ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)

59.BÖLÜM(BEYAZ YALAN)

Keyifli okumalar.❤️

"Sırf bu şaşkın hallerine şahit olmak için, seninle saatlerce burada kalıp uğraşabilirim kız çocuğu."

Gözlerim yeni bir sabahın ışıkları sayesinde aralanırken gördüğüm ilk yüz olmuştu Merih'in yüzü.

Dün gece omzunda uyuyakaldığım başımı hafifçe geri çekerken koyu kahve gözleri bana odaklıydı.
Ne zamandan beri uyanıktı kim bilir?

"Günaydın uykucu kız çocuğu."dedi alay dolu bir sesle.

"Günaydın."diyerek karşılık verdiğimde yüzünde ki tebessümüne karşılık benim de yüzümde bir gülümseme belirmişti.

"Gençler içeri gelin, bir misafirimiz var." Olcay'ın bize seselenen sesiyle bakışlarımız birbirinden ayrıldığında sabahın bu erken saatinde gelen misafirin kim olduğunu oldukça merak etmiştim.

Merih ve ben terastan ayrılarak mutfağa geçtiğimizde karşımda görmeyi beklemediğim o yüzle, yüzümde ki ifadem aniden değişti.

Asmara.

Sabahın bu saatinde neden gelmişti? Üstelik elinde kurula ait bir kaç dosyayla.

"Merih, biraz konuşalım mı?" Asmara'nın Merih'e yönelttiği soruyla odada ben dahil tüm gözler Merih'e çevrildiğinde Merih'in Asmaraya verdiği yanıt pek gecikmemişti.

"Umarım konuşmak istediğin konu sabahın bu saatinde beni rahatsız etmeye değer bir konudur."

Merih'in verdiği yanıt sonrası Asmaranın yüz ifadesi değişirken başını olumlu anlamda sallamayı ihmal etmedi.

"Odana geçelim mi o zaman?"

Merih, Asmaranın bu sorusu karşısında bakışlarını bana çevirdiğinde boğazını temizledi.

"Geçelim."dedi.

Asmara ve Merih mutfaktan ayrılırken Olcay bana doğru dönmüştü.
"Kahvaltımızı yapalım mı kız kardeşim?"

Olcay'a başımı olumlu anlamda sallayarak kahvaltı masasında ki  yerimi aldığımda, sabah iştahımın birden kesildiğini hissetmiştim.

*

Neredeyse iki saate yakın bir süre geçmişti aradan ama ne Merih ne de Asmara hala odadan çıkmamışlardı. Bu kadar önemli ne konuşuyorlardı? Git gide büyüyen merakımı daha fazla bastıramadan Merih'in oda kapısının önüne geldim.

Dinlemek gibi bir amaçla gelmemiştim ama ne konuştuklarını oldukça merak etmeye başlamıştım.

Kulağımı yasladığım kapıdan gelen sesleri duymak için büyük bir çaba sarf ettiğimde, hiç bir şey duyamadığım gibi aniden açılan kapıyla suç üstü yakalanmıştım.

Parlak koyu kahve gözlerin sahibi karşısında beni gördüğü için pek şaşırmamış bir ifadeyle yüzümü incelerken ben ise zorlukla yutkunup bu durumu açıklamak için bir şeyler düşünmeye başlamıştım. Fakat ben daha kendimi bile açıklayamadan Merih'in hemen arkasından gelen o kulaklarımı tırmalayıcı sesin sahibi çoktan konuşmaya başlamıştı.