I'll take you to another world -harry styles fanfic

Hoofdstuk 50

-Harry's pov-

Ik glimlach bleek als ik Melody dan toch zie. Ik zou naar haar toe willen rennen en haar knuffelen, maar ik weet dat ze dat niet zou willen, en ik ben geboeid, dus het zou sowieso al onmogelijk zijn. Ze ziet er super schattig uit in haar pyjama. Dan zie ik Jade ook. Het zal ook wel weer niet. Al snel richt ik me op de rechter, en na een paar lange gesprekken, lijkt hij op een oordeel uit te komen. Twee maanden. Mijn record. Toch valt het me hevig mee. Ik had minstens een half jaar verwacht. Ik zucht diep en laat mijn hoofd kort hangen. Dan komt Melody mijn richting op, en ik begin te glimlachen. "hi" Zeg ik liefjes. Dan krijg ik meteen de wind van voren. 'Harry, is dit wat je wilde? Twee maanden in de gevangenis? Ik ben gekomen voor mezelf. Na deze hele gevangenisstraf moet je maar verder gaan zonder mij. Ga maar weer naar je "vriendjes".' Ik slik. De woorden snijden in mijn oren en een koude rilling trekt door me heen. Ik sta daar bevroren naar Melody te kijken. Ik kan niks zeggen, en voordat ik het weet is ze al weer weg. Ik bijt hard op mijn lip, en kijk naar de grond. Ruw wordt ik naar voren geduwd, en mijn armen beginnen nu toch echt zeer te doen. Ik kijk mijn moeder aan, die helemaal rood behuilde ogen heeft. "Mam.. het is maar twee maand' Zeg ik troostend tegen haar en ik glimlach klein. Ze knikt, en word door een paar vriendelijke vrouwelijke agenten weggebracht. "Mijn kleine jongen is geen crimineel!' Hoor ik haar nog zeggen, met een erg verdrietige ondertoon. Ik bijt hard op mijn lip. He was niet de bedoeling dat ik  dat hoorde.  Ik wordt weer naar mijn cel gebracht en de deur wordt weer op slot gedaan. Ik ben blij dat er toch een klein stapeltje boeken ligt, den ik pak er eentje. Ik ga zuchtend op mijn bed liggen en begin te lezen. Iets wat een van mijn favoriete dingen was om te doen, toen ik op de basisschool zat. Ik zucht en sla het boek open. Ik snap Melody helemaal. Het was echt niet de bedoeling om haar zo boos te maken. Het is ook stom om te denken dat ze bang voor me zou zijn. Waarom zou ze dat überhaupt zijn? Ik had me nooit moeten laten overhalen door Michael, Jason, Daron en Mick. Ik had de uitdagingen en weddenschappen nooit moeten aangaan. Ik kijk op, als ik voetstappen horen. Meer dan vier personen, gok ik. Ik kijk op, en zie ze daar lopen. Ze grijnzen. Michael, Jason, Daron en Mick. Met een agent. "Kunt u ons wat privacy geven?" Hoor ik Daron tegen hem zeggen. Hij knikt en loopt weg. Ik weet wel zeker dat hij nog in de buurt staat. Ik loop naar de tralies toe. "Wat doen jullie hier?" Vraag ik dan en ik frons. Toch ben ik ergens blij dat ze er zijn, maar de grijns kan ik niet helemaal plaatsen. "Zo, zo Harry. Harry, Harry, Harry...' Begint Jason. "Het is ons dus toch gelukt. Het is ons gelukt om jou in de cel te krijgen." Ik kijk hun fronsend aan. "Wat bedoel je?" Vraag ik verward. "Denk je nu echt dat we met jou zouden willen samenwerken? Denk je nu echt dat we zomaar vrienden met iemand zoals jou willen worden? Iemand die in de eerste dag op school zich al loopt te uitsloven, en een beetje stoer gaat doen met je strafblad? Reken maar van niet" Er knapt alweer wat in me. Ze hebben me gewoon gebruikt. Hebben me gelogen, en me overgehaald hebben om dit soort dingen weer te doen. Net nu het goed ging. Net nu ik steeds beter ging leven. Ik kijk hun aan en ik slik. Ik kan hun vanaf hier niks maken. "Agent, mogen wij even naar binnen?" Vraagt Michael vriendelijk. De agent knikt, en opent de celdeur. Ze komen binnen, en ik zet een paar stappen overeind. De agent loopt weer weg. Ze komen allemaal mijn richting op. Voor ik het weet heeft Michael me hard aan mijn haren vast in een houdgreep. In dit soort situaties zou je niet willen dat je zo lang haar had. Ik knijp mijn ogen kort dicht uit pijn. "Wat moet je?" Sis ik boos. "Niks. We willen gewoon wat amusement' Ik vraag me af wat hij daarmee bedoelt, maar ik krijg al snel een klap in mijn buik. IK open mijn ogen en merk dat het Mick was, die me sloeg. 'Waar de fuck denken jullie dat jullie mee bezig zijn?" Vraag ik kermend van de pijn. Al snel voel ik een klap tegen mijn wang. Ik probeer  me uit Michaels greep te halen, waardoor ik uiteindelijk hang aan mijn haren. Ik probeer mijn haar uit zijn handen te krijgen, wat niet lukt. "Jongens, stop, ik zit al twee maanden!" Zeg ik boos. Ik voel nog een harde klap in mijn gezicht, en merk dat ik een bloedneus heb. "Help!" Roep ik dan luid, en al gauw zijn er agenten. Ze trekken de jongens van me af en ik veeg mijn neus af. De deur wordt weer dichtgegooid, en ik ga op mijn bed zitten. "Bezoekuur is voorbij" Hoor ik iemand in de verte zeggen.

Hope you all liked it :) THank you all soooooo much for the 200 reads. Comment, vote and share, and we'll go on! xx Liselotte