I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 98

-Harry's pov-

Als ik geluid hoor vanuit de kelder, loop ik er meteen heen. Als ik achter een muurtje sta, kan ik alles goed zien. Ik bijt op mijn lip als ik zie dat melody al geen broek of shirt aanheeft. Jason heeft ook geen broek meer aan en trekt zijn shirt uit. Melody ziet me, en blijft me aankjken, wat ze niet moet doen.  Ik slik als Jason naar haar begint te schreeuwen en duik weg als hij mijn richting opkijkt. Gelukkig kon ik nog net op tijd weg zijn. Ik kijk weer langs het muurtje, met de glazen vaas in mijn handen, die ik in het huis had gevonden. Er zat al een barst in, dus ik hoop dat hij het nog vol kan houden. Pas als hij aan haar bh begint, gaat het me echt te ver. Ik adem in en stap langzaam achter de muur vandaan. Ik aga geluidsloos achter hem staan en kijk Melody aan. Dan sla ik de vaas op zijn hoofd, en zie Jason op de grond vallen. Ik gris snel Melody's shirt van de grond af, en trek haar ruw aan haar pols. Ik trek haar mee het huis uit, terwijl ik haar shirt bij haar aan probeer te trekken. Ik spring op mijn fiets en zie dat Melody achterop springt. Haar broek ligt nog bij Jason. Pech. Haar telefoon heb ik nog net kunnen pakken, gelukkig. Hij lag op de keukentafel. Ik kijk achterom en zie Jason al in zijn ondergoed achter ons aankomen. Een bloedspoor loopt over zijn wang, nek en buik. Ik bijt op mijn lip als ik dat zie. Ergens had ik hem ook wel willen vermoorden, maar ik zou Melody het niet aan kunnen doen om  haar dat te laten zien. Ze zou me alleen maar een enge psychopaat vinden. Ik sla één arm beschermend om Melody heen. "Kun je het houden?" Vraag ik, maar ik krijg geen antwoord. Of, jawel. Haar antwoord is alleeen maar een gesmoord gesnik. 'Ik zei toch dat ik je zou beschermen" Zeg ik vriendelijk. Geen antwoord.  Ik bijt op mijn lip en fiets hard door. Ze had hem nooit moeten zoenen. Ze had me moeten geloven toen ik zei dat ik haar wou, inplaats van Amy.

Ik race naar huis, en als we thuis zijn, kijk ik meteen achterom en trek Melody van mijn fiets af. Ik trek haar mee naar binnen en duw de deur achter me dicht. Haar polsen doen vast pijn, maar ik moest gewoon even snel handelen. Ik draai alle sloten van de deur op slot, en negeer mijn moeder, die onderhand al vragend naar ons toe was gelopen. Ik trek Melody mee naar boven, ondanks ze vraagt om haar los te laten. Ik leg haar neer op mijn bed, en doe het rolluik naar beneden. Ik gooi een van mijn skinny's naar haar, en glimlach even als ze die aantrekt. Ik leg haar telefoon op mijn bureau. Dan ga ik rustig naast haar zitten en kijk haar aan. Ik kan eindeijk weer geluid uit mijn keel krijgen. 'Heeft hij je pijn gedaan?" vraag ik hees. Ik kijk naar de deur als ik hem open hoor gaan, en zie dat het mijn moeder is, met een schaal koekjes en koppen thee. Ik hoef niet eens naar haar te gebaren dat ze weg moet gaan, ze doet het al uit haarzelf. Ik pak haar hand vast. "gaat het wel?" Ik kjk haar vriendelijk aan. Ze slaat beide armen om één van mijn armen, en trekt mijn arm tegen haar aan. Ik bijt op mijn lip als ik haar hoor huilen. "I-ik was zo bang" Hoor ik haar snikken. Ik sla beschermend mijn armen om haar heen en trek haar stevig tegen me aan.  "Ik zou je nooit in de steek laten. Ookal zou je misschien denken van wel" Zeg ik lief, terwijl ik het laatste mompel. Ik druk een klein kusje op haar hoofd. Ik houd haar stevig vast. "Rustig maar. Het is allemaal goed. Hij is er niet, en ik ben er. Ik zal er altijd voor je zijn, Melody" Zeg ik en ik wieg haar zachtjes heen en weer. "Het komt altijd goed." Ik druk nog een paar kleine kusjes op haar hoofd en hoop dat ze zich gauw wat beter gaat voelen en wat rustiger wordt.

-

Hope you liked that bit! Comment, vote and share :) Xx liselotte