Lübbey

Lübbey 52

Niyazi:ozaman biz artık seni bırakalım ve yapman gerekenleri tekrardan söylememize gerek yok değil mi?dedi

Selim:yok abi ben ne yapmam gerektiğini biliyorum.dedi

Niyazi:tamam kardeşim hadi çıkalım. Ali abi ben bırakır gelirim gelmene gerek yok.dedi Ali de ''tamam'' dedi ve arabanın anahtarını verdi.Niyazi ve Selim arabaya bindi.

Niyazi:o büyü yaptığı odanın fotoğrafını çekebilirmisin?dedi

Selim:abi çok zor yani evde tek olmam gerekir bi şekilde olurum ama ya bişey olursa?dedi

Niyazi:hayır zor olmayacak.benim cinlerim sana yardım edecek merak etme.dedi

Selim:tamam ozaman abi ama nasıl gidicez yani arabayı artık tanıyo gördüğünde sorgulamaz mı başka tarafa gitmemizi.dedi

Niyazi:sorgulasa ne olacak sanki!dedi

Selim:hayır abi şüpelenmesinden korkuyorum bunu demek istedim.dedi

Niyazi:yani olabilir belki. yürüyerek geçemeyiz zaten.ozaman ben seni bırakıyım ve onun evinin önüne doğru gidiyim.sende ne yap et eve gelmeye çalış.ben girersem o eve çıkartamazlar.dedi

Selim:tamam abi ama ya gelemezsem?dedi

Niyazi:gel!dedi ve Selim'i muhtarlığın önünde indirip yola devam etti.çok hızlı gitmiyordu çünkü bir yandan da etrafı kontrol ediyordu.böyle bie şeyi hemen yapması ne kadar iyiydi bilmiyordu ama düşünmeden hareket etti.

-

Selim içeri.

Eyüp:oo hoşgeldiniz Selim bey.dedi iticibir şekilde

Selim:hoşbuldum acaba ben eve gitsem olur mu çünkü çok hastayım kendimi kötü hissediyorum.dedi

Eyüp tereddüt etmeden tamam git dedi ve ev anahtarını uzattı.Selim hemen ikna olmasına şaşırmıştı biraz ama daha fazla uzatmadan ordan çıktı ve gözden kaybolduğunda hızlıca eve koşmaya başladı.ve gelmişti Niyazi gözükmüyodu Selim etrafına bakındı kapıya doğru yaklaştı ve evin yan tarafından çıktı Niyazi.Selim beklemiyordu ve bir anda korktu.

Niyazi:tamam sakin ol.bi sorun varmı?dedi

Selim:hayır sorduğumda tereddütsüz izin verdi eve gelmem için anahtarıda verdi.dedi

Niyazi:daha iyi bu. neyse hadi korkmadan git o odayı çek çıktığında anlatıcağım şeyler var merakta kalmazsın.dedi

Selim ''tamam''dedi. içeri girdi ev çok sessiz sakindi yavaşca odanın kapısını açtı ve içeri girmeden bir kaç fotoğraf çekti daha sonra aklına bir şey geldi.Eyüp'ün bugüne kadar yaptığı büyülerin olduğu bir kutu vardı.burada kime ne büyüsü yaptığı yazıyordu ve onuda alıp evden çıkıp kapıyı kitledi.

Niyazi:gel arabaya bin hemen.dedi

Selim:gelen geçen olmadı dimi abi.dedi

Niyazi:yok yok da bu kutu ne?dedi

Selim:abi işinize yarar diye düşündüm ama bu şey Eyüp'ün kime ne büyüsü yapmış onların yazdığı kağıtlar var.dedi

Niyazi:süpersin lan sen teşekkür ederim şimdi içeride bir şey olmadı diye umuyorum çünkü korudum seni bunu bilesin.dedi

Selim:bende teşekkür ederim abi anlamaz umarım.dedi

Niyazi:yok yok merak etme öyle bi hareket edicez ki ruhu bile duymayacak.dedi

Selim:peki abi sen öyle diyosan.dedi

Niyazi:şimdi sen eve git erkenden gelirse dikkat çekmeyelim bende biraz bu tarafları gezinip geçerim eve.dedi

Selim:tamam abi görüşürüz.dedi

Niyazi:görüşürüz kardeşim.dedi ve Selim arabadan inince köyü dolaşmaya devam etti. bir kaç kişi gördü hepsi de birbirinden iticiydi çok takılmadan eve doğru gitti.