Everything lost [✓]

Κεφάλαιο 56

Αμαλία
................

Σήμερα επιτέλους θα πάω σχολείο...δεν ξέρω αλλά μου συμβαίνουν τόσα παράξενα πράγματα τώρα τελευταία...

Μια Φώτης, η ψεύτικη αρρώστια μου, η Ρένα, ο μπαμπάς... τα συναισθήματα μου ... δεν ξέρω πλέον τι να κάνω....

Ξαφνικά ένα χέρι με απόσπασε από τις σκέψεις μου "Φώτη;"είπα αμέσως αλλά γύρισα και είδα την Μαρία. Δίχως λόγο απογοητεύτηκα. Εκείνη γέλασε με ένα πονηρό χαμόγελο. "Συγγνώμη που στο χάλασα" μου είπε για να με πειράξει.

"Τι έχεις;" Γιατί είσαι έτσι; Τόσο σκεπτική;"με ρώτησε η Μαρία.

"Θυμάσαι που σου είπα ότι η μαμά μου έφυγε;"την ρώτησα και εκείνη μου έγνεψε θετικά "Εε λοιπόν χτες μου ήρθε πακέτο άλλη..."την ενημέρωσα αλλά από το βλέμμα της κατάλαβα ότι δεν κατάλαβε και πολλά.

"Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χτες ήρθε μια γυναίκα, η Ρένα η οποία λέει ότι έχει σχέση με τον πατέρα μου και μέχρι να γυρίσει για να παντρευτούν θα προσέχει εμένα και το αδερφό μου"της εξήγησα.

"Πλάκα κάνεις...;"μου είπε καθώς είχε χάσει λίγο τα λόγια της με αυτά που άκουσε. 

"Όχι καθόλου... Πάντως συμπαθητική φαίνεται... αλλά δεν ξέρω όλο αυτό μου φαίνεται πολύ παράξενο...ο μπαμπάς μου δεν μου είπε τίποτα, δεν με ενημέρωσε και ούτε με έχει πάρει ακόμα τηλέφωνο και αρχίζω να ανησυχώ..."της είπα και εκείνη συμφώνησε μαζί μου.

"Πάντως να είσαι προσεχτική, γιατί η Ρένα, αν και αγαπητή του πατέρα σου, είναι για σένα μια ξένη..."μου είπε η Μαρία. 

"Το ξέρω και για αυτό φοβάμαι λίγο..."της απάντησα" Μην ξέχνας θα χρειαστεί να μείνω μαζί της, λογικά μόνιμα αν παντρευτεί τον πατέρα μου" συμπλήρωσα.

"Ακριβώς! Για αυτό πρόσεχε..."με συμβούλεψε η Μαρία και με αγκάλιασε. 

{...}

Πήγαμε μέσα στην τάξη, είδα το Φώτη να κάθεται σκεπτικός στο θρανίο του. Αμέσως ένα κύμα ευτυχίας με σκέπασε, όμως παραξενεύτηκα καθώς ο Φώτης δεν με είχε δει ακόμα. 

Πήγα στο θρανίο μου, άφησα την τσάντα μου αλλά ο Φώτης ακόμα δεν με πήρε χαμπάρι ή έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή. 

Φώτης
...............

Δεν το πιστεύω ότι θα έρθει η Όλγα αυτό το βρωμοθήλυκο... Τι θέλει τώρα;  Τι θέλει από τις ζωές μας;

Απλό, να στις καταστρέψει ξανά...

Σωστά...

Ξαφνικά τρόμαξα, χάνοντας τον ειρμό τον σκέψεων μου.