Machakil.. (voltooid)

Deel 5

Al 2 weken zit ik thuis, wat voel ik me schijnheilig tegenover mijn ouders. Ze doen normaal, net als altijd. Natuurlijk, ze weten nergens van, ze hadden de vertrouwen in me. En ik waaide mee met de rest als een blaadje dat wordt meegenomen met de wind. Ik heb mezelf opgesloten in me kamer en kom er zelfs voor het eten niet uit. Ik zal het mezelf nooit vergeven, niet voor de ene fout die ik heb gemaakt, nee het is nog veel erger. De dag nadat ik zo flipte tegen Selma zijn we weer op stap gegaan. Dit keer uit eigen wil, gek genoeg had ik geen spijt. Het leek me gezellig. Dit keer hebben we meer meiden uitgenodigd en zijn we met z'n allen de deur uit geweest. Het was leuk en gezellig. Ik heb gedanst, geflirt en gepoft. Heel veel gepoft. Veel jongens om ons heen die maar bleven plakken. We hebben van alles gebruikt en zijn helemaal uit onze plaat gegaan. Ik heb een truitje geleend van Selma dat net over mijn borsten heen kwam met een rokje eronder. Ik begrijp Selma, ze wou dat ik het ook eens wat zou genieten. We zijn tenslotte beste vriendinnen sinds groep 3. En aan het einde van de nacht ben ik een grote fout begaan. Ik ben met een jongen naar bed gegaan. Nuchter en uit eigen wil. Een jongen waar ik al de hele avond omheen zat te draaien. Ik vond er niks meer aan. Ik begon me te beseffen wat ik allemaal heb gedaan. In een paar dagen ben ik totaal omgeslagen. Ik heb vanaf de eerste dag uitgaan mijn hoofddoek ook niet meer aangedaan. Belachelijk vond ik, ik ben jong en heb prachtige lokken zoals Nassim zei. Ik ben echt naar mezelf gaan kijken en ik ben eigenlijk hartstikke mooi. We zijn avond na avond uitgegaan. Het verveelde niet. Elke dag waren we in een andere stad en ontmoete daar dan ook elke dag nieuwe jongens. Selma deed het elke nacht met iemand anders. En ik volgde haar voorbeeld. Elke avond iemand anders. Als ik me besef wat ik heb gedaan wil ik mezelf wel de hele dag voor me kop slaan. M'n jongere broertje heeft het door. Hij is 13 jaar oud, hij heeft dingen gezien. Hij was zwaar teleurgesteld in z'n grote zus. Hij heeft altijd aan iedereen met trots verteld dat ik zijn zus ben. Daarom was hij ook zo boos toen ze terug thuis kwamen. Woedend stormde hij m'n kamer in en schrok toen hij me in die toestand zag. Maar toch heeft hij een halfuur lang tegen me lopen schreeuwen. Ik zei maar niks terug omdat ik weet dat hij zwaar gelijk heeft. Ik heb gehuild om alles wat ik heb gedaan. Ik heb gehuild om het feit dat mijn jongeren broertje mij moet vertellen wat ik fout heb gedaan. Ik heb hem alles verteld, alles wat ik heb gedaan en verteld hoeveel spijt ik wel niet heb. Alsnog was hij woedend hij kon het me maar niet vergeven. Maar alsnog, alsnog heeft hij beloofd niks aan onze ouder te vertellen. En dat alleen om een belofte die wij elkaar hebben gedaan toen we nog erg jong waren. We hebben elkaar beloofd wat er ook zou gebeuren, hoe erg het ook zal zijn we zouden elkaar nooit maar dan ook nooit verlinken. We zouden elkaar helpen, er voor elkaar zijn in goeie maar ook in slechte tijden. En daar ben ik blij om, ik ben blij dat hij ondanks alles alsnog laat zien hoeveel hij wel niet om me geeft. Ik heb heb een kus op z'n hoofd gegeven en bedankt. Ik heb hem beloofd dat ik alles zou fixen en dat het weer word zoals vroeger. Terwijl wij allebei dondersgoed weten dat dat nooit gaat gebeuren. We weten allebei dag onze ouders er op een dag achter zouden komen en dat zal zeker geen pretje zijn. Maar ik zal de gevolgen moeten accepteren, ik zal moeten accepteren wat er zal gebeuren en hun zeker niet de schuld geven. Ik heb hun vertrouwen beschadigd en dat, dat zal ik mezelf nooit vergeven. Hij heeft me sinds die dag niet meer opgezocht. Mijn arme moeder is elke dag, eten langs komen brengen. Elke dag klopte ze aan en riep me met haar zachte verwarmende stem. Ik zei niks terug, ik schaamde me te erg.
Met de jaren is ze zachter geworden  het was wel even wennen eerst met de harde hand en toen met de fluwelen handschoen. Maar ik heb ermee leren leven, m'n moeder is een geweldige vrouw die altijd goed voor ons heeft gezorgd. Ze was gewoon bezorgt wat ik kan begrijpen. Mijn vader is altijd al geweest zoals ik hem gewend was. Streng maar rechtvaardig. Ik ben super trots op hem, hij heeft altijd hard gewerkt voor ons tot hij letterlijk niet meer kon. Hetzelfde geldt voor hem, hij is bezorgd dat we het verkeerde pad gaan bewandelen en ik was zeker de laatste waar ze het van hadden verwacht.
Ik heb hun vertrouwen voor altijd beschadigd zonder dat ze het zelf weten.
Wat hou ik veel van hun, meer dan dat ik ooit zal kunnen beschrijven.
Ik grijp naar de fles Bacardi dat onder m'n bed licht en neem een flinke slok, het verzacht de pijn. Maar zodra het is uitgewerkt voel ik me nog beroerder dan eerst.
Ik mak het hartvormige bakje open dat op m'n nachtkastje licht en maak het open. Ik pak het snijmesje en snij lichte sneetjes langs m'n arm, bekijk de vele sneeën en bedek ze weer met m'n mouw. En op dat moment bedenk ik me dat ik overdatum ben...