KEYİFLİ OKUMALAR♥
"Sen mükemmel bir adamsın Merih ve ben böylesine mükemmel bir adama sahip olduğum için dünyanın en şanslı insanıyım."
Bölümü okumaya başlamadan önce sizinle bir şey paylaşmak istiyorum♥
Aklımda yeni bir kurgu var, hemen hemen tanıtımı ve ilk bölümü yazmayı bitirdim, yeni kurgumu yayımlarsam kaç kişinin yanımda olacağını bilmek istiyorum♥ Bu açıklamama yorum yaparak söylemek istedikleriniz varsa benimle paylaşabilirsiniz♥
Korkudan bedenim titreyerek açmıştım gözlerimi. Gözlerim açılırken başımda hissettiğim yoğun bir ağrı yüzümün hafifçe acıyla burkulmasına neden olmuştu.
Neydi başımda ki bu ağrının sebebi?
Neden tüm eklemlerim yerinden oynamış gibi hissediyordum?
Zor da olsa hafif bir kaç kasılmayla bulunduğum yumuşak yataktan hafifçe doğruldum. Tam o sırada karşımda meraklı gözlerini benim üzerime dikmiş üç çift göze şahit oldum,
Egemen, Olcay ve Merih.
Üçü de meraklı bakışlarıyla beni inceliyorlardı.
"İyi misin afra? Kendini nasıl hissediyorsun?" Egemenin doktor havasıyla sorduğu soruyla sağ elimi başımın üzerine hafifçe kapattım.
"Başım ağrıyor biraz."diye yanıt verdim.
Ardından bakış açıma bu sefer Olcay girdi.
"En son ne olduğunu hatırlıyor musun kız kardeşim?"diye sordu. Olcay'ın sorusuyla beraber bakışlarım istemsizce koyu kahve gözlerin sahibine dönmüştü.
Merih yere eğdiği başını bir kez olsun kaldırmamıştı.
"En son Merih'le konuşuyorduk,"diye yanıt verdim sorusuna karşılık. Verdiğim yanıtla beraber Merih'in bana bakacağını düşünmüştüm fakat o bunu bile yapmadı, aksine kaçar gibi hızla odadan çıktı.
Merih'in gidişi ardından odada hafif bir sessizlik oluştuğunda Olcay da Merih'in ardından odadan çıkmıştı.
"Nasıl düştüğünü hatırlıyor musun peki?" Egemenin sorusunu çok daha sonra idrak edebilmiştim çünkü aklımda yalnızca Merih vardı.
Ne düşündüğünü nasıl hissettiğini bilmek istiyordum.
"Aslında o kısmı pek hatırlamıyorum egemen, nasıl düştüğümü hatırlamıyorum." Verdiğim yanıtla beraber egemenin başını olumlu anlamda salladığını gördüm.
Hatırladığım en son şeydi Merih'e sarıldığım, kokusunu içime doya doya çektiğim o an.
"Kendini zorlama, daha sonra hatırlayacaksın."
Egemen yaptığı bir kaç açıklamadan sonra içmem gereken bir ilacı bırakarak odadan çıktı.
*
Neredeyse saat öğlene doğru gelmek üzereydi ve Merih hala yanıma gelmemişti. Olcay ve egemenin her gelişinde Merih'in ne zaman geleceğini sorup durmuştum. Aldığım tek yanıt ise gelecek sözü olmuştu.
Daha fazla dayanamadım, madem Merih gelmiyordu o zaman ben gidecektim yanına.
Hafif bir kaç sızlamayla ayağa kalkmış dikkatli adımlarla kapıya doğru ilerlediğimde, tahta kapı benden hemen önce başkası tarafından açılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)
Novela JuvenilAnnesi ve babasının mezarlığında içini döken bir kızın başına en ağır ne gelebilir? Mezarlıkta yaşadıklarından sonra bambaşka bir yerde tanımadığı insanlar arasında gözlerini açan Afra hayatına nasıl devam edebilecek? Gözlerini açtığı yeni şehir, y...
