ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)

60.BÖLÜM(ÖZELLEŞEN ALAN)

Bölüme başlamadan önce kısa bir duyuru yapmak istiyorum.

Bazı sıkıntılardan dolayı hikayeye küçük bir ara vermek zorunda kalacağım. Ama merak etmeyin bu ara fazla uzun olmayacak.💜

Sizi fazla bekletmeye niyetim yok, 61.bölümde görüşmek üzere.💚

Bu arada yeni yazmaya başladığım Okyanusun Dibi okuyucuları var mı? Varsa bu pasajın altına yorumlarını bırakabilirler.💛

KEYIFLİ OKUMALAR HERKESE💜

İnsan canı bu kadar mı ucuzdu?

Ölmeyi dilemek ve bunun için sana verilen canı kendi ellerinle almayı istemek çok mu basitti?

Beynim hala güvenlikçi adamın sözlerini idrak etmekte zorlanırken Nevra'nın acı dolu sesiyle kendime geldim.

Yüzünde bir şok etkisi ifadesiyle hemen ağlamaklı çıkan sesiyle konuşmaya başlamıştı. "O- o nerede..?" Nevranın şok etkisiyle heceleyerek kurduğu cümlenin üzerine koşar adımlarla sırasıyla Nevra, Olcay ve Egemen hemen  yanımızdan uzaklaşarak güvenlikçi adamı takip etmişlerdi.

Geriye yalnızca koca bahçede ben ve Merih kaldığımızda çenemin üzerinde hissettiğim Merih'in parmaklarıyla bakışlarım istemsizce ona doğru döndü.

"İyi misin? Yüzün bembeyaz olmuş, istersen bir elini yüzünü-" Merih'in sözünü keserek konuşmaya ben devam ettim.

"Biz de hemen arkalarından gidelim."

*

Olcay tarafından benim odama taşınan Asmara'nın bilinci kapalıydı. Egemen ilk müdahaleyi yaparken korkmamız gereken bir durum olmadığını söylemişti.

Hala aklım almıyordu! Asmara böyle bir şeyi nasıl yapardı? Kendi canına bile isteye nasıl kıyardı?

Dev kazanına dönüşen zihnim karman çorman bir hal alırken Asmara'nın bilincinin bir an önce yerine gelmesini diledim.

"Asmara iyi olacak mı Egemen?" Nevra'nın her an ağlamaklı çıkan sesine karşı Egemenden gelen yanıt pek gecikmedi.

"Bir kaç kırığı var, kemiklerinin yeniden güçlenip bedeninin eski direncine geri dönmesi için bol bol dinlenecek ve oldukça uzun bir süre ayağa kalkmayacak."

Bakışlarım Merih'in koyu kahvelerinde dolaştığında başını sorun yok anlamında salladı. Şimdilik sorun yok gibi görünse de asıl sorun Asmara gözlerini açtığında başlayacaktı.

"Çok şükür bir şeyi yok kuzeninin. Sende daha fazla ağlama Nevra. Bu halin beni çok üzüyor." Olcay, Nevranın hava alması için onu odadan çıkarırken Egemen ben ve Merih'e dönmüş "Hastamızın uyanmasını bekleyelim."diyerek hepimizin odadan çıkmasını sağlamıştı.

*

Merih terasta sigarasını içerken bende bakışlarımı karşımızda ki eşsiz güzellikte ki manzaraya odaklamış aklımda ki sorularla bir mücadele veriyordum.

Asmara'nın Merih'e olan takıntılı sevgisi canını hiçe sayacak kadar büyüktü. Bunu bugün bir kez daha hepimize kanıtlamıştı. Ne yapmak istiyordu amacı neydi bilmiyorum ama Merih'i elde edene kadar hiç vazgeçmeyecekti. Ben ve Merih'e bakarken attığı o son bakışta bu fikrimin doğruluğunu çok iyi kanıtlıyordu.

"Ne düşünüyorsun böyle dalgın dalgın?" Merih'in duyduğum sesiyle kendime geldiğimde bakışlarımı ona çevirdim.

"Asmara'nın bundan sonra ki yapacağı hamleyi düşünüyorum."