Machakil.. (voltooid)

Deel 18

Ik zat onder de plakkerige Cola, mijn witte jurkje, mijn haar en m'n ogen prikte door de bubbels. "Hoe durf je?!" Schreeuwde ik naar haar, "Hoe durf jij uit te gaan met mijn vriend." Ik wou de deur openen om haar even stevig toe te spreken maar Hamza zette de auto op slot en reed snel weg. "Waarom doe je dat?! Ik zou heus niet gaan vechten! Nu denkt ze dat ik bang voor haar ben." "Ze is het niet waard, je moet je niet naar haar niveau verlagen." Boos keek ik uit het raam en besefte dat hij gelijk heeft. Hij zette me naar het huis van Youssef, stapte uit de auto en leunde tegen de motorkap aan. "Bedankt voor de leuke avond." "Het spijt me echt dat het zo moest aflopen." "Het is grappig gelopen, wie had nou verwacht dat dit zou gebeuren?" "Je weet maar nooit hoe het loopt." Doelend op wat anders. "Ik moet maar eens gaan, nogmaals erg bedankt voor deze leuke avond." Ik liep een paar stappen van hem af maar werd al gauw terug geroepen. "Kom eens hier." Ik ging vlak voor hem staan en hij tilde me bij m'n heupen op en zette me op de motorkap. Hij zette zijn handen net langs mijn heupen en ik slikte flink. Hij kwam steeds dichterbij en fluisterde zachtjes in m'n oor. "Je ziet er beeldig uit." En hij begon me volop te kussen. Ik ging er vrijwel meteen mee in en daar stonden we dan, minimaal 5 minuten. Hij liet me los en we kwamen op adem. Hij glimlachte breed naar me wat mijn hart deed smelten. Hij zette zijn voorhoofd tegen de mijne en in pakte met bijde handen zijn hoofd vast, en zo bleven we dan een poosje staan. Tot er een auto op kwam rijden. Nasr stapte uit de toen nog rijdende auto en liep boos onze kant op. "Wat ben jij aan het doen?!" En hij duwde Hamza van me af. Ook Youssef stapte nu uit en probeerde de boel te sussen. Hamza duwde Nasr dit keer naar achteren en met succes, Nasr vloog door de lucht en belande op de harde grond. Ze vlogen mekaar in de haren. "Kom nooit meer in de buurt van mijn zusje!" "Waar slaat dat nu weer op, dat bepaal jij niet!" Riep ik naar hem. "Dat bepaal ik zeker wel, Youssef breng haar naar binnen." "Nee ik blijf hier, ik hou van Hamza daar kan je niks aan veranderen." Met open ogen keken de drie mannen me aan. "De tijd dat dat ik je nofig had als broer zijn geweest. Ik ben nu ouder en heb jou niet nodig." Gekwetst keek hij me aan, ging van Hamza af en liep met een gebogen hoofd naar binnen. "Dit was niet de bedoeling, ik wil niet tussen broer en zus komen. Ik bel je later nog wel." En hij reed weg. "Je hebt je broer gekwetst, je eigen vlees en bloed en dat allemaal voor een één of ander vriendje." Ook hij was zwaar teleurgesteld. Binnen werd ik opgevangen door de geschrokken Romaissa. "Het was niet mijn bedoeling." Zei ik snikkend. "Stil maar, stil maar." Ze nam me mee naaf de keuken en gaf me een groot glas water. "Hoe is de avond gelopen." "Pff.. nooit verwacht dat dit allemaal zou gebeuren, je moest een weten." Zij ik met een lach door de tranen heen. "Nou vertel!" Ze ging er voor zitten met een reep chocola en ze gaf me een teken dat ik kon beginnen. "We kwamen dus aan bij het restaurant maar het was niks voor mij, hij vroeg me naar wat er russen mij en Selma speelde maar ik wil niet tussen hun inkomen dus heb ik het gelaten. We hebben het restaurant verlaten en zijn naar de Mac gegaan. Daar zijn we de ex van Hamza tegen gekomen die blijkbaar dus nog veel om hem geeft. Ze heeft drinken over me heen gegooid." En ik liet haar mijn jurkje zien. "Heks dat ze is, ze is gewoon jaloers." "Maar het probleem is dat zij hem heeft bedrogen. Hij heeft haar betrapt met zijn neef, ze heeft het recht niet om dit te doen." Zei ik doelend op mijn jurkje. Nasr liep samen met Youssef de keuken binnen en gaf Romaissa een knikje, ze begreep de hint en verliet de keuken. Ik woelde door mij haren heen en masseerde mijn hoofd. "Nassira, we willen niet langer dat jij en Hamza elkaar nog zien." Ik sprong op en protesteerde. "Waarom moeten jullie je bemoeien met mijn leven, dat doe ik toch ook niet! Ik weet heus wel wat ik aan het doen ben." "Luister naar ons als wij jou zeggen dat wij niet willen dat je nog samen met hem optrekt." "Hoezo niet, waarom mag ik Hamza niet meer zien?" "Daar zijn meerdere redenen voor." Zei Youssef dit keer. "Vertel mij er één, vertel mij één reden." "Hamza is niet goed genoeg voor je, hij doet veel fouten dingen waar jij niet mee in aanraking moet komen." "Dat slaat nergens op! Ik bepaal zelf wel wat ik doe in mijn eigen leven." Ik verliet de keuken en wou net de deur sluiten tot ik één sin hoorde, die ene zin heeft mij terug gebracht naar de keuken en ik ben er rustig voor gaan zitten.
"Hamza handelt in vrouwen."