I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 100

-Harry's pov-

Na lang op bed gelegen te hebben, hebben we besloten om naar beneden te lopen. We zullen de rest van de mensheid toch ooit onder ogen moeten komen. Ik open de deur voor haar en zie mijn moeder al gelijk bezorgd naar ons kijken. Ze komt naar ons toe en begint Melody te knuffelen. Ik glimlach klein. Als mijn moeder Melody's tranen wegveegt, zoek ik met mjin hand de hare op. We lopen naar de bank en gaan zitten. Als mijn moeder vraagt wat er is, vertelt ze alles tot mijn verbazing ook nog. Ik slik af en toe als ze wat dingen zegt, die zelfs ik ook nog niet wist. Ik staar een beetje naar mijn knieën als ze alles vertelt. Ik bijt op mijn lip en kijk mijn moeder aan, die me als een trotse pauw aan loopt te kijken als Melody vertelt over hoe ik een vaas tegen Jasons hoofd heb gegooit en haar achterop de fiets mee naar huis had gebracht. 'Ach, mijn kleine jongen is eindelijk eens echt verliefd" Ik bijt harder op mijn lip als ze dat zegt en ook nog over mijn wang begint te wijven. Ik voel dat ik... ik begin te blozen. Ik draai mijn hoofd weg. Ik heb nog nooit gebloosd. Dat wil ik graag zo houden. Dan wordt het een tijdje stil en ik zie dat de tranen over Melody's gezicht lopen. Ik slik. Het doet echt pijn. Zonder dat ik het wil, beginnen de tranen ook bij mij op te wellen, maar gelukkig vallen ze niet. Ik voel haar hand over mijn wang strijken. Dit klopt niet. Ik hoor niet te jenken, en ik hoor haar te troosten. 'Ik wil niet dat je pijn hebt.' Mompel ik dan, zonder er zelf verder bij na te denken. Ik voel dat ze me tegen haar aantrekt. Ik trek haar tegen mij aan, en merk dan pas dat mijn moeder ons aandoenlijk aan loopt te kijken. Ik rol met mijn ogen. Jason kan haar niks maken. Ik zal er voor haar zijn, en zal blijven. "hij zal je nooit te pakken krijgen, Melody. " Fluister ik en ik wieg haar heen en weer. Ik zie dat er weer grote tranen op haar wangen zitten, en ik veeg ze weg. "Hij is je tranen niet waardig, Mel" Ik zie dat er een kleine glimlach op haar gezichtje verschijnt. "Kom. Ik heb honger. Laten we uit eten gaan?" Stel ik glimlachend voor. Ik zie haar knikken. "Ik moet eerst Jade sms'en" Zegt ze. Ik knik en laat haar een berichtje sturen. Ik kijk mijn moeder aan en glimlach als ze een briefje van 50 in mijn hand schuift. Ze knipoogt en ik knuffel haar kort. 'Bedankt mam' Ik druk een kusje op haar voorhoofd en pak Melody's hand. "Zullen we naar de pizzaria gaan?" Ik zie haar knikken en we staan op. Ik help haar met haar jas aan te trekken en trek de mijne ook aan. Ik stop het briefje in mijn broekzak, en mijn telefoon ook. Ik pak Melody's hand, en we lopen samen naar buiten. Ik zie dat ze af en toe schichtig om haar heen kijkt. "Melody, wees alsjeblieft niet zo bang. Ik laat hem niet bij jou in de buurt komen, geloof me. We lopen door, maar ik zie dat ze nog altijd om haar heen kijkt. 'Melody.. Hij komt echt niet meer." We lopen de pizzaria binnen en gaan aan een tafeltje voor twee, ver weg van het raam. We gaan zitten. het is gezellig donker en er brandt een kaarsje tussen ons in. "Dus.. wat wil jij?" Vraag ik glimlachend. "Een pizza hawaii en cola" Hoor ik haar zeggen. Ik glimlach. "ik ook." de ober komt er aan. "Twee pizza's Hawaii, en twee glazen cola" Ik glimlach en kijk naar de ober die weer wegloopt. 'Ik zal je altijd blijven beschermen, Melody.' Ik strijk zachtjes over haar wang, en trek dan langzaam mijn arm weer terug. Ik bijt op mijn lip en glimlach breed als er al snel een dampende pizza wordt voorgeschoteld. "yaay" Zeg ik lachend en ik kijk naar Melody. Ze voelt zich nog altijd niet goed. En dan te beseffen dat ik dat genoeg meiden ook heb aangedaan. Ik heb opeens niet zo veel honger meer.

-

Hope you all liked it people. Thank you so so so much for al those reads! It's unbelievable! Please comment, vote and share! xx Liselotte