Machakil.. (voltooid)

Deel 76

"Wat?!" "Ja hier staat dat ze drie dagen geleden hebben uitgechekt." "Nee, nee, nee. Ik wil het niet aanhoren." Nassira drukte haar handen tegen haar oren aan en schudde heen en weer met haar hoofd. "Hakan zeg dat ze liegt?! Zeg dat ze liegt alsjeblieft." Nassira nam plaats op de banken in de ruimte met haar handen nog steeds tegen haar oren gedrukt. "Mevrouw dat is niet mogelijk. Hij zit hier, 100% zeker." "Meneer als hier staat dat hij weg is dan is hij ook echt weg." "Heeft hij niet onder een andere naam weer ingechekt dan?" Hakan hield zich rustig, met boosheid win je niks houd hij altijd in zijn achterhoofd. "Nee hij is echt vertrokken. Ik heb hem erbij geholpen." "Maar dat kan niet! Hij heeft haar fucking zoontje meegenomen!" "Dat is dan erg spijtig maar ik kan er niks aandoen." De vrouw achter de balie bleef rustig, iets wat Hakan nog erger irriteerde. "Luister eens heel goed naar me. Jij gaat contact met hem proberen te leggen. En wel nu!" "Ik heb het recht niet tot zijn gegevens." Achter zich zag hij Nassira huilen. Dikke tranen stroomde over haar wangen met erna hevige harde snikken. "Amina kodugum!" "Wilt u alstublieft niet zo schreeuwen." "Je merkt toch wel dat hij haar kind heeft ontvoerd!" "U kunt hier verderop aangifte doen bij het politie bureau." Hakan gooide de computer waar ze achter stond om en liep weg. "Kom Nassira." "Hakan ik kan mijn benen niet meer bewegen, ik heb geen gevoel meer door mijn hele lichaam. Hij heeft mijn zoontje meegenomen!" "Ik weet het Nassira, daarom gaan we nu meer mensen inschakelen." "Wat?! Wie wil je halen dan?" "Je familie, vrienden van je familie. Hoe meer mensen hoe beter." "Als ze erachter komen dat ik dit allemaal heb geflikt heb ik hele grote problemen." "Wat nou geflikt, je was gewoon weg met Hamza en hij heeft JOU kind meegenomen." "Hakan vind je het niet raar dat ik zomaar drie dagen weg moest? Ik moest van Hamza geld bij Youssef gaan halen." Nassira haalde de briefjes uit haar BH en toonde het aan de verbaasde Hakan.
"Hoe bedoel je?!" "Ik moest m'n ex bestelen Hakan." "Kom mee." Hakan tilde haar van haar arm in één keer omhoog en sleurde haar het gebouw uit. Hij gooide haar op de achterbank en reed met vol plankgas weg.
De hele rit was hij stil, geen blik werd haar gegund. Hij is overduidelijk teleurgesteld in haar. Toen ze voor de deur van Nassira's huis kwamen keek hij haar hia de achteruitkijk spiegel aan. "Ik moet nog veel dingen regelen, heb je me nodig heb je nog altijd mijn nummer." Even haalde hij diep adem en draaide zich nu met zijn gezicht naar haar toe. "Je hebt me zwaar teleurgesteld, dit had ik niet van je verwacht Nassira."