Lübbey

Lübbey 118

o sırada Ahmet su içmek için kalkmıştı ama kalktığında gördüğü manzara pek hoş değil gibiydi. oda karanlıktı ve Emin'in yatağı boştu. daha kötüsü Sacide odadaydı Emin'in boş yatağının başında...

Ahmet hiç ses çıkarmadan onu izledi Bir şey arıyor gibiydi veya bir şey saklamaya çalışıyor da denebilir.. bir süre orada durdu ve birşey sakladığını fark etti tam bittiğini fark edip gideceğini anlayınca Ahmet yeni uyanmış gibi yapıp;
-yenge napıyosun burda?dedi

Sacide'nin eli ayağına dolaştı bir an ne diyeceğini şaşırıp kaldı.;

-hiç oğlum Emin'e bakmak için geldim de aşağı da sanırım hadi iyi geceler.dedi

Ahmet:iyi geceler iyi geceler.dedi ve o çıkar çıkmaz Emin'in yatağını aramaya başladı.

Sacide kapıdan çıkınca az kalsın yakalanıyordum diye söylendi içinden ve tam üstüne Niyazi de onu görüp yanına geldi;

-ne oldu yenge kalkmışsın?dedi

Sacide:Emin'e baktım oğlum.dedi

Niyazi:peki yenge uyuyor mu?dedi

Sacide tam konuşacakken Ahmet hızla odadan çıktı.

Ahmet:senin amacın ne?diye bağırdı Sacide'ye ve biraz da üzerine yürüdü. Niyazi onu tuttu ve;

-dur sakin ol noluyo!dedi

Ahmet:bu pislik Emin'İn yatağının başında duruyordu..dedi Sacide sözünü kesti;

-Emin'e baktım dedim ya oğ... derken

Ahmet:sus bide yalan söyleme seni izledim ben seni! dedi kağıdı alıp Niyazi'ye uzattı;

-al bak kendin anlarsın.dedi bu sırada Ali ve Emin de içeri giriyordu sesleri duyunca hemen yukarı çıktılar.

Ali: bu saatte ne bu gürültü?Dedi

Ahmet:abi.. dedi eliyle yüzünü kapattı. o kadar utanmış ve sinirlenmişti ki.

Niyazi sessizce kağıda bakıyordu yavaşca Sacide'ye bakmaya başladı hiç bir şey diyemiyordu..

Emin:artık bir şey diyin sinirlenmeye başlıyorum.dedi

Ahmet yengesine baktı ve;

-demek seni görmemiş olsam gerçekten böyle bir şeyin olmasına izin verebilecektin yani. sana inanmıyorum! Ali abi bir kaç dakika önce odaya geldi Emin'in yatağının başında dikilip bir şeyler yapıyordu ben de izledim çünkü Emin yoktu yani ne yapabilir diye. çıkınca yatağı aradım ve Niyazi'nin elinde gördüğün kağıdı buldum anlamışsınızdır.dedi

Ali şok olmuştu Emin'e baktı Emin pis pis Sacide'ye bakıyordu. Niyazi sessiz ve sakin bir şekilde;

-bunu neden yaptın?dedi

Sacide:oğlum bak... dedi ve ağlıyordu Niyazi durdurup;

-hayır hayır ben sana bir soru sordum onun cevabını istiyorum.dedi

Ali:konuşmamızın üstüne böyle bir şey gelmesi ne kadar iyi bilmiyorum.dedi

Emin:abi bunu söylemek istemezdim ama o kadar haklıydın ki. annem diyip geçmemeliymişim meğer ne kadar utanç verici ve kötü kalpli bir şeymişsin sen.dedi Sacide'ye karşı

Ali:ne yapalım şimdi Sacide ne istersin böyle bir şeyin karşılığında?dedi

Niyazi:abi bi durun ben hala cevap alamadım.Konuşsana!diye bağırdı birden ve elini de duvara vurdu sertçe ve bu ses geri kalan herkesi kaldırmaya yetmişti.

Niyazi Sacide'yi kolundan tutup aşağı indirdi. herkes peşinden geldi.

Salih:Niyazi napıyosun sen!diye bağırarak arkasından gitti.

Niyazi:aslında yapmam gereken bir şey var ama yapamıyorum.dedi

Salih:düzgün konuş lan benimle.dedi ve elini kaldırdı.Emin tuttu;

-sadece bu kadını burdan götürmeni istiyorum.dedi

Salih neye uğradığını şaşırmış bir haldeydi.;

-ne diyosun sen oğlum?dedi

Emin:ben bir şey demiyorum şimdi kendisi anlatacak zaten.dedi