"Nasr! Doe effe normaal, heel leuk en aardig hoe jullie met mekaar doen maar ken je grenzen!" Schreeuwde Nassria naar haar broer. "Dat was niet mijn bedoeling." "En toch is het gebeurd." Nassira stak haar hoofd uit het raam en zag Romaissa net op haar scooter stappen. Romaissa draaide haar hoofd om en gaf haar vriendin een knipoog, iets wat Nassira meer verteld dan duizend woorden. 'Wat een sukkel is het ook' ging er in de hoofd van Romaissa om. Met moeite heeft ze haar lach in gehouden toen ze hem aansprak op het geen wat hij gedaan had. Tuurlijk had ze wel pijn, zo een klap komt zeker hard aan maar toch hield ze zich groot. Ze moest hem wel terug pakken, nee met Romaissa valt niet te dollen. Door de jaren heen heeft ze gemerkt dat Nasr uit schuldgevoel altijd dure aankopen doet voor diegene die boos op hem is. "Een nieuw paar schoenen zou fijn zijn'' zei ze grinnikend tegen zichzelf. Nassira is niet de enige die de knipoog van Romaissa heeft gezien, ook Judensio heeft het zien gebeuren. "Die zou ik wel vaker willen zien." Zei hij net hard genoeg dat Nassira hem kan horen. Nassira had meteen door wat hij bedoelde. Ze legde haar vinger op haar mond als teken dat hij niks door moet vertellen. Met een scheve glimlach richtte hij zijn blik weer op de weg. Nassira zag de blik in zijn ogen toen hij Romaissa voor het eerst zag, hij vond haar wel wat. "Dus, ga je me nog vertellen over mijn moeder en Andi?" "Weetje het zeker?" "Vertel nou maar." "Je moeder heeft me gevraagd of ze Andi mag ontmoeten. Waarom niet dacht ik, ik heb haar en Ismael naar hem toe gebracht. Daar kwam ik erachter dat zij helemaal niet wist dat hij vast zit." Bij de laatste zin keek hij haar op z'n droogst aan. "Ze is met Ismael naar binnen geweest, hij heeft haar verteld waarom hij vastzit. Ja dat was het wel zo een beetje." Zei hij alsof hij over lucht sprak. "Oh dat is fijn." Zei ze sarcastisch. "Vind ik ook." Met gefronste wenkbrauwen keek Nassira haar schoonbroer aan. "Het zou fijn zijn als je mij ook zou vertellen om wat voor reden hij daar zit." "Nee man, nergens voor nodig." Zijn doel was zich zo dom mogelijk voor te doen, om erover te praten alsof het niets was. Hij wou haar zo erg mogelijk irriteren, gewoon voor de gijn. "Judensio!" "Wat?" Vroeg hij overdreven onschuldig. "Vertel het me nou maar." "Wat vertellen?" "Doe niet zo raar, je werkt zwaar op me zenuwen." "Door wat te doen?" Nassira gooide haar hoofd naar achteren en waagde weer een poging. "Lieve Judensio, wil je me alsjeblieft waarom je broertje daar vast zit?" "Heb meerdere broertjes, over welke heb je het precies?" "Meerdere broertjes?" "Ja, broeders van andere moeders." "Fijn voor je, ik heb het over je bloedbroer." "Bloed is niet belangrijk, vertrouwen maakt je familie." "Ughh, Nasr help me alsjeblieft." Nasr zat op de achterbank maar wat te lachen. "Heel grappig dit hoor." "Jongens even serieus ik heb hier echt geen zin in, vertel me nou gewoon wat er aan de hand is." "Nu even niet." "Judensio hou ermee op! Doe niet zo fucking kinderachtig!" "Nassira serieus hou nou even je mond."" Hij klonk dit keer bloed serieus maar Nassira is koppig en moet er echt ander komen. "Judensio, doe nou niet zo tering vervelend. Het is de vader van mijn z-" "Nassira hou even je bek! We worden achtervolgd!" Geschrokken keek Nasr voor zich uit, hij wist precies wat er zich afspeelde integendeel tot Nassira. "Heb je door rood gereden ofzo?" "Niet door de politie dom kind, door de fucking mannen van Rida." "Rida?! Rida jood?" Vroeg Nasr geschrokken. "Ja, die van Breda." Judensio reed door vele auto's heen om ze kwijt te raken, zo kaam hij er dus achter dat ze met z'n twee auto's waren. Het waren grote, zwarte, glimmende Jeeps. Ze hadden geblindeerde ramen, Judensio wist dat het zijn mannen waren toen hij het hoofd van Ilias zag. Ilias is de neef van Rida en beide willen ze Judensio en zijn broer in hun graf hebben. "Wie is Rida? En waarom zitten zijn mannen achter ons aan?" Vroeg Nassira met een duidelijke trilling in haar stem. "Rida zit al een half jaar achter ons aan, we vormde altijd al een grote sterke groep, iedereen wist dat wij bij mekaar hoorde. Het was één voor allen en allen voor één. Tot er een van ons is gestapt naar de politie, hij had persoonlijke problemen met het nichtje van Rida. Hij heeft meerdere namen genoemd met betrekking tot drugs smokkel en meerdere wietplantages. Rida en een paar andere jongens zijn opgepakt, Ilias heeft net op tijd kunnen ontsnappen naar Istanbul. Blijkbaar is hij net terug want ik heb niks van iemand vernomen. Het enige wat we nu moeten voorkomen is dat we straks levenloos door de ambulance worden mee genomen."
JE LEEST
Machakil.. (voltooid)
RomanceIk heb geen controle meer over mijn leven, alles heeft in zo een korte periode een andere wending genomen. Mensen die komen en gaan, problemen die maar binnen blijven stromen en de vele schuldgevoelens die mijn hele geest overnemen. Het doet zo onge...