Chapter 11 Part 2

978 99 65
                                    


Jimin POV:

Jimin POV:

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.


@Mały^^: Chcę pomóc, ale najgorsze jest to, że nie wiem jak. Pomóż mi.
@Uparciuch^^: Wątpię, że mógłbym jakkolwiek pomóc. Jedynie wspieranie ciebie przychodzi mi do głowy, jednak w tym również jestem chujowy xd
@Mały^^: Nie prawda Hyung..

@Uparciuch^^: Prawda, ale nie mówmy o mnie. Musisz ich wspierać Jimin. Pokaż im, że jesteś przy nich. To naprawdę dużo da, a oni... muszą czuć twoje wsparcie.
@Uparciuch^^: A jeśli chodzi o wyprowadzkę, to nie macie jakiegoś pełnoletniego kumpla, który mógłby go przygarnąć?
Dostałem olśnienia.
Odchyliłem się na krześle.
Moje myśli pędziły jak szalone, rozważając wszystkie za jak i przeciw.
Przecież Seok Jin Hyung mógłby nam w tym pomóc.
@Mały^^: Boże, jesteś definitywnym geniuszem!
@Uparciuch^^: Wiem i nie waż się o tym zapominać :*
@Mały^^: Mam olśnienie dzięki tobie XD
@Uparciuch: No widzisz ...to bardzo dobrze.
@Upariuch^^: Jutro przemyśl moje propozycję... a teraz idź spać.
@Mały^^: Czemu mam okropne wrażenie, że coś się dzieje, a ty chcesz się mnie pozbyć?
@Uparciuch: Dobranoc mały.
Użytkownik AgustD jest offline.
Odłożyłem telefon z głośnym westchnięciem. Spojrzałem na migoczące na niebie gwiazdy, szukając wśród nich wszelkich odpowiedzi na moje pytania.

Zabawne jest również to, że ilekroć patrzę na gwiazdy myślę o tajemniczym nieznajomym, zadając sobie pytania „ Czy on również patrzy na gwiazdy?", „Czy też poszukuje wśród nich odpowiedzi na zadawane przez siebie pytania?"
Niespodziewanie zobaczyłem coś, na co czekałem od małego.
Jedna, przepiękna spadająca gwiazda.
„Boże, to będzie sentymentalne"- Przeszło mi przez myśl.

Mimo to zamknąłem oczy, przygryzłem wargę i zacisnąłem ręce w pięści, skupiając wszystkie myśli na tym jednym marzeniu.
„Proszę, spraw abym miał niezapominajkę jak najbliżej siebie"


Yoongi P.O.V:

Spoglądałem na swoje odbicie w lustrze, starając się opatrzeć piękne rany podarowane w ataku agresji przez ojca

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Spoglądałem na swoje odbicie w lustrze, starając się opatrzeć piękne rany podarowane w ataku agresji przez ojca.
Blizny fizyczne-jak i te psychiczne ciążące na rozsypującej się psychice.
Sam nie wiem, co boli bardziej. Czy szczypiące, oraz krwawiące rany na czole i na wardze czy rozpadające się serce.

How many secrets, can you keep?| Yoonmin✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz