopen uit het niets weer over me wangen. 'Babe.' Mompelt harry zacht, hij trekt me dicht tegen zich aan. Ik kijk harry aan en zie hem op zijn lip bijten. Ik zie tranen in zijn ogen. Het doet hem dus echt wat dat ik pijn heb. Ik streel over zijn wang met me handen. 'Ik wil niet dat je pijn hebt.' Mompelt hij lipbijtend. Ik trek hem dichter tegen me aan.

--

Vote, comment and share please. Thanks for all the reads! X christy