Lübbey

Lübbey 54

Ali:vay be bu adam zaten çoktan bizim ailemize girmiş baksanıza.dedi

Seyfullah:aynen öyle Ali ama benim anlamadığım ne büyüsü yaptırmış olabilir bunlar kimden ne istediler.dedi

Ali:işin o kısmını bende merak ediyorum cidden Emin'in annesini çağıralım ve bi konuşalım çünkü bu adamın elbet planları vardır.dedi

Niyazi:abi son 4-5 tane kaldı ama bakmaya korkuyorum gerçekten.dedi

Ali:Serdar oğlum sen bak biraz da.dedi

Serdar:tamam abi.dedi ve eline aldığı kağıtta kendi halasının adını gördü çok korktu bi anda ''nasıl olur ya!'' dedi ve kağıdı attı.

Niyazi:noldu lan?dedi

Serdar:kardeşim işte halam da bu adamla iletişimdeymiş büyüyü yaptığı kişi de dayım. neden ya neden.dedi

Niyazi:ama oha artık bu nereye gidiyo böyle.dedi

Seyfullah kutuyu aldı ve kalan son 4 kağıdı da açtı birden önüne. 1 tanesinde tanımadıkları birinin adı yazıyordu.diğerinde ise Seyfullah'ın eskiden yanında kalan bi kadının adıydı çok sinirlenip o kağıdı ayırdı bu sırada kimseye de bişey söylememişti. kalan 2 tanesinin birinde de Ali'nin eski karısının adı yazıyordu ve sonuncuyu tanımıyolardı.

Seyfullah:şimdi şu tanıdıklar olan kağıtları verin.dedi ve kimler olduğunu saymaya başladı;

Feride Demirkan,Zehra Demirkan,Ayşegül arslan,Bahar Karem ve Hazal Meran.

Ali:vay anasını şunlara bak ya.dedi

Seyfullah:şimdi tek yapmamız gereken bunlarla ne büyüsü yaptığına dair konuşmak.hepimiz biliyoruz ki önce yalanlarlar ama kanıtımız burda ha olmazsa Eyüp'ü bile getirebiliriz buraya.dedi

Niyaz:aynen abi ozaman Emin'in babasına söyleyelim Feride teyzeyla Zehra teyzeyi getirir.dedi

Ahmet:teyzem gelemez ki.dedi

Niyazi:neden?dedi

Ahmet:Trabzon da şuan hani arayıp söylesek bile geliceğini hiç sanmıyorum.dedi

Niyazi:tamam onu bi şekilde hallederiz ya.dedi

Ahmet:aslında teyzem karanlık bi insandı yani bu tarz şeylere merakı vardı bakmayın şaşırdığıma beklenmedik bi hareketi değildi yani.dedi

Niyazi:kardeşim ne diyim ki kendine zarar veriyo o sadece fazla merak iyi değildir o şuan kötü bişey yapmış ve farkına da varmıştır pişmandır. bundan eminim.dedi

Ahmet:olabilir tabi.ona zarar veriyolarmıdır?dedi

Niyazi:bilmiyorum ama belki.dedi

Ahmet kafasını eğdi çok üzülmüştü teyzesini seviyodu çünkü.

Niyazi:kardeşim üzülme be.gerekirse biz yanına gideriz teyzenin bi şekilde kurtarmya çalışırız.sen güven bize.dedi

Ali:aynen oğlum gerekirse biz gideriz sen canını sıkma.dedi

saat 22:58 olmuştu

Emin:abi burdalar.dedi ve bi an ışık 1 saniyelik gidip geldi herkes aynı anda ışığa bakmıştı tabi.

Niyazi:nerde?dedi

Emin tam eliyle gösterecekken ışıklar gitti..

-

Eyüp eve gittiğinde Selim uyuyordu ve onun üzerine bişey örtüp gizemli odasına gitti.aklında çok şey vardı ama ne yapacağını da bilmiyor gibiydi kafası karıştıktı biraz odanın ortasına oturdu gözlerini kapattı çok geçmeden hemen bi ürperti geldi yalnız değildi bunu biliyordu.kafasında binlerce ses vardı delirme aşamasına gelmişti nerdeyse sakin olmaya çalıştı ama olamadı bi anda ''BENİ RAHAT BIRAKIN'' diye bağırdı saçlarını çekiyordu kendini odadan zor attı. kapıdan çıkınca direk yere düştü.sonra kalkıp içeri gitti ''biraz televizyon izlesem iyi olabilir''.dedi