Emin:ee devam et kötü bir şey yok dimi!diyerek yerinden kalktı korkmuş bir şekilde
Niyazi:yani umarın yoktur bilmiyorum.dedi ve yatağa oturup elleriyle yüzünü kapattı
Emin:artık söylemek istemiyorum ama hepsi benim yüzümden oluyo farkındasın dimi bu duruma gelmemizin sebebi benim!dedi
Niyazi:sus bak gerçekten iyi değilim sus!diye çıkıştı
Seyfullah:Demir artık bir şey söyle bu gidişle hepimiz perişan olucaz hatta olduk bile çocukların halini görmüyomusun!dedi
Demir:haklısın ama yapabileceğim bir şey yok şuan da kemiklerine çok zarar gelmiş iç kanaması desem durmuyo bile bir cin fena bir şekilde ona zarar veriyo şimdiden kendinizi kötüye hazırlayın.dedi bunu duyan herkes de bi anda akan sular durmuştu bundan sonra kendilerini toparlamaları çok zor olacaktı.özellikle ailesine haber vermek..
Ali:duayla yada başka bi yöntemle halledebilinecek gibi değil mi!dediDemir:bu durumda dua ne kadar işe yarar bilemem ciddi zararlar var burada.dedi
Ali çok sinirlendi etrafta dolanıyordu birden sert bir şekilde bir yere yumruk attı.
Feyzullah:napıyosun Ali!kendine gel!dediAli:tamam kendimdeyim zaten!dedi
Feyzullah:hiç de öyle gözükmüyo.dedi ve Ali daha fazla konuşmadı mutfağa gidip bir su içti.
Demir:ben daha fazla uzatmadan size söylemek istiyorum.dedi
Ahmet:neyi?dedi herkes bir anda meraklanmıştı aynı zamanda korkuyordu da bu sırada Niyazi ve Emin'de aşağı inmişti.
Demir:keşke bunu söyleyecek bir sonuca varmasaydım ama başınız sağolsun.dedi
Neredeyse Herkes kendini kaybetmişti ağlıyorlardı.Niyazi çok yıkılmıştı bunu duyunca Demir'in yakasına yapıştı ve;
-hayır lütfen bunun yanlış olduğunu söyle lütfen,lütfen,lütfen... diyerek yere yığıldı öylece o durumda Serdar'ı tanımayan biri bile olsa Niyazi'yi öyle görünce kahrolurdu.
Çok zor günler geçiriyorlardı bundan sonra daha da zorlaşacaktı günler aslında cin bir insanın bedenini ele geçirmişti ama hâlâ Emin'in içinde olan bir cin daha vardı eğer onu da kurtaramazlarsa ölü sayısı artabilirdi ya da olan Emin'e olacaktı.Demir:keşke bu durumu yaşamanıza izin vermeseydim ama boşuna uzatarak bir yere varamam gerçekten çok üzgünüm kendimi suçlu hissetmek istemiyorum böyle yapmayın.dedi
Feyzullah:haklısın Kardeşim sana kötü bişey söylemiyoruz bunu değiştiremeyiz lanet olsun değiştiremiyoruz ama..dedi devam edemedi o da çok kötü olmuştu.
Emin:lanet olsun Allah belamı versin hepsi benim yüzümden benim!diye bağırdı Ahmet onu susturmaya çalıştı ama gücü yetmiyordu ne söylese boşa gidiyordu.
Ali:kalkın kalkın böyle olmaz lan güçlü kalmalıyız olmuyo ama yapmalıyız herkes kalksın ayağa hemen!dedi
Kimse kendine gelemedi ama buna rağmen bi şekilde ayağa kalkmaya,güçli durmaya çalışıyorlardı her ne kadar zor olsada bundan sonra herşeyin 2 katını yaparak daha iyi sonuçlar elde etmeye çalışacaklardı.Ahmet:Serdar'ın ailesine nasıl söyleyeceğiz şimdi?dedi
Ali:bilmiyorum..dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lübbey
HorrorTerkedilmiş bir köy hakkında.. O köyde yaşanılan gerçek olaylardan ziyade kendi kurgularımı sizlere sunmak istedim. Bu hikaye ile Lübbey köyü yeniden ayaklanıyor.