Lübbey 59

1K 32 5
                                    


Niyazi:evet anlat bakalım ne konuştular.neler oldu.dedi

Selim:öncelikle Eyüp Hatice'yi aradı ve çağırdı uyandığı anda.oda çok zaman geçmeden geldi zaten.sonra işte Eyüp sormaya başladı Emin'e naptın sen dedi Hatice bişey yapmadım diyip durdu sonra Niyazi geldi gece Emin'e bişey yaptığımı sanıyolar ne yaptıysan anlat o çocuk herşeyin farkında ve ikimizide öldürür bunu biliyosun dimi dedi Hatice'ye sonra planlarını mahvettiğini söyledi .dedi ve sonra Niyazi;

-ne planları varmış?dedi

Selim:sizin o 13 numaralı eve taşınmanızı çok istemişti Eyüp ama öyle bi düşünceniz varsa da sakın yapmayın onlarda taşınmaktan vazgeçtiğinizi anlamıştır zaten ama ben söyleyim.dedi

Niyazi:ee devam et.dedi

Selim:çok fazla konuşmadılar aslında bağrıştılar aynı şeyleri Hatice cinlerine yaptırdığını söyledi daha sonra çok rahat konuştuğu için Eyüp de bundan rahatsız olduğu için ona zarar vermeye kalkıştı sonra da gönderdi evden. kısaca baya tartıştılar. Eyüp de Emin iyi mi git ona bak dedi o bahaneyle yanınıza geldim ve anlatırken belli etmemeye çalıştım ama EMin abi gerçekten iyi mi çok merak ettim.dedi

Ahmet:Emin iyi şimdilik kardeşim.dedi

Niyazi:Emin iyi ama Eyüp öyle bilmeyecek ona durumunun çok kötü olduğunu söyleyeceksin.çünkü iyi olmadığını düşünmeli ve anladığım üzere kötü olması planlarını biraz daha mahvetmemiz için gerekli artık ne planları varsa onuda öğreniriz yakında.dedi

Selim:herşeyin farkında olduğunu biliyolar ama.dedi

Niyazi:nasıl?dedi

Selim:bilmiyorum Eyüp sadece böyle söyledi herşeyin farkında dedi.dedi

Niyazi:garip neyse bu sorun değil onlardan güçlü olduğumu biliyolar sonuçta.ama bu onları bana karşı güçlendirmez istediklerini bilsinler.dedi

Selim:tabi abi sen iyisini bilirsin ben sadece konuşulanları anlattım.dedi

Niyazi:saol kardeşim Emin eğer kurtulursa burda seninde payın çok olacak.dedi

Selim:ne demek abi ya sizde bana yardımcı oluyosunuz bende teşekkür ederim.dedi

Niyazi:rica ederiz az kaldı sende merak etme yakında yanımızda olacaksın.dedi

Selim:sabırsızlıkla bekliyorum o günleri.dedi Niyazi gülümsedi.

Ahmet:yemek hazırlasak mı artık?dedi

Niyazi:daha kimse uyanmadı ki hem uyamazda.dedi

Ahmet:ee biz yiyelim onlarda uyanınca yer.dedi

Niyazi:yok ya hem ben aç değilim ama sen yiyeceksen ye bekleme.dedi

Ahmet:olmaz öyle aç değilim ne demek saçmalama hadi biz yiyelim.dedi

Niyazi:yok kardeşim ya.dedi

Ahmet:sus lan yicen işte aaa.dedi

Niyazi:tamam be ne kızıyon.dedi birlikte bişeyler hazırladılar.

Ahmet:Selim hadi gel sende.dedi

Selim:yok abi bende yemeyim.dedi

Ahmet:Selim!diye bağırdı

Selim:tamam tamam geldim.dedi

LübbeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin