Sex lessons ft. Liam Payne.

1. Surprise

"Prinses"

Floor p.o.v

Ik word wakker. Ik knipper met mijn ogen en rek mezelf uit. Ik open mijn ogen en kijk op mijn mobiel hoe laat het is. Half elf in de ochtend. Het is zaterdag. Weekend.

Ik heb net mijn TL examen gemaakt. Maandag hoor ik of ik geslaagd of gezakt ben. Dus ik heb al vakantie. Ik kijk naar mijn muur. Ik zucht. De poster van Liam is eraf gevallen. Ik stap uit bed en plak de poster weer tegen de muur. Ik bewonder mijn muur. Hij zit vol met posters van de jongens uit One Direction. Ik ben een grote fan. Mijn beste vriendin Chanel is ook fan.

Vandaag ga ik weer naar mijn broer Luke. In het ziekenhuis. Ik woon in hartje Amsterdam met mijn moeder en broer. Mijn broer slaapt niet vaak thuis omdat hij meestal in het ziekenhuis is. Luke is 17 jaar. Luke heeft al een jaar lang leukemie. Toen ik het hoorde ging ik kapot, deed slechter mijn best op school en veranderde. Ik veranderde qua gedrag, uiterlijk en innerlijk. Als ik bij mijn moeder en broer ben ben ik de "echte" Floor. Maar ben ik op school dan ben ik een echte "bad ass" Ik grinnik bij die gedachte. Ik kom wel vaak in de problemen op school maar ik zorg er altijd voor dat ze mijn moeder niet bellen. Zij zou dan echt teleurgesteld zijn.

Mijn vader heeft ons twee jaar geleden verlaten. Hij ging vreemd. Mijn moeder kwam erachter en wilde meteen scheiden. Nu woont mijn vader in België met de vrouw waar hij mee vreemd ging. Ik heb af en toe nog contact met hem. Hij stuurt soms een smsje of hij belt me. Ik heb geen behoefte aan meer contact. Ik loop mijn kamer uit naar de keuken. Mijn moeder zit al aan de eettafel te ontbijten. Ik pak een bordje en een broodje. Ik smeer mijn broodje en schenk een beker melk in. Ik loop naar de eettafel en ga tegenover mijn moeder zitten. Mijn moeder staart verveeld voor haar uit. Normaal is ze heel vrolijk en zegt ze "Goede morgen Floortje" Ik bijt op mijn lip. Ze heeft grote wallen onder haar ogen en haar ogen staan waterig en ze zijn rood. Ik zucht.

"Mam? Mam wat is er?" vraag ik.

"Niks lieverd. Gewoon een beetje moe." zegt simone.

Ik besteed er verder geen aandacht meer aan. Ik eet mijn broodje op. Mijn moeder heeft nog geen spier bewogen. Ze zit daar maar. Verveeld voor haar uit te kijken en ze doet niks. Het enige wat ze doet is adem halen en knipperen. Ik drink mijn melk op en breng het bord en de beker naar de vaatwasser. Ik zet de spullen in de vaatwasser en loop naar mijn moeder.

"Mam?"

Mijn moeder barst uit in tranen. What the hell is er met haar? Ik mag niet schelden en schreeuwen tegen haar dus ik doe het wel in mijn hoofd...

"Mam praat nou tegen me!" zegt floor een tikkeltje boos.

"Waarom? Waarom gaat alles mis in mijn leven.. Papa verlaat ons voor een andere slet.. Luke is dood ziek! VERDOMME FLOOR!! Ik verdien geen flikker met mijn slechte baan als slecht betaalde schoonmaker! We wonen in een vieze rot flat! Ik word gek!!" schreeuwt simone.

Ik schrik van mijn moeders taalgebruik. Ze begint om zich heen te slaan. Ik schrik en deins achteruit. Ik schud mijn hoofd. Ik heb mijn moeder nog nooit zo zien gedragen. Ze is wel vaak depressief maar niet zo erg.. Ik ren naar mijn kamer. Ik pak een korte broek en een hembje met de tekst erop "It's not just a band for me" Ik pak een mascara potje en doe een laagje mascara op. Ik pak een borstel en borstel mijn haren. Ik doe een beetje parfum en deo op. Ik doe een setje oorbellen in en een ketting om die ik van Luke heb gekregen. Op de voorkant staat "My little princess" Op de achterkant staat Luke & Floor ♡ .De ketting is een hartje. Ik heb hem elke dag om. Ik heb de ketting gekregen de dag nadat het bekend was dat Luke leukemie heeft. En ik doe de ketting nooit meer af. Ik trek mijn witte lage All Stars aan.

