Fifty Shades Full Circle - PL

Rozdział 47 cz.3

Przychodzi mi wiadomość od Any.

Od: Anastasia Grey

Data: Sierpień. 21, 2012 11:18

Temat: Lunch

Do: Christian Grey

Jestem zawalona pracą. Jesteś wolny? Możemy zjeść lunch teraz?

Anastasia Grey

Prezes, Grey Publishing

Nie podoba mi się ton tej wiadomości. Wstaję i idąc, odpisuję jej.

Od: Christian Grey

Data: Sierpień. 21, 2012 11:21

Temat: Lunch

Do: Anastasia Grey

Już idę.

Christian Grey

Prezes, Grey Enterprises Inc.

Na dół zszedłem po schodach zamiast jechać windą. Dopiero w połowie drogi zdałem sobie sprawę, jaki to był błąd. Cholera, nigdy nie byłem taki impulsywny.

Na piętrze Any zjawiam się ledwo oddychając i wita mnie hałas, który ledwo da się wytrzymać. Zauważam ludzi chodzących z górami kartek i telefonami przy uchach. Idę dalej i otwieram drzwi od biur. Widzę, że biuro Any jest zamknięte, a inni siedzą przy stole i rozmawiają.

Pukam do drzwi i widok, który tam zastaję, zaniepokaja mnie. Ana dosłownie jest zawalona po kolana kartkami, włosy związała do góry za pomocą ołówków i zauważam torbę Teddy'ego wystającą spod jej biurka.

- Ana. - Mówię i spogląda na mnie, na mój widok wyraźnie uspokaja się.

Podchodzę do niej na palcach, aby nie stanąć na kartkach. Ana od razu wpada w moje ramiona i zaczyna się trząść. Odsunąłem ją i zaczęła płakać w dłonie.

- Co się stało?

- To jest za wiele.

- Czego jest za wiele?

- To wszystko. - Zaczyna płakać coraz bardziej.

Pocieram ją łagodnie po plecach i całuję we włosy.

- Co chcesz robić? - Pytam i spogląda na mnie.

Wygląda na taką drobną i kruchą w całym biurze. Jej niebieskie oczy były wpatrzone w moje.

- Chcę po prostu czytać książki, Christian. Nie zapisywałam się na zajmowanie się umowami, zatrudnianie ludzi i decydowaniu o ich karierach. Nie mogę tego robić. Nie znam się na tym. Powinnam była zostać w naszym biurze i dalej zajmować się Georgią. O mój Boże, Georgia. - Lamentuje i nie przestaje płakać.

Nie puszczając jej, usadzam ją na biurku.

- Spójrz na mnie. - Mówię.

Wykonuje moje polecenie i ocieram jej łzy.

- Pierwszy raz zawsze jest najtrudniejszy. Wiem, że zrzuciłem na ciebie dużą odpowiedzialność. Wiem, że to przerażające, ale uda ci się. Jesteś najgenialniejszą osobą jaką znam. Jesteś mądra, inteligentna, pełna pasji. Możesz oczywiście nie znać się na biznesie, ale wiesz jakie decyzje podejmować. Zajmowanie biznesem to podejmowanie dobrych decyzji. Czasami może to być przytłaczające. Dopiero co wróciliśmy z wakacji i wracasz z powrotem do tego. Rób małe kroczki, skarbie. Wierzę w ciebie.