ACININ NEFSİ (TAMAMLANDI)

45.BÖLÜM(SEN VARSIN)

KEYİFLİ OKUMALAR♥

"Eğer günün sonunda beni sen iyileştireceksen, yaralanmanın pek bir önemi yok kız çocuğu."

Kapının sesini bir kez daha işittiğimizde beni almak için geldiklerini biliyordum. Egemen yutkunarak ayağa kalktığında bakışlarım ister istemez Merih'e döndü.

Merih'te benimle aynı şaşkınlıktaydı bunu yüzünde ki o ifadeden de kolaylıkla anlayabiliyordum. Egemen kapıyı açmak için bir adım attığında Merih'in sesi duyuldu sessiz odada.

"Kapıyı açma."dedi Merih oldukça ciddi çıkan sesiyle.

"Nasıl yani?"diye sordu egemen hiç bir şey anlamadığını belli eden sesiyle. Merih'in egemene bir açıklama yapmasını beklerken bir anda tenimde hissettiğim hareketlilikle bakışlarım Merih'in tuttuğu ellerime döndü.

"Kız çocuğunu buradan uzaklaştırıyorum, en azından bir süre düşünmek için zamana ihtiyacım var." Merih kurduğu cümle sonrası elimde ki elini iyice kavrarken ruban ağabeye döndü.

"Ciddi misin evlat? Kaçacak mısınız yani?"diye sordu.

"Kaçacağız ruban ağabey, şu an bunun dışında yapabileceğimiz hiç bir şey yok. Kız çocuğu kurul tarafından alınırsa oldukça ağır bir cezaya çarptırılacak. Bunun olmasına izin veremem, kız çocuğunu bir kere daha benim yüzümden cezalandırılmasını istemiyorum üstelik henüz ne için ceza alacağını bilmiyorken. Ben bir şeyler düşünene kadar ikimizde ortalıkla görünmeyeceğiz." Merih ruban ağabeye yaptığı açıklamadan sonra hızla ikimizi de yürütmeye başladı.

"Merih, bu doğru değil. Eğer bir suç işlemişsem bunun cezasını çekmeliyim." İstemsizce dudaklarım arasından dökülen bu söz Merih'in aniden durmasına ve öfke dolu bakışlarının üzerime çevirmesine neden oldu.

"Ceza çekmelisin öyle mi?"diye sordu.
"Bu şehirde ki cezaların nasıl olduğunu bilmiyorsun, senin ceza alman demek ölüm fermanını kabul etmek demek. Seni göz göre göre ölüme yollamamı istiyorsun!"diye çıkıştı beklemediğim bir anda. Daha sonra derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı.

"Bu saçma sapan düşünceleri aklından çıkar, sen hiç bir suç işlemedin tamam mı? Hafızan o günü hatırladığında hiç bir suç işlemediğine sende inanacaksın. Şimdi sadece bana ayak uydurmaya çalış." Merih'in oldukça soğukkanlı çıkan sesinden sonra sustum ve Merih'in de söylediği gibi yalnızca ona ayak uydurmaya çalıştım. Merih ikimizi de evin arka kapısına doğru koştururken nereye gideceğimizi hala bilmiyordum.

Merih'in arka kapıyı açmak için zorlandığını görürken kapının aslında kilitli olduğunu fark ettim.

"Kapı kilitli olmalı, anahtar olmadan buradan çıkamayız."

Merih bakışlarını bana çevirirken konuşmaya kendi devam etti.

"Anahtarı almak için zamanımız yok kız çocuğu."

"O zaman nasıl çıkacağız buradan?"diye sordum.

"Yapacak başka bir şey kalmadı, kıracağım." Merih'in kurduğu cümleye göz devirirken Merih'in beni kapıdan uzaklaştırdığında gördüm. Bu kadar ağır ve güçlü bir kapıyı kırması kendini yaralaması demekti.