43.BÖLÜM(KARANLIK ORMAN)

3.4K 160 82
                                    


KEYİFLİ OKUMALAR♥


"Tıpkı bana özel alanında gösterdiğin tablo da ki o küçük erkek çocuğu gibi gülüyorsun. Onun gibi bakıyorsun. Bir daha ne zaman o küçük çocuk gibi gülümserim bilmiyorum demiştin. Bugün karşımda seni değil de o küçük çocuğu görüyorum Merih."



Daha ne olduğunu anlamadan birden koluma girerek beni dışarı çıkaran üyelere şaşkın bir şekilde bakıyordum. Tüm bu olanların gerçek olup olmadığını yokladım bir süre, iki aydır kaldığım bu evden kurallar gereği uzaklaşmak zorunda kalıyordum. Yanımda ki üyelere doğru dönüp konuşmaya başlayacaktım ki arkadan gelen Merih'in sesiyle ben dahil beni götürmek için yanımda duran kurul üyeleri de duraksamak zorunda kaldı.

"Onu hiç bir yere götüremezsiniz."diye çıkıştı bir anda oldukça soğukkanlı çıkan sesiyle. Ben dahil diğer kurul üyeleri Merih'e doğru dönerken herkesin yüzünde ki şaşkınlık bir tık daha artmıştı.

"Merih bey lütfen, kurallara karşı-" Yanımda ki kır saçlı orta yaşlı adam kurduğu cümlenin devamını getirememişti çünkü Merih büyük adımlarla yanıma gelip tam karşımıza dikildi.

"Kurul başkanlığından istifa belgelerini imzalamak istiyorum, kendi yetkimi asıl yetkili olan kişiye ruban ağabeye devrediyorum." Merih'in kurduğu cümle odada ki kimsenin beklediği bir durum değildi. Benim yüzümde ki şaşkın ifade kat be kat artarken zor da olsa bakışlarımı Merih'e sabitlemiştim.

"Bunu yapamazsın,"dedim Merih'in gözlerinin içine bakarak.
"Benim yüzümden başkanlık yetkisinden vazgeçemezsin Merih."

"Aldığım kararımın kimse tarafından sorgulanmasına izin veremem kız çocuğu. Bu yüzden sen bu işe karışma." Merih bana söyleyeceklerini bitirmiş olacak ki hemen yanımda ki kurul üyelerine döndü.

"Şimdi işinizin başına geri dönün, yarın sabah bende sivil bir kimliğe sahip olacağım ve bu süre içerisinde kimse evimden alı konmayacak."

Kurul üyeleri Merih'in sözleriyle beraber tutukları kolumu serbest bırakmış saniyeler içinde evi terk etmişti. Asmara bana yeniden öldürücü bakışlarını yollarken Merih'in böyle bir adım atması beni rahatsız etmişti. Benim yüzümden başkanlık yetkisinden vazgeçmişti.
Asmara hiç beklemediğim bir şekilde Merih'in karşısına dikildiğinde tüm dikkatimi söyleyeceklerine verdim.

"Demek başkanlık yetkisinden vazgeçecek kadar önemli bu kız senin için öyle mi?"diye sordu asmara.

O sırada Merih'in dudaklarının kenarında hafif alaycı bir tebessüme şahit oldum.

"Sandığından da daha fazla."diye yanıt veren Merih yüzümde yeni bir şaşkınlığın daha oluşmasına neden olmuştu. Asmara Merih'in bu tavrını beklemiyormuş gibi yüzünü somurturken Merih'in son cümlesi odadan yankı yapmıştı neredeyse.

"Hazırlıklı olmamız gerektiğini söylerken en başından beri sen yanılıyordun. Bu bir başlangıçtı, attığın her adımın doğabilecek sonuçlarını da düşün bundan sonra."

Asmara hiç bir şey söylemeden çekip giderken geriye yalnızca biz kalmıştık. Egemen ve Olcay olanları hala üzerinden atamamış bir şekilde etrafı incelerken araya birden ruban ağabeyin sesi girdi.

ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin