"Om hoeveel heeft hij gevraagd?" Vroeg Nassira uit nieuwsgierigheid. "Niet een heel heftig bedrag, 1200,-" "Nee totaal niet heftig, hoe moet ik aan dat geld komen?" "Maak je daar geen zorgen om." "Nee echt niet Youssef, ik kan niet elke keer zulke dingen van je vragen." "Maar dat doe je toch ook niet, ik bied het aan." "Dat maakt me niets uit, het is mijn zoon en ik ben verplicht om hem zelf ook terug te halen." "Maar Nassira we zijn er om je ge helpen." Mengde Romaissa zich ertussen. "En dat waardeer ik ook heel erg, maar ik moet hier toch echt zelf een oplossing voor vinden." "Weetje het echt zeker?" Vroeg Youssef peinzend. Zelfverzekerd knikte Nassira. "Ik heb geen andere keus." "Wat jij wil. Slaaplekker mensen, maak me niet wakker voor 16:00."
Nadat Romaissa de kamer verliet liep ook Nassira haar achterna. "Nassira?" Hoorde ze Youssef nog zacht zeggen. Geduldig draaide Nassria zich naar hem toe. Ze zag de slaaptekort in zijn ogen, met moeite hield hij ze open en keek haar met waardering en verliefdheid aan. "Hoe blijf je zo sterk onder deze situatie." "Stay always positive." Grommend trok hij het dekbed dichter tegen zich aan. "En niet te vergeten, de mensen die ik om me heen heb. Jullie slepen me door elke moeilijke periode heen. En daar ben ik jullie echt meer dan dankbaar voor." Zonder te wachten op een antwoord liep ze de kamer uit en opende ze glimlachend de deur van de kamer waar zij deze nacht door zou brengen.
Elke minuut dat er verstreek leek wel een jaar te duren, Nassira kon de slaap maar niet vatten. Ze dacht over van alles na, hoe haar moeder zich niet wil laten gaan naast haar dochter. Af en toe breekt ze en laat ze perongeluk wat van zich los, hoe erg haar man ook was, ze miste wat. Hij had altijd aan het einde van de dag naast haar gezeten, of ze nou ruzie hadden of niet eindigde ze de dag altijd samen. En dat is juist hetgeen dat ze mist.
Nasr die zo vertrekt en weer voor een bepaalde periode niet gaat zien, hoe Youssef en zijn zusje met liefde omgingen met Nassira, om er geen genoeg van te krijgen.
JE LEEST
Machakil.. (voltooid)
RomanceIk heb geen controle meer over mijn leven, alles heeft in zo een korte periode een andere wending genomen. Mensen die komen en gaan, problemen die maar binnen blijven stromen en de vele schuldgevoelens die mijn hele geest overnemen. Het doet zo onge...
