Lübbey

Lübbey 103

Ali: öncelikle herkesten sabır istiyorum ve çocukça hareketler istemiyorum. Eyüp buraya yardım etmeye geldi en önemlisi biz çağırdık bu yüzden saygılı olun. Aramızda kötü şeyler de geçse Emin için bunu yapmak zorundasınız. Sana gelince Niyazi biraz hareketlerine dikkat et.dedi

Niyazi:abi şuan ne olsa benim nefretimi örtmez. Bu adamın şu çocuğa yaptıkları bile onu öldürmem için yeterli. Ama sırf sana saygımdan ve kardeşim Emin'in iyileşmesi için sesimi çıkartmıyorum.dedi

Böylece bu durum da gayet olgunlukla karşılandı.

Eyüp:Selim?dedi

Selim biraz çekindi olduğu yerde toparlandı.

Eyüp:korkma ben senden özür dilemek istiyorum.dedi

Herkes Eyüp'e bakakaldı.

Eyüp:bakmayın öyle ne kadar kötülük yapsam da içim
gidiyordu bu cinler beni çok yaraladı.dedi

Selim:beni bulamayınca korktun mu?dedi

Eyüp:tabi ki korktum oğlum ama senin de benden korktuğunu biliyordum aslında benden uzaklaşman senin için iyi oldu buna sebep olduğu için Ali'ye de teşekkür ederim.dedi

Eyüp aslında hiç beklemedikleri kadar duygusal bir insandı sadece yaşadıkları onu incitmişti ne yapması gerektiğini bilmiyordu..

Ali: Eyüp sen yoldan geldin çık biraz dinlen.dedi

Eyüp:ayıp olmasın size şimdi yeni geldim sonuçta.dedi

Feyzullah:yok yok merak etme sorun olmaz. Gel ben sana yerini gösteriyim.dedi

Biŕlikte yukarı çıktılar

Ahmet: abi valla şuan bana ne dersen de ama ben kötü şeyler sezdim sanki bunun altından bir şey çıkacak gibi umarım yanılıyorumdur.dedi

Ali:eyüp konusunda mı?dedi

Ahmet:evet.dedi

Ali:açıkçası bana da tuhaf geldi ama yanlış bir hamle yapacak olursa karşılığını alır şuan bizim elimizin altında.dedi

O sırada Feyzullah ve Eyüp yukarı da konuşuyordu

Feyzullah:Bak Eyüp eğer yanlış bir şey yapmaya kalkarsan senin de bizim de canımız sıkılır. Yani senden adam gibi bir yardim istedik tüm iyi niyetimizle ağırlıyoruz da bunu suistimal etmemeni öneririm.dedi

Eyüp:merak etme farklı bir düşüncem yok ne de olsa ben geldim buraya asıl benim bu cümleleri kurmam lazım. Dedi

Feyzullah:biz senin gibi değiliz Eyüp.dedi

Eyüp sessiz kaldı bir şey diyemedi. Biraz utanmıştı. Ondan sonra kafasını kurcalayan bir soruyu sordu

-Serdar? O nasıl öldü?dedi

Feyzullah:sen nerden biliyorsun?dedi

Eyüp:Ali söyledi ama şuan bunun önemi yok ben nasıl olduğunu merak ediyorum.dedi

Feyzullah:bunu belki daha sonra öğrenirsin şimdi iyi geceler hadi.dedi ve aşağı indi.

Ali:bir sorun yok dimi?dedi

Feyzullah:yok yok. Isterseniz siz de yatın artık hadi.dedi

Ahmet:gel Selim hadi çıkalım biz.dedi

Niyazi:Emin yatmayı düşünüyor musun?dedi

Emin:siz yatın ben istemiyorum.dedi

Yüz ifadesi biraz tedirgin gözüküyordu.

Ali:niye oğlum ne oldu?dedi

Emin:yok bir şey abi sadec.. sadece... dedi ve kafasını önüne eğdi cümlesini tamamlayamadı bile.

Niyazi omzundan tuttu diğer eliyle de başını kaldırdı.

-ne oldu söylesene?dedi

Emin'in gözleri doldu yine bir şeyler hissediyordu ve yine o kötü anları tekrar yaşamaya başlıyordu..