Ik loop mijn kamer uit. Ik pak mijn mobiel uit de woonkamer. Mijn moeder is weg.. Geen idee waar ze is en ik besteed er nu ook even geen aandacht aan. Mijn moeder gaat nooit naar mijn broer toe. Ik weet niet waarom maar ze wil hem niet meer zien. Hij heeft niks misdaan.. Mijn moeder word met de dag depressiefer. Af en toe komt Luke thuis en dan doet mijn moeder alsof Luke niet bestaat. Ze praat alleen tegen hem als het nodig is. Op dat moment word ik zo boos op mijn moeder. Luke maakt me dan rustig en verteld me dan dat het niet erg is. "Want ik heb jou, prinses" Mijn broer noemt me altijd prinses. Sommigen vinden dat kinderachtig omdat ik vijftien ben maar ik niet. Ik vind het lief.

Ik stop mijn telefoon in mijn broek zak.. Ik loop de voordeur uit en loop een trap af. Ik woon in een flat. Een verdieping hoog. Ik pak mijn fiets uit de gezamenlijke schuur en fiets naar het ziekenhuis. Als ik bij het ziekenhuis aan kom parkeer ik mijn fiets in de fietsen stalling. Ik loop het ziekenhuis binnen en stap in de lift. Ik druk op nummer 7. *Ping* De lift deuren gaan open. Ik snuif de geur van het ziekenhuis op. Het ruikt hier altijd zo raar.. Ik krijg rillingen als ik door de gang van het ziekenhuis loop. Kamer 525. Ik open de deur. Mijn broer ligt in bed. Hij heeft een kamer alleen. Hij kijkt tv. "De tour de Frans" Luke heeft geen haar op zijn hoofd. En dat komt allemaal door de stomme ziekte en de chemo's. Als hij mij ziet komt er een glimlach op zijn gezicht. Ondanks de kanker is en blijft Luke vrolijk.

"Prinses." zegt luke.

"Lukie!" zeg ik blij.

Ik loop naar zijn bed en geef hem een knuffel. Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en kijkt me aan met een grijns.

"Luke die grijns bevalt me niet." zeg ik. Luke grinnikt.

"Ik heb een verrassing voor je. Maar die krijg je straks." zegt luke.

"Lu-uke!" zeg ik zeurderig.

"Je lijkt nu net een klein kind van acht." zegt luke lachend. Een grinnik verlaat mijn mond.

"Hoe gaat het thuis?" vraagt luke. Mijn blijheid verdwijnt als sneeuw voor de zon.

"Mam is nogal depressief.." zeg ik sip.

"Oh.. Kijk alsjeblieft uit met haar prinses.." zegt luke.

"Doe ik Lukie. Waarom komt ze nooit bij jou langs?" vraag ik.

"Ik zou het niet weten Floor. Maar ik denk dat ze daar wel een reden voor heeft." zegt luke. Ik knik.

"Ik heb ja een verrassing?"

Ik knik hevig ja met een twinkeling in mijn ogen. Luke grinnikt.

"Beloof je niet te gaan gillen?" vraagt hij.

"Ja!" zeg ik. Hij pakt een tasje uit zijn nachtkastje. Hij geeft het tasje aan mij. Ik neem het tasje gretig aan.

Ik pak het tasje aan. Ik haal er kaartjes uit. O MY GOD! TWEE VIP KAARTEN VOOR HET CONCERT VAN ONE DIRECTION!! Ik begin heel hard te gillen en de tranen stromen over mijn wangen. Luke begint te lachen en drukt me stevig tegen zich aan.

"DANK JE!! JE BENT DE BESTE BROER EVER!" schreeuw ik.

"Alsjeblieft Floor. En jij bent het beste zusje ooit!" zegt Luke waarna hij een kusje op mijn wang drukt.

Jeej het eerste hoofdstuk!!

Wat vinden jullie ervan?

Xx Chantal.