HGSS Dwa słowa - Zakończone

HGSS Dwa Słowa Rozdział 18

Rozdział betowany przez Clou

----------------------------------------

Środa, 24.06

Hermiona czekała w znajomo wyglądającej poczekalni, przerzucając bezmyślnie kartki książki z zaklęciami, którą ze sobą wzięła.

Wczoraj wieczorem przeszukali ostatni raz Klinikę, a kiedy wróciła do domu, żeby zająć czymś myśli, do późna wpisywała do komputera podsumowanie narady u Smitha, które Severus jej zostawił.

Pomimo świadomości, że jest bezpieczna, bo w Klinice nie ma ani jednej fiolki z prawdziwym eliksirem, była lekko zdenerwowana. Lekki strach przed nieznanymi badaniami mieszał się z zupełnie irracjonalną obawą, że może jednak przeoczyli jakąś fiolkę...

W czytaniu z pewnością nie pomagały okulary, które dostała od Severusa. Były duże, prawie prostokątne i wyglądały na męskie. Na wszelki wypadek zmieniła ich kolor z czarnego na złoto-brązowy, żeby nie przyciągały uwagi. Co jakiś czas musiała je poprawiać, bo zsuwały jej się z nosa.

Razem z nią w poczekalni siedziały dwie inne kobiety. Obie miały już dzieci i teraz rozmawiały przyciszonymi głosami na temat zupek, marchewki, najlepszych pieluszek i nowych, samowracających do buzi smoczków. Minęła już ósma trzydzieści i Hermiona poczuła, że stresuje się coraz bardziej.

– Panna Granger – w otwartych drzwiach pojawiła się jakaś młoda dziewczyna, zapewne stażystka. – Proszę wejść.

Dwie kobiety zamilkły i spojrzały na nią z zainteresowaniem. Hermiona podniosła się, złapała osuwające się okulary i weszła do gabinetu.

– Dzień dobry, panno Granger – powiedział Uzdrowiciel siedzący za biurkiem i podniósł się, wyciągając do niej rękę.

– Dzień... dobry – odpowiedziała niepewnie.

– Proszę usiąść. Przypuszczam, że zna pani cel wizyty?

Początek nie był taki straszny. Pobrali jej krew do analizy, Uzdrowiciel kazał się jej położyć na wąskim łóżku i sprawdził jej ogólny stan zdrowia, przesuwając wolno różdżką nad jej głową, klatką piersiową, brzuchem i plecami. Zmierzyła się, zważyła i ku swemu zdumieniu odkryła, że schudła ponad 3 kilo. Dał jej niebieską kulkę i kazał pocierać nią przez parę minut o wnętrze lewej dłoni.

Potem zadał jej pełno pytań na temat samopoczucia, chorób przebytych w dzieciństwie i chorób rodzinnych, szczególnie ze strony ojca. Dopytywał się o różne obrażenia, których doznała podczas potyczki w Ministerstwie parę lat wcześniej i tych podczas ostatniej wojny. Bardzo zainteresowała go jej reakcja na Crucio Bellatrix.

Następnie obejrzał jej lewą dłoń, zapisał coś na karcie, podziękował i kazał przejść do gabinetu obok. Musiała znów trochę czekać, aż zwolniło się miejsce.

Dość gruba Uzdrowicielka wskazała jej podobne do pierwszego, wąskie łóżko i poprosiła o podciągnięcie bluzki.

– Rozsmaruję pani na brzuchu kilka próbek różnych zaklęć, które mogą wpływać negatywnie na przebieg ciąży. Proszę się nie martwić, to nie są stężone zaklęcia, więc reakcja organizmu będzie natychmiastowa, ale bardzo krótkotrwała – powiedziała, podchodząc do niej z buteleczkami na małej tacce. Już otwierała pierwszą z nich, kiedy nagle zamarła. – Jest pani pewna, że nie jest pani w ciąży?

– Absolutnie pewna.

Odkorkowała więc butelkę, zanurzyła długi pędzelek i wyciągnęła bardzo powoli. Na czubku była czerwona maź, której przyjrzała się bardzo uważnie, a następnie namalowała grubą kreskę w poprzek brzucha Hermiony. Dziewczyna odruchowo napięła mięśnie.