Lübbey

Lübbey 101

Uzun bir süre geçmişti saat neredeyse 19:00 a yaklaşmıştı Ali ve Niyazi büyük bir gerginlikle Eyüp'ün gelmesini bekliyordu.
Herkes bir aradayken Ali konuşmaya başladı;

-biraz geç oldu söylemek için ama Eyüp buraya gelecek. Yani sanırım yolda olmalı.dedi

Emin: ne diyorsun abi sen Eyüp ne alaka?dedi

Feyzullah:harbiden Ali bu ne demek şimdi Eyüp geliyor falan?dedi

Ali:ya bi durun bir planımız var yapmak zorundayız açıkçası başka çaremiz kalmadı.dedi

Selim:abi ama ben ona gitmek istemiyorduk tekrardan lütfen beni gönderme.dedi Selim yanlış anlamıştı.

Ali:yok oğlum yok sen bir yere gitmiyorsun sakin öyle düşünme hepsi Emin abin için bana inan.dedi

Emin:derken?dedi

Ali:Ya bize yardım edecek ya da sana musallat olan cini onun bedenine hapsedicez. Dedi

Niyazi:yani bize yardım edebilme ihtimali yok gibi bir şey ama yine de ilk tercihimiz o olucak. Bence direk harekete geçmeliyiz ama olsun.dedi

Ali:ya oğlum sen niye bi ağırdan almıyorsun elinde olsa gelir gelmez öldürüceksin.dedi

Niyazi:napıyım abi sevmiyorum.dedi

Ali: oo sevmiyorsun diye herkesi döv o zaman?dedi

Niyazi:yok tabi O kadar da değil ama neyse tamam bunu konuşmayalım.dedi

Ali:e bencede. Neyse belki gelmek üzeredir ben bi arayım.dedi ve hem sigara içmek için hem de Eyüp'ü aramak için dışarı çıktı.

Ali:alo geliyorsun dimi?dedi

Eyüp:geliyorum Ali geliyorum anca çıkabildim. Ama umarım bu bir oyun değildir.dedi

Ali:sana kaç kere diyeceğim ne oyunundan bahsediyorsun.dedi

Eyüp:sizden beklerim Ali.dedi

Ali: yok oyun falan uzatma işte ihtiyacımız var.dedi ve yüzüne kapattı Eyüp bu durumdan kıllanmakta haklıydı aslında.

Ali içeri girdi.

-Geliyormuş ama ne zaman gelir bilmiyorum tahminen 2 saate falan burada olacaktır bakalım nasıl olacak. Açıkçası fazla gerginim.dedi her şey kusursuz ilerlerken bir an da dışarıdan büyük bir acı dolu ses geldi hemen herkes cama koştu.

Sokağın ortasında biri dizlerinin üzerine çökmüş ve sanki birisi onu bıçaklıyormuşcasına bağırıyordu.
Feyzullah:sakın biri çıkıp bakmayı düşünmesin.dedi

Ali: tabi ki kimseyi göndermem şuan.dedi

Emin:abi bakalım!diye bağırdı

Ahmet:hayır Emin ne saçmalıyorsun sen.dedi

Emin ısrarla bakmalarını istiyordu onlar hayır dedikçe ben çıkıp bakayım diyormuş. Emin neden bu kadar ısrar ettiğine kimse anlam verememiş de olsa bir şekilde ikna edip bakmasını engellemişler.

Ses gittikçe uzaklaşıyor gibi gelmiş.

Ali:arkadaşlar Seyfullah!diye bağırmış

Niyazi: ne olmuş ona.dedi

Ali:Yani o olabilir mi sonuçta bulamadık.dedi

Bu biraz mantıklı gelmişti.

Niyazi:ama bu bir oyun da olabilir.dedi

Ali:Ben çıkıp bakacağım kimse çıkmasın Niyazi Emin sana emanet Feyzullah gel bakalım.dedi

Feyzullah isteksiz bir şekilde de olsa çıktı.

Feyzullah:Ali çok yaklaşma tamam çıkmayı kabul ettim ama oraya kadar gitmem.dedi

Ali:Tamam tamam ama biraz gel en azından burdan bir şey anlaşılmıyor.dedi

Ve bir kaç adım attıktan sonra Seyfullah diye bağırdı o acı sesleri bir süre dindi ve gördükleri adam yavaş yavaş onlara doğru döndü daha sonra..