Lübbey

Lübbey 56

Hatice birden yere süzüldü çünkü Niyazi öldüresiye sıkmıştı boğazını olduğu yerde kıvrandı.Niyazi Ali'yi aradı ve;

-abi 13 numaralı boş eve gelin.dedi tabi çok anlaşılır bi şekilde diyememişti koştuğu için nefes nefeseydi.

Serdar:bana pek inandırıcı gelmedi.dedi

Niyazi:banada ama bakmakda fayda var.dedi

sonunda gelmişlerdi onlarla aynı anda Ali gil de gelmişti ve Niyazi 1-2 dakika durup hemen içeri koştu Emin diye bağırarak girdi içeri. ve Emin oradaydı. odanın ortasında çok kötü bir şekilde yatıyordu burnu kanamıştı bir kaç yerinde yara vardı hemen gelip Emin'in toparladılar ve eve doğru yola koyuldular.Emin baygın bir haldeydi.10-15 dakikaya eve gelmişler hemen Emin'i koltuğa yatırdılar ve Ahmet ona bir su getirdi öncelikler ve kan lekelerini silmek içinde bir bez.Seyfullah başında sureler,dualar okuyordu.

Niyazi:Emin noldu kardeşim? ne yaptılar anlat.dedi

Emin gözleri kapalı ve çok halsiz bir şekilde cevaplamaya çalışıyordu;

-b...bi.. bilmiyorum oraya nasıl gittiğimi.dedi

Niyazi:tamam ne yaptılar peki nasıl bu hale geldin bunu hatırlıyosun.dimi.dedi

Emin:işkence ettiler resmen canım çok yandı ama tek gördüğüm etrafımdan gezinen siyah gölgeler.

Niyazi bir süre öyle bakakaldı ne yapacağını düşünüyordu

durum gittikçe daha çok ciddileşiyordu ve işleri zorlaşıyordu.artık bişeyler yapmaları gerekiyordu ama bu sefer de acele etmiş olucaklardı ne yazık ki beklemek zorundaydılar.

Ali:Niyazi oğlum bi gelsene.dedi Niyazi kalktı Ali'nin yanına gitti ve;

-efendim abi.dedi

Ali:ne düşünüyosun oğlum ne yapıcaz.dedi

Niyazi:şuan gerçekten bilmiyorum ama yapmamız gereken şeyleri bok etmemek için erteliyoruz buda hiç iyi sonuçlar çıkartmıyo. ya Emin orada baygın değilde ölü olsaydı ne yapardık.vicdan azabından bizde o an ölürdük şimdi bunların bi anlamı kalmıyo beklemekten başka çaremiz yok çünkü anasını satıyım.dedi

Ali:doğru söylüyosun gerçekten hiç iyi şeyler olmuyo ama beklemezsek bunların 4-5 katını yaşayabiliriz her ne kadar zor olsada bi şekilde dayanmamız ve Emin'e göz kulak olmamız gerekiyo.dedi

Niyazi:aynen öyle abi. bi aralar Feyzullah hocadan bahsediyodunuz o ne oldu?dedi

Ali:o konuda henüz karar vermedik.dedi

Niyazi:nasıl yani?dedi

Ali:yani... gelmesi ne kadar doğru olur bilmiyoruz.dedi

Niyazi:abi açıkcası bu zamana kadar beklemeniz hata en azından bize bi yardımı dokunurdu bundan eminim. onu en iyi ben tanıyorum.amcamın çok yakın arkadaşıydı.dedi

Ali:doğrudur tabiki ama benim hatta senin bile bi faydan olmuyoken onu çağırıp cinleri kışkırtmış oluruz hem bu kötü hemde Emin'e doğuracağı zararlar kötü bide böyle düşün.dedi

Niyazi:sende haklısın abi ama Emin'e bi zarar gelmesi benim canımı sıkıyo annesine babasına durumunu anlatırken içim acıyo onu böyle görmek üzüyo yani. ha bu arada anneannesini çağırıcaz.dimi.dedi

Ali:evet konuşmalıyız onunla sadece onunla da değil tanıdığımız kaç kişi varsa gelicek.dedi

Niyazi:Ahmet'in teyzesi ?

Ali:gerekirse biz gidicez.dedi ve birlikte bi süre daha konuştuktan sonra içeri geçtiler.