Sex lessons ft. Liam Payne.

2. Our sign

"Het is ons teken en niemand neemt dat van ons af.."

Floor p.o.v

"En wie ga je meenemen naar het concert?" vraagt luke.

"Ik denk Chanel." zeg ik blij.

"Leuk!" zegt luke.

"Nog wat beleefd hier in het ziekenhuis?" vraag ik.

"Ja er is een nieuwe verpleger en ze is zo knap!" zegt luke. Ik begin te lachen. Luke is echt een flirt.

"Vertel me wat over haar." zeg ik geïnteresseerd.

"Nou ze heet tess. Ze is nog maar 21 jaar. En ze kwam zich laatst voorstellen en toen liet ik expres mijn afstandsbediening vallen en toen bukte ze om hem op te pakken en toen keek ik naar haar mooie billen. En daarna gaf ze de afstandsbediening aan mij en ze had dikke inkijk. Wauw!" zegt luke met een grijns.

Ik begin heel hard te lachen. Er komt een verpleger binnen. Luke word erg rood. Ik draai me om en zie een mooi jong blond meisje staan.

"Haai. Ik ben Tess." zegt tess. Ik loop naar haar toe en schud haar hand.

"Floor." zeg ik.

"Ze is mijn zusje." zegt luke.

"Ah. Wat leuk. Ik ben Luke's verpleegster." zegt tess.

"Ja ik heb al wat verhalen gehoord." zeg ik. Ik doe mijn best om niet heel hard te gaan lachen.

"Luke moet je nog wat eten?" vraagt tess

"Uh nee hoor." zegt luke.

"Je krijgt over een uurtje je lunch oke?" zegt tess.

"Is goed bab- Tess." zegt luke.

Ik begin te lachen en sla mijn hand voor mijn mond. Hij noemde haar babe. Hoe grappig is dat?!

"En Luke. Als je je afstandsbediening weer laat vallen moet je me even roepen." zegt tess vriendelijk. En nu houd ik het niet meer. Ik begin mega hard te lachen. Luke word helemaal rood wat het nog grappiger maakt. Tess kijkt me verbaasd aan.

"Sorry binnen pretje." zeg ik lachend.

"Haha okee. Heb ik ook weleens." zegt tess. Tess verlaat de kamer. Luke kijkt me boos aan.

"Floor!" zegt luke.

"Whahhaa " En Luke? Als je je afstandsbediening weer laat vallen moet je me even roepen" Imiteer ik tess.

Ik begin weer te lachen. Luke kan het niet laten om mee te lachen. Na een tijdje zijn we uitgelachen.

"Hee zullen we even buiten wandelen?" stel ik voor.

"Ja is goed prinses." zegt luke.

Luke stapt uit bed. Hij heeft op dit moment geen infuus in. Hij trekt zijn schoenen aan. Hij heeft een jogging broek met een t-shirt aan. Luke komt naast me lopen. We lopen naar de lift en stappen in. Ik druk op BG en na een tijdje gaan de lift deuren weer open. Luke en ik lopen naar buiten. Er is een soort van tuintje voor de patiënten. We gaan zitten op een bankje.

Luke p.o.v

Eindelijk ben ik weer buiten. Ik adem de frisse lucht in. De lucht die ik lang heb gemist. Ik kijk om me heen. Overal staan mooie planten en bloemen. Ik sta op en pluk een roos.

"Luke! Dat mag niet." giegelt floor.

Ik glimlach en loop naar haar toe. Ik ga voor haar op mijn knieën en houd de roos voor me.

"Ga je me ten huwelijk vragen?" zegt floor sarcastisch. Een grinnik verlaat mijn lippen.

"Lieve lieve Floor. Ik wil je bedanken voor alles wat je voor me hebt gedaan. Je bent een geweldig zusje. Je doet alles voor me en je zorgt voor me. Je laat me zien wat echte liefde is. Je bent echt een topper Floor. Toen ik ontdekte dat ik kanker had ging mijn leven kapot. Ik gaf het meteen al op. Ik wilde niet knokken voor mijn leven. Ik wilde de strijd eigenlijk al gelijk opgeven. Ik wilde dood.. Maar jij, jij hebt me geholpen. Jij liet me inzien hoe mooi het leven is en dat ik moet knokken. Dat ik de kanker moet overwinnen. En alleen voor jou vecht ik nog.. Als jij er niet was geweest was ik allang van een flat gesprongen.. Ik kan niet zonder je Floor. Je bent echt speciaal voor me en ik wil je nooit meer kwijt. En ik, ik ga vechten. Vechten tegen die rot ziekte. Totdat ik weer helemaal beter ben. En dat-" zeg ik.

Er rollen tranen over Floors wangen. Ik veeg ze weg met mijn duim bij haar. Ik slik de brok in mijn keel weg.

"En dat doe ik voor jou.." maak ik mijn verhaal af.

Floor begint te snikken. Ik veeg een ontsnapte traan weg. Ik geef de roos aan Floor. Ik sla mijn armen om haar heen en druk haar stevig tegen me aan. Ik wrijf gerustellend over haar rug.

"Huilen is oke prinses.." zeg ik.

Na een tijdje is Floor rustiger. Ik laat haar los en ga naast haar zitten.

"Je betekent heel veel voor mij Luke. Je bent meer dan een broer voor me. Je bent mijn beste vriend." zegt floor.

Er komt een glimlach op mijn gezicht. Ik druk een kus op haar wang.

"Zullen we weer naar boven? Ik krijg zo meteen mijn lunch." zeg ik.

"Ja en ik ga naar Chanel. Vragen of ze mee mag naar het concert." zegt floor.

"Ja is goed. Loop je nog wel even mee maar boven?" vraag ik.

"Natuurlijk!" zegt floor. Floor en ik staan op. We lopen het ziekenhuis in.

"Wie het snelste boven is!" schreeuwt floor. Floor rent naar het trappenhuis. Ik ren achter haar aan. We moeten veertien trappen op. Poeh.

Floor p.o.v

Ik ren zo hard als ik kan de trappen op. Nog even en ik ben er. Nog twee trappen. Ja ik ben er.

"Haha ik heb gewonnen Luke!" zeg ik.

"Luke?" zeg ik.

Fuck. Ik ren de trap af naar beneden. Luke staat bij de vierde verdieping tegen de muur aan geleund. Zijn borst gaat hevig op en neer.

"Luke gaat het wel?" vraag ik bezorgt.

"Jawel. Ik heb geen conditie meer door de chemo's. Het put me uit en daardoor ben ik snel moe." zegt luke.

"Sorry. Dat wist ik wel maar ik had er niet aan gedacht." zeg ik.

"Maakt niet uit Floortje. Zullen we met de lift?" zegt luke.

"Ja is goed!" zeg ik.

Luke en ik lopen naar de lift. We stappen in de lift en gaan naar verdieping zeven. We stappen uit de lift en lopen naar kamer 525. Luke gaat op bed zitten en trekt zijn schoenen uit. Ik bekijk Luke aandachtig. En zonder dat ik het merk komt er een glimlach op mijn gezicht. Luke is een knappe jongen. Hij heeft mooie blauwe ogen waar je weg van smelt. En hij had blond haar. Hij is best gespierd. Alleen hij traint de laatste tijd niet meer door de kanker. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel.

"Ik houd van je." zegt luke.

"Ik houd van je." antwoord ik.

Ik pak het tasje met de kaartjes van One Direction. Ik stop de roos in het tasje.

"Nogmaals bedankt Luke." zeg ik met een glimlach.

"Geen dank Floor. Het is om je te bedanken voor alles wat je voor me hebt gedaan." zegt luke.

"Dank je Lukie. Ik ga. Tot morgen Luke! Ik app je nog wel!" zeg ik.

"Ja doeii!"

Ik maak van mijn twee handen een hartje en houd hem bij mijn borst. Luke doet hetzelfde. Ik verlaat de kamer. Het klinkt misschien raar maar altijd als ik weg ga of hij gaat weg maken we een hartje van onze handen en houden we die op onze borst. Het is ons teken en niemand neemt dat van ons af..

Weer een stukje! ;)

Ik vind zelf dit stukje erg mooi.

Wat vinden jullie?

Xx Chantal.