CHAPTER 84

67 5 0
                                    

ALEX'S P.O.V
Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Teka nasaan ako? 
"Okay ka lang ba?"bungad na tanong sa akin ni Tyrone. Tumango naman ako
"Oo, medyo nalulula lang ng konti at sumasakit ang ulo ko"sagot ko.
"Gusto mo ba tawagin ko si Doc Para icheck ka?"tanong pa niya. Umiling naman ako
"No need! Okay na naman ako eh! Kaya ko na ito"tanggi ko. 
"Sure ka?"paninigurado pa niya. Tumango naman ako ulit at ngumiti sa kanya.
"Sure na sure! Thank you nga pala ha!"sabi ko pa. Ngumiti naman siya sa akin
"Wala iyon! Sabi ko naman sayo di ba? Nandito lang ako para sayo"sagot pa niya. Ngumiti na lang ako at tumayo na.
"Hey teka lang! Magpahinga ka muna! Sabi ni Doc kailangan mo daw magpahinga! Masyado ka na daw stress tapos hindi ka pa kumakain ng maayos"pigil naman niya sa akin.
"Huwag kang mag-alala! Okay na ako! Kailangan ko pang puntahan ni MM. Baka kasi naalala na niya ako"sagot ko pa. Bigla naman siyang nalungkot
"Bakit?"tanong ko
"Ano kasi Alex...ahmm.."sabi pa niya, 
"Ano iyon?"tanong ko ulit.
"Kanina kasi habang walang kang malay, chineck ng Doctor si MM. Tapos-"
"Tapos ano? Anong sabi?"agad na tanong ko.
"Sabi ng Doctor, may temporary amnesia daw si MM."sagot niya. Napaupo na lang ako at napataklob ng mukha.
"Bakit ganun? Kung may amnesia siya, bakit ako lang ang hindi niya naalala?"tanong ko pa habang umiiyak.
"Tinanong din namin iyan kay Doc. Pero sabi naman ni Doc may mga ganung cases daw talaga. Lalo na kung iyong taong iyon ang iniisip niya bago siya naaksidente"paliwanag pa niya. Lalo naman akong napahagulhol sa pag-iyak. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Matutuwa ba ako na ako iyong huling iniisip niya o magwawala at maiinis kasi dahil doon nakalimutan niya ako. Buwesit naman oh! Bakit ba nagkaganito? Ayos na sana eh! Bakit ba kailangan may mga ganito pa? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang kami? Bakit kailangan niya pang maaksidente at makalimutan ako? Bakit? Bakit?
"Huwag kang masyado magworry! Kasi sabi naman ni Doc magiging okay din naman siya eh! Temporary lang iyong pagkawala ng ala-ala niya. So ibig sabihin mabilis lang na babalik iyong ala-ala niya. Kaya magpakatatag ka! Kaya mo iyan! Alam kong matatag ka!"sabi naman sa akin ni Tyrone. Kaya napangiti naman ako sa kanya. Tama nga siya! Hindi ako dapat sumuko! Temporary lang ang pagkawala ng alaala niya! Kaya mabilis lang itong babalik! At dapat may gawin ako para mabalik ang alaala niya! Nang maalala na niya ako!
"Thank you ha! Tama ka nga! Hindi ako dapat umiyak lang dito! Dapat laban lang! Hindi man niya ako naaalala ngayon! Hindi ako dapat sumuko! Gagawa ako ng paraan para maalala niya ako"nakangiting sabi ko sa kanya. Ngumiti naman siya at ginulo ang buhok ko.
"Hayan! Ganyan nga! Ganyan ang kilala kong Alex! Palaban"nakangiting sabi pa niya. Niyakap ko naman siya
"Thank you ha! Salamat talaga kasi nandito ka"sabi ko pa. Hindi man naging maganda ang naging ending namin. Nagpapasalamat parin ako kasi nandito siya, dinadamayan ako.
"Wala iyon basta para sayo"sabi pa niya. Agad narin naman akong kumalas sa pagkakayakap sa kanya at tumayo na.
"Sige una na ako! Puntahan ko pa ang Baby ko"paalam ko pa at naglakad na palabas. Nalaman ko naman na katabi lang pala nito ang kwarto ni MM. Huminga muna ako ng malalim bago ko binuksan ang pinto.
"Hello"nakangiting bati ko. Napakunot naman ang noo ko ng makita kong siya lang ang tao sa loob. Nasaan sila?
"Anong ginagawa mo dito?"biglang taning niya. Ngumiti naman ako sa kanya.
"Hello baby"nakangiting bati ko sabay kindat sa kanya. Inirapan naman niya ako.
"Ilang beses ko ba sasabihin sayo? Na tigil-tigilan mo ang pagtawag sa akin ng Baby! Kadiri kaya!!"pagtataray pa niya. Inirapan ko lang din siya sabay lapit sa kanya.
"Ikaw talaga Baby! Ang taray-taray mo talaga kahit kailan"pang-aasar ko pa sa kanya. 
"Lumayo ka nga!!"utos pa niya sa akin. Umiling lang ako
"Ayaw ko nga! Gusto ko kasi malapit ako sayo palagi"sabi ko pa sabay kindat ulit. Bakas ko naman ang pandidiri sa mukha niya.
"Nakadrugs ka bang babae ka ha? ang lakas ng tama mo eh"sabi pa niya habang tinutulaj ako palayo sa kanya. Pero hindi naman ako nagpatinag, laban lang Alex! Bibigay din iyan!
"Ano ba naman iyan Baby! Masyado ka namang masungit eh! Pahard to get ka pa"sabi ko pa.
"Baby ng mukha mo! Hindi mo ko anak no! Kaya huwag na huwag mo akong matawag-tawag na Baby"pagtataray pa niya. Natawa naman ako
"Hindi nga kita anak! Pero ako naman ang magiging ina ng mga anak mo"pang-aasar ko pa.
"Yuck!!! Kadiri ka!! At sa tingin mo naman papatol ako sayo? Ewwww! Yuck!!!"diring-diring sabi pa niya
"Hala!! Grabe siya oh!! Kung makareact! Hoy FYI hindi ko na kailangan tingnan kasi totoo namang pumatol ka sa akin! Patay na patay ka pa nga eh!"pagyayabang ko pa. Umarte naman siya na parang nasusuka.
"Yuck!!! Kadiri talaga!! Ako patay na patay sayo? Inang!!! Parang hindi ko maimagine iyon ah!! Buti na lang pala wala akong naaalala"sabi pa niya.
"Asus!! Sinasabi mo lang iyan dahil wala kang maalala! Pero kung natatandaan mo ako! Naku! Baka lumuhod ka na diyan! At nagmamakaawa sa akin!"sagot ko sa kanya.
"Wow! Grabe! Lakas ng bilib sa sarili! Iba din!"sagot naman niya sa akin. Napangiti na lang ako at lalong lumapit sa kanya.
"Alam mo Baby? Lalo kang gumagwapo kapag nagtataray ka"sabi ko pa habang lumalapit sa kanya. Umuurong naman siya
"Hep! Hep! Huwag kang lalapit! Lumayo ka nga!!"kinakabahan na sabi pa niya. Pero ngumisi lang ako habang umiiling
"Pakiss nga ako baby! Namiss kita eh"nakangising sabi ko pa. Umiling naman siya
"No! Ayaw ko nga! Lumayo ka nga!! Ano ba?!!"sigaw pa niya habang tinutulak ako. 
"Pakiss muna"hirit ko pa habang lumalapit sa kanya. Urong lang siya ng urong hanggang wala na siyang maatrasan. Napangiti na lang ako
"So paano ba iyan? Wala ka ng aatrasan"nakangising sabi ko pa habang inilalapit ang mukha ko. Pilit naman niyang inilalayo ang mukha niya. Arte nito!
"Ano ba! Pwede ba! Lumayo ka nga! Kapag hindi ka lumayo! Sisigaw ako"banta pa niya.
"Eh di sumigaw ka"paghahamon ko sa kanya.
"Talaga! Sisigaw talaga ako"sabi pa niya.
"Eh di go!"utos ko pa
"Ahh-"hindi na niya natuloy ang pagsigaw niya ng halikan ko siya. Napangiti na lang ako...kala mo ha!!

Unexpected Chemistry (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon