Lübbey

Lübbey 43

Sabaha az kalmıştı herkes bişeylerin ucundan tutup toparlamaya yardımcı oluyordu.biraz ara verdiler. Emin içecek bişeyler almak için mutfağa gitti.Niyazi ve Ali de biraz uyumuştu.Seyfullah,Serdar ve Ahmet de toplamaya devam etti.

Emin bir bardak kola aldı ve içeriye gitti.oturdu.

Emin:Seyfullah abi otur biraz yoruldun.dedi

Seyfullah:evet aslında biraz bende dinlensem iyi olucak.dedi küçük bir kahkaha attı ve oturdu.

Serdar da Emin'in yanına oturdu

Serdar:ee kardeşim daha daha nasılsın şükürler olsun bi sorun göremiyorum.dedi ve güldü.

Emin:aynen kardeşim aynen çok şükür iyiyim.böyle devam etmeeyeceğini bilsem de iyiyim.dedi ve küçük bir tebessüm etti.

Saat 11:25 e kadar böyle oturup sohbet ettiler.Emin'le yaptıkları en uzun sohbet buydu.

Ali uyandı ve önce banyoya girdi elini yüzünü yıkadıktan sonra içeriye geçti ve oturdu.

Ahmet:günaydın abi öğlen oldu ama.dedi ve güldü.

Ali:ne yapaym oğlum yorulmuşuz işte.Niyazi daha kalkmadı mı?dedi

Ahmet:yok abi oda uyuyor daha.dedi

Ali:uyandırın onunla işimiz çok.daha muhtara gitmeliyiz.dedi

Ahmet Niyazi'yi uyandırmaya gitti.uyandırması çok uzun sürmedi Niyazi hemen uyanmıştı.daha sonra odaya Ali girdi ve;

-Niyazii oğlum kalk hadi artık.dedi ve güldü.

Niyazi gözlerini kısık bir şekilde açıp bakmaya çalışıyordu.uykulu uykulu konuşunca dediği anlaşmıyordu ama bi konuşma çabasındaydı.

Niyazi:off kalkamıyorum o kadar yorgunum ki.dedi

Ali:biliyorum da oğlum sende biliyosun işimiz çok.dedi

Niyazi:aynen abi ozaman ben bi banyoya gidiyim bi düş alıyım çıkalım.olurmu?dedi

Ali:tamam hadi gir sen.dedi ve içeri geçtiler.

Birden kapı çaldı.aslında herkes bi şaşırmıştı çünkü uzun süredir gelen giden yoktu.Seyfullah kapıyı açmak için ayağa kalktı ve kapıyı açtığında kimse yoktu etrafına bakındı kimseyi göremedi tam kapıyı kapatacakken...

Niyazi duş alırken bir kaç kz ışıkları gidip geliyordu.bu duruma sinirlendi ve hızlıca duşunu alıp çıktı.elinde havluyla kafasını durulayarak.içeri gittiğinde karşılaştığı şey onu çok şaşırtmıştı.olduğu yerde kaldı.

aslında hiç bir sorun yoktu ama evdekiler olanları Niyazi'nin gözünden görmüyordu.

Niyazi elindeki havluyu yere düşürdü hızla kapıya yürüdü ve sert bir şekilde kapıyı kapattı.Seyfullah neye uğradığını şaşırmıştı bi anda.

Seyfullah:oğlum dur napıyosun normal bi kadın vardı kapıda işte.dedi

Niyazi:hayır abi hayır değil.benim gördüğüm şeyleri nası siz göremezsiniz.delirmiş olamam.dedi

Ali:bi sakin ol noluyo ne gördün.diyerek ayağa kalktı.

Niyazi:ya siz ciddimisiniz.gerçekten bu olanların farkında değilmisiniz.gelen kadın siyah çarşaflı.acaba kim di bi düşünün.dedi çok sinirliydi

Ali biraz düşündü ve Niyazi'ye bakarak 'Hatice' dedi sonra hemen kapıya koştu açtı.ama açtığında kimse yoktu.