Lübbey

Lübbey 16

Seyfullah:tamam ben halledicem ozaman görüşürüz.

-görüşürüz.dedi ve telefonu kapattı.Ahmet'i odaya çağırıp onunla konuştu bu durumu Ahmet de

-ya hocam biz her türlü yardım ederiz ne gibi bi olaydan bahsediyosunuz?dedi.

Seyfullah hoca:bak oğlum Emin'in durumunu biliyosunuz geçip geçmediğini bilmiyoruz ve bunu bize zaman göstericek o süreçte de Emin çok ortalıkta dolaşmasın yani en azından ben yokken çünkü onun durumu çevresindeki insanlara da zarar verebilir farkındasın değil mi. Dedi

Ahmet:haklısınız evet doğru tamam ozaman bugünü de evde geçirelim bi kaç gün sonra biraz daha toparlanmış olur.

-aynen aynen hadi içeri geçelim.

Ahmetle birlikte içeri geçtiler Seyfullah konuşmaya başladı

-gençler bugün evdesiniz. Dedi. Daha sonra gözlerini Emin'e dikti Emin camın kenarında sessiz sakin umursamaz bi şekilde oturuyodu tepkisiz bi şekilde denilen şeylere cevap dahi vermiyordu.

Serdar Emin'e seslendi ama Emin ona da cevap vermedi serdar ve hoca bi süre bakıştı ve hoca Emin'in yanına gidip elini omzuna koydu

-bi sorun mu var ?dedi.

Emin kızgınlıkla hocaya dönüp baktı ve yine cevap vermedi gözleri kıp kırmızıydı ve çok sinirli gözüküyodu aniden kafasını çevirip kalktı

-ya bana hastayım gibi davranmayın yeter içimdeki şeyi uyandırmayın! Diye bağırdı.herkes şaşkınlıkla Emin'e baktı

Seyfullah hoca Emin'in böyle tepki vermesinden hâla kurtulamadığını farketti değişik bir şekilde ona bakış attı ama hiç birşey söylemedi akşama kadar öylece oturdular bir sorun yoktu Ali hoca nın aklındada Emin kalmıştı çünkü içinde bi sıkıntı vardı geçmeyeceğine dair tam içinden böyle şeyler geçirirken Seyfullah onu aradı ve

-Ali ben Emin'deki o cinni yi gördüm yani bak kurtulmamış hâla sabahları çok agresif ve fazla tepkisiz bugün durduk yere sinirle bağırdı gözlerindeki o şeytanlığı gördüm ve bu hiç iyi değil.dedi

Ali uzun süre karşısına bakakaldı çok zor bir şeyi başarması gerektiğini biliyordu.

Ali telefonda çok bişey diyemedi tek dediği '2 gün içinde orda olucam' tek bunu söylemişti.

gece olmuştu ve Emin de bişeyler olmaya başladı tekrardan saat 02:30 Emin uyandı olduğu yerde bağdaş kurarak oturdu ellerini birbirine kavuşturdu ve yava yavaş sallandı git gide hızlandı Niyazi de tam o sırada uyandı ve Emin'i öyle görünce korktu yanında yaklaştı elini omzuna koyucakken Emin hıza elini itti durdu ve Niyazi'nin gözlerine baktı. bir süre bakıştıktan sonra Niyazi den korkmaya başladı Emin çünkü onun içinde kimsenin bilmedii ve farkedemediği bi güç vardı ve buda o cinni nin ürkmesine sebep oldu tam birbirlerine bakışırken içeriye Serdar da geldi onları izledi ve Emin in korktuğunu anladı

-noluyo? dedi kısık sesle bağırıp uyuyanları uyandırmak istemedi.Niyazi hızla döndü ve

-bişey yok git yat! diye çıkıştı.Serdar şaşkınlıkla baktı ve tamam gidiyorum diyip Seyfullah hoca nın yanına doğru hızla ilerledi onu uyandırdı ve

-hocam içeriye gittiğimde beklenmedik şeylerle karışılaştım bakın hemen kalkıp bu duruma el koymalıısnız Emin iyi değil onu geçtim Niyazi....

daha cümlesini bitirmeden Seyfullah içeri koştu ilk önce kapıdan izledi olanları anlamaya çalıştı Niyazi konuşuyordu: