Lübbey 42

1.1K 37 0
                                    


Niyazi:işte biz her daim yanında olucaz. Bu olaylar olmadan önce çok yakın değildik evet ama olacağı varmış şimdi birbiriizden ayrılmıyoruz baksana.dedi ve herkesin yüzünde bir gülümseme belirdi.

Ali:ee gençler ozaman bir fikrim var.dedi ve Seyfullah'ın gelmesini bekledi daha sonra açıklamaya başladı herkes dikkatlice dinliyordu.

Ali:evet bildiğimiz gibi bu evinde bir bereketi kalmadı ne yazık ki buna şöyle bi çözüm üretmeye çalıştım artık ne kadar hoşunuza giderse.dedi. biz ne yapsak ne etsek bu cinlerden kurtulamadık ama bunu yanlış anlamayın elbette ki kurtulacağız ama bir müddet böyle gidecek gibi geliyor bana maalesef. Bu yüzden yine bu köyün içinde olacak şekilde başka bir eve taşınalım topluca. Gönül isterdi ki bu köyden temelli gidelim ama bunu yapamayız her şey burada başladı burada bitmeli.evet düşüncem kısaca bu şekilde ne dersiniz?dedi.

Niyazi:abi bence güzel bi fikir ama ne değişicek ki sonuçta burada olan şeylerin evle bir alakası yok.dedi

Herkes onaylamıştı ve Niyazi gibi düşünüyordu.

Ali:haklısın oğlum ama bir umut ne olur ne olmaz şansımızı denemekten zarar gelmez.Seyfullah sana fikrini sormadan hareket etmek çok saçma olur senin evin sonuçta sen ne dersin?dedi.

Seyfullah biraz durdu etrafına bakındı ve;

-annemi ve babamı kaybettiğimden beri buradayım yani bu evin benim için önemi çok aslında ama siz de haklısınız belki yeni bir yer daha iyi olcak.

Ali:bak kardeşim seni anlıyorum farkındayım bunları içinden gelerek söylemiyosun bu evi terk etmek istemiyosun ama sende görüyosun neler yaşıyoruz hem hep bir arada olup birbirimize destek olucaz. Yani önemli olan bir arada olmak. Bu ev tabiî ki de senin için önemli buraya bir zarar gelmeyecek ama burada kalmaya devam edersek daha çok zarar gelecek bundan emin olabilirsin.

Seyfullah:hayır hayır gerçekten çok haklısın buraya bir zarar gelirse benim için daha kötü olur bu yüzden dediğin gibi olsun.dedi ve gülümsedi.

Ali de gülümseyerek yanıt verdi.

Serdar:ozaman biz yavaş yavaş etrafı toparlayalım.ne dersiniz?dedi

Ahmet:aynen öyle yapalım işimiz çok belli ki.dedi

Emin:Ali abi benim için bu kadarına gerek yoktu bu eve zara gelmemesi benim için daha önemli tabiî ki ama yani bu kadar da gerçekten içim el vermiyo.

Ali:şşş genç adam sen karışma.dedi

Emin de gülümseyerek başını öne eğdi.

Niyazi:bu şeyler yüzünden o başını bidaha eğersen kırarım kafanı.dedi

Emin:tamam kardeşim sakin.dedi ve hep birlikte güldüler.

LübbeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin