Machakil.. (voltooid)

Deel 38

Romaissa en de moeder van Nassira keken mekaar geschrokken aan. "Nassira ze moeten Ismael mee nemen." Schoot Romaissa haar te hulp. "Hoezo?" Meteen had ze door dat ze haar probeerde te redden. Romaissa nam het kind van Nassira van haar over. "Waarom noem je Hamza zijn naam?" Vroeg hij dit keer wat bozer. Nasr ving wat op van het gesprek en kwam met over mekaar geslagen armen een paar stappen dichterbij. "I..ik." Stotterde Nassira. Youssef knikte naar Nasr doelend op dat hij en zijn moeder un even alleen moeten laten. "Mama kom je mee?" Zonder wat te zeggen liep ze met haar zoon de kamer uit. "Nassira, nogmaals, waarom Hamza?" "Y..youssef." "Nassira, heb jij nog contact met Hamza?" Ze kon niet bewegen. Ze is gek op Youssef, ze wil hem, ze wil hem echt graag. "Nassira ik ben het zat, het is niet de eerste keer dat je zo vreemd doet. Al maanden doe je afstandelijk, ik probeerde het te negeren, lag het aan je zwangerschap? Lag het aan alles wat je hebt meegemaakt? Nee dus, je bedroog me al die tijd al, al die tijd lachte je me al uit. Ik had en heb nog steeds alles voor je over, ik ben er altijd voor je geweest. Heeft Hamza zijn deuren voor je geopend toen je geen woning had? Heeft Hamza je jou in huis genomen en alles gegeven wat je wou? Heeft Hamza jou de liefde gegeven die ik aan jou gaf? Heeft Hamza ervoor gezorgd dat je genoeg gezelschap had? Heeft Hamza jou gered van een verkrachter? He? Nou Nassira? Heeft Hamza dat allemaal voor jou gedaan? Alles wat ik voor jou heb gedaan Nassira, was dat niet genoeg? Had je nog meer nodig? Had je niet genoeg aan één? Als je meer aandacht van me wou Nassira, waarom heb je het me niet gewoon gevraagd? Vond je dat ik niet genoeg liet zien dat ik van je hou? Nooit dat ik van jou had verwacht dat je me dit zou flikken. Het meisje dat ik het meeste vertrouwde van alles en iedereen heeft mij zwaar de mes in me rug gestoken."