Machakil.. (voltooid)

Deel 44

Safae is opgegroeid in Marokko, ze is in Nederland geboren maar na de dood van haar moeder weer terug naar de geboorteland van haar ouders gegaan. Ze was 4 jaar toen alles plaats vond, ze herinnert zich haar moeder jammer genoeg niet meer. Ze lijkt veel op haar hoort ze vaak van haar zus en vader. In Marokko woonde ze ver van de rest van de wereld. Het was een dorpje met maar een paar huizen die bij mekaar staan. Ze herinnert zich nog de koude winters die ze moest door brengen, ze zaten altijd met z'n drieën elke avond dicht bij mekaar, verpakt in twee over mekaar getrokken pyjama's en verschillende dekens over hun heen getrokken. Safae is later met haar zus naar de stad vertrokken, ze moesten geld in het laatje brengen dus gingen op zoek naar werk. Ze trokken naar de stad Nador, maanden bleven ze daar zonder hun vader te zien. Elke avond huilde ze in mekaars armen, om hun vader, om hun moeder en hoe moeilijk ze het hier hebben. Op een dag liep Safae op straat, het was al laat en ze is het niet gewend om rond dit tijdstip op straat te lopen. Van achteren hoorde ze voetstappen, zonder om te kijken versnelde ze haar pas. "Ewa zine." Sprak hij haar aan met zijn naar wiet stinkende adem. Ze keek zoekend om zich heen, zoekend naar iemand die haar te hulp konden schieten. Ze zag enkel wat mensen op de grond zitten die geld bedeelde.
Hij kneep in haar kont waarna zij een kreet liet. "Laat me met rust!" Schreeuwde ze in haar beste Berbers. Hij lachte zijn verrotten tanden bloot. Dit keer zette ze op het rennen, ze bleef maar rennen en durfde niet achter zich om te kijken. Hij greep haar bij haar been waardoor haar hoofd tegen de stoep aan knalde. Ze voelde het warme bloed langs haar wang stromen. Hij sloeg haar over zijn schouder, ze sloeg en trapte zo veel als ze kan. Ze schreeuwde met alle kracht die ze in zich had maar niks hielp. Ze zag mensen uit het raam kijken maar meteen weer het gordijn sluiten na het gezicht te zien van de twee op straat. Wat er daarna gebeurde vergeet se nooit meer, ze is gebruikt, verkracht en dat voor de ogen van vele mensen. De mensen daar zijn zo anders dan hier in Nederland, ze durfde niet te hulp te schieten, ze zijden zichzelf in gevaar kunnen brengen. Ze is meteen naar huis gegaan en heeft het haar zus verteld, ze zijn meteen terug naar hun vader gegaan en hij heeft besloten dat ze terug naar Nederland zullen gaan. Ze wonen nu al 3 jaar in het land van herkomst. En alles gaat goed, ze is gelukkig met haar en haar vader. Haar zus is inmiddels al getrouwd met een top man, ze zijn tot over de oren verliefd en willen nu nog even geen kinderen nemen. Safae is een meisje dat al sinds kleins af aan wil trouwen, tot nu toe heeft ze nog nooit iemand ontmoet waar se echt verder mee wil. Maar wie weet, binnenkort wel?