Everything lost [✓]

Κεφάλαιο 32

Φώτης
...............

Έχουν περάσει ήδη δύο ώρες που έφυγα από την Αμαλία, είμαι στο κρεβάτι ξαπλωμένος αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί σκέψεις πλημμυρίζουν το κεφάλι μου.

Για την ακρίβεια εικόνες....

Τα ήρεμα μάτια της Αμαλίας όταν κοιτούσε από το παράθυρο, τα μελαγχολικά μάτια της όταν μπήκε στο δωμάτιο, τα ενθουσιασμένα μάτια της όταν έψαχνε τι θα φορέσει, τα θυμωμένα μάτια της όταν ήθελα να την βοηθήσω να κατέβει τις σκάλες, τα απογοητευμένα μάτια της όταν άνοιξε το ψυγείο, και τα μάτια της γεμάτα αγάπη προς τον αδερφό της....

Τέτοια γυναικεία μάτια έχουν να με κοιτάξουν εδώ και πολύ καιρό...και ακόμα τα περιμένω.

Έτσι και γω σιγά σιγά άρχισα να κλείνω τα δικά μου μέχρι που με πήρε ο ύπνος...

{...}

Ξύπνησα από το φως του ήλιου που είχε σκορπιστεί στο δωμάτιο μου, άνοιξα τα μάτια μου και τυφλώθηκα από το φως.

Κοίταξα το ρολόι του κινητού μου η ώρα είχε πάει 11:30, τέλεια έχω χάσει πόσες ώρες από το σχολείο....

Πληκτρολόγησα τον αριθμό του Κώστα, σίγουρος ότι Παρασκευή δεν έχει πάει σχολείο.

"Έλα" ακούω την φωνή του μέσα από το τηλέφωνο. "Πως και δεν πήγες σήμερα σχολείο διαβαστερό μου παιδί"συνέχισε ειρωνικά.

"Δεν σε πήρα για να με εκνευρίσεις, άλλωστε ξέρεις γιατί διαβάζω..."του απάντησα.

"Ναι ξέρω για τους γονείς σου" μου είπε και με εκνεύρισε ακόμα περισσότερο.

"Για τον πατέρα μου!!"τον διορθώνω"αμάν πόσες φορές πρέπει να σας το πω ότι η Αλίκη δεν είναι γονιός μου!!!!"

"Καλά, καλά δεν μου λες που είσαι τώρα;"με ρώτησε αλλάζοντας το θέμα.

"Σπίτι"του απάντησα και χασμουρήθηκα.

"Ωραία, είμαι στο γνωστό καφέ με κάτι κορίτσια από το σχολείο μου άλλο πράγμα"μου είπε πονηρά.

Άλλες φορές θα δεχόμουν πολύ εύκολα αλλά τώρα δεν έχω καμία όρεξη...

"Όχι ρε συ, όλες δικιές σου"του απάντησα.

"Καλά εσύ χάνεις και γω κερδίζω...τα λέμε αδερφέ"μου είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

"Τέλεια και γω τώρα τι θα κάνω;;"φώναξα στον εαυτό μου.

"Είσαι τρελός; Γιατί φωνάζεις;"μπήκε ο αδερφός μου μπουκάρωντας στο δωμάτιο.

Ωω ναι έχω δυστυχώς έναν αδελφό τρία χρόνια μικρότερος μου, δηλαδή είναι 15.