MM'S P.O.V
Napangiti na lang ako pagkatapos naming mag-usap ni Cassy. Totoo kayang namimiss niya ako? Sana! Kasi ako miss na miss ko na siya. Sa halos isang linggo na hindi ko siya nakikita, parang masisiraan na ako ng bait. Kaya nga pinakabitan king ng cctv camera ang buong sulok ng bahay namin. Para kahit papano alam ko kung ano ang ginagawa niya at kung okay lang siya. Pero kahit ganun! Miss na miss ko parin siya! Hindi enough na nakikita ko lang siya! Gusto ko nakakusap at nahahawakan ko din siya.
"Miss na miss na talag kita Alex...My Baby.."malungkot na sabi ko pa at tumingin na muli sa laptop ko. Napakunot naman ang noo ko ng makita kong umiiyak ulit si Alex habang kausap si Cassy. Teka! Bakit umiiyak na naman ang Baby ko? Ano na naman kaya ang ginawa ni Cassy? Sinasabi ko ng huwag siyang paiyakin eh! Buwesit talaga iyong babaeng iyon! Sarap batukan eh!! Agad-agad kong kinuha ulit ang cp ko at tinawagan ulit si Cassy. Nagriring lang ito, aba! Ang buwedit! Ayaw sagutin! Kita ko naman tumayo si Cassy at kinuha ang cp niya. Muli ko naman siyanf tinawagan. Agad din naman niya itong sinagot
"Hello sis! Napatawag ka na naman!"sagot niya.
"Hoy! Babae! Ano na naman ba ang ginawa mo at umiiyak na naman si Alex ha! Naku! Naku! Pasalamat ka at wala ako diyan! Dahil kung nandiyan ako baka nasipa nakita! Sabi ko ng huwag papaiyakin si Alex eh! Naku! Sinasabi ko sayo kapag may masamang nangyari diyan! Lagot ka talaga sa akin!"talak ko pa. Narinig ko namang tumatawa siya. Aba ang buwesit! At talagang tinawanan lang ako eh! Naku! Naku! Malilintikan talaga ito sa akin!
"Hay naku sis!! Kaysa magalit ka diyan! Magpasalamat ka na lang sakin no"sagot niya.
"At bakit ako magpapasalamat sayo aber? Simpleng instructions ko! Hindi mo pa nasunod! Ang sabi ko bantayan niyo si Alex at huwag na huwag miyo siyang papaiyakin! Pero ano itong ginagawa mo? Pinapaiyak mo siya!"talak ko ulit. Kita ko namang natatawa parin siya habang umiiling, ganun din si Alex. Teka! Nakaloudspeaker ba iyong cp niya?
"Pwede ba sis! Huwag ka munang tumalak ng tumalak diyan! Relax ka lang! Okay lang si Alex no! Kita mo naman! Tumatawa pa siya! Tinatawanan ka niya sis!"sagot naman ni Cassy. So ibig sabihin naririnig nga niya iyong mga pinagsasabi ko?
"Nakaloudspeaker ba iyong phone mo?"tanong ko pa.
"Yap! Kaya naririnig ni Alex ang lahat ng sinasabi mo! Kaya umayos ka diyan sis!"natatawang sagot niya pa. Kita ko namang nag-apir pa sila ni Alex. Aba at pinagtutulungan pa yata ako ng mga ito ah!
"Hoy! Sis! Nandiyan ka pa ba? Bakit bigla kang natahimik diyan?"tanong pa sa akin ni Cassy.
"Wala! Natigilan lang kasi ako....ngayon ko na lang kasi ulit nakita na ngumuti siya, iyong totoong masaya siya"nakangiting sabi ko habang nakatingin kay Alex. Kita ko namang biglang nawala ang ngiti niya at bumalik na ulit sa dati. Napabuntong-hininga na lang ako. Kita ko naman na nagsesenyasan sila at may sinasabi si Cassy kay Alex pero umiling lang siya.
"Huwag mo na siyang pilitin sis! Kaya ko naman maghintay eh! Hanggang sa kausapin na niya ulit ako. Okay na ako na makita siya! Na okay siya"sabi ko pa. Di ko naman mapigilang hindi tumulo ang luha ko.
"Pero alam kong hindi ka talaga okay!"biglang sagot ni Cassy. Natigilan naman ako dahil sa sinabi niya. Tama siya! Palagi kong sinasabi na okay lang ako pero ang totoo. Hindi ko na alam kung kailan ba ulit ako magiging okay.
"Palagi mo na lang sinasabi na okay ka! Tapos ngingiti ka sa amin. Pero ang totoo naman hindi ka talaga okay. Sinasabi mo lang iyan para huwag kaming mag-alala"seryosong sabi pa niya.
"Uy! Sis! Ano ba! Huwag ka nga! Okay lang ako! Atsaka huwag kang maingay diyan! Naririnig ka ni Alex"saway ko sa kanya.
"Asus!!! Lagi kang ganyan! Don't worry hindi na ito nakaloudspeaker. Kaya hindi na niya naririnig"sagot pa niya. Tiningnan ko naman sa monitor kung totoo ang sinasabi niya. Nagtaka naman ako kasi biglang nawala si Alex. Hala! Nalinga lang ako saglit tapos nawala agad siya. Agad ko namang chineck ulit ang nangyari. Nakita kong lumabas siya, nanlaki naman ang mata ko kasi bigla na lang wala akong makita sa screen.
"Hoy!! Sis!! Anong nangyayari? Bakit di ko kayo makita? Atsaka nasaan si Alex?"tanong ko kaagad. Rinig ko naman natawa lang siya.
"Relax ka lang sis! Nandito lang si Alex!"sagot niya.
"Eh bakit hindi ko kayo makita? Anong nangyari?"tanong ko pa.
"Ewan ko din! Baka nagkaproblema lang"sagot naman niya. Ano ba iyan!! Kainis naman!
"Huwag kang mag-alala sis! Nandito lang siya!"sabi pa niya. Nakahinga naman ako ng maluwag, hay!
"Bantayan mo siya ha! Huwag mo siyang pababayaan! Ikaw mo na ang bahala sa kanya"bilin ko pa.
"Hindi mo na kailangang sabihin iyan!"sagot pa ni Cassy.
"Thank you ha! Salamat sa inyo"sabi ko pa.
"Wala iyon sis!"sagot niya. Napangiti na lang ako. Nagpapasalamat talaga ako sa kanila.
"Sige na sis! Salamat ulit! Bababa ko na ito! Pasabi na lang kay Alex! Miss na miss ko na siya"sabi ko pa.
"Bakit di ikaw ang magsabi"sagot niya. Ha?
"Sira ka ba! Alam mo naman na hindi pwede eh! Alam mo naman galit pa siya sa akin eh"sagot ko. Natawa naman siya...
"Malay mo hindi na!..."sabi pa niya. Napakunot naman ang noo ko. Ha?
"Sana"nasabi ko na lang...
"Kasi miss na miss ko na siya.."sabi ko pa...
"Miss na miss na rin kita...."
