Chińczyk | Jenlisa

10.

pov. Lisa

Powiedziała do mnie skarbie. Moja kochana Jennie powiedziała do mnie skarbie. Kurwa, co robić, co robić... Czy to znaczy, że mnie kocha?! Nieeee, nie myśl tak nawet, to się nigdy nie stanie. Ale... ehh, no kurde powiedziała do mnie skarbie. Ona chyba nawet nie wie jak wiele to dla mnie znaczy. Muszę z nią koniecznie porozmawiać. I to na żywo. Chcę się z nią już w końcu spotkać! Mam nadzieję, że się zgodzi. Z resztą, napiszę do niej i zapytam.

Lisa: hej Jennie

Lisa: mogę o coś zapytać?

Jennie: em... hej? okej, pytaj

Lisa: masz jutro czas?

Jennie: zależy, a co?

Lisa: od czego?

Jennie: pierwsza zapytałam

Lisa: ehh

Lisa: no bo wiesz, tak sobie pomyślałam, że...

Lisa: znamy się już dość długo, więc może mogłybyśmy się w końcu spotkać w realu

Lisa: co ty na to?

Jennie: ale...

Jennie: że jutro?!

Lisa: tak, no chyba że masz już jakieś plany

Jennie: znaczy wiesz... planów żadnych nie mam, ale...

Jennie: no po prostu trochę się boję, okej?

Lisa: rozumiem, ale nie masz się czego bać, na prawdę

Lisa: nic ci przecież nie zrobię xd

Jennie: ehh, skoro tak uważasz...

Jennie: dobrze, spotkajmy się

Lisa: hfjxjsbxjxjdjcjejxjdj KOCHAM CIĘ
[nie wysłano]

Lisa: okej, pasuje ci o 16:00?

Jennie: tak, pasuje

Lisa: dobra, no to o 16 w *nazwa kawiarni* oki?

Jennie: oki

NIE WIERZĘ, NIE WIERZĘ, NIE WIERZĘ! CO SIĘ DZIEJE?! Jutro spotkam się z Jennie! W końcuuuu! Tyle na to czekałam. Jezuuu, ale się denerwuję. Mam tylko nadzieję, że nie zrobię nic głupiego, jak to ze mną zwykle bywa